Op 22 en 23 maart vond in Berlijn de Antimilitarisme conferentie plaats, georganiseerd door de Revolutionaire Communistische Partij (RKP) – de Duitse afdeling van de Revolutionaire Communistische Internationale (RCI). Er namen 180 communisten uit Duitsland deel, evenals gasten van afdelingen van de Revolutionaire Communistische Internationale in Groot-Brittannië, de VS, Canada, Zwitserland en Oostenrijk.
Oorspronkelijk gepubliceerd in het Duits op derkommunist.de
De conferentie vormde het hoogtepunt van de maandenlange antimilitarisme campagne van de RKP, waarin al onze kameraden Lenins analyse van het imperialisme en de toepassing ervan tot op de dag van vandaag grondig bestudeerden. Gedurende de campagne hebben we de rol van het imperialisme – en met name het Duitse imperialisme – benadrukt in onze krant, tijdens demonstraties en in al onze andere activiteiten. Tijdens de conferentie werden 14 hoogwaardige lezingen gegeven over imperialisme, oorlog en wereldperspectieven, die antwoord gaven op de brandende vragen van vandaag. Daarnaast werd een bijzonder goed ontvangen reeks lezingen over de grondslagen van het marxisme gebruikt om ons nieuwe ledenaantal te consolideren, dat het afgelopen anderhalf jaar is verdubbeld.
Geen dag zonder politieke... en echte bommen
Sinds de oprichting van de RKP in november zijn de donkerste nachtmerries van het Duitse liberale establishment uitgekomen. Met een vingerknip heeft Donald Trump de 'op regels gebaseerde' wereldorde van het Westen achteloos afgeschaft, wat neerkomt op een doodvonnis voor het Duitse imperialisme. De vertegenwoordigers van de heersende klasse in Berlijn rennen nu rond als kippen zonder kop, wanhopig op zoek naar een uitweg uit de diepe crisis van het Duitse kapitalisme, dat zijn derde recessiejaar ingaat.
In zijn presentatie over wereldperspectieven op zaterdag schetste Francesco Merli – lid van het Internationaal Secretariaat van het RCI – de contouren van de politieke schokken die het gevolg zijn van de relatieve neergang van het Amerikaanse imperialisme en de opkomst van zijn imperialistische rivalen China en Rusland.
Nu de VS zich richten op zwaargewicht China en het in verval geraakte Europa de rug toekeren, worden de Europeanen gedwongen een paniekerige draai van 180 graden te maken en hun grootste door schulden gefinancierde militariseringscampagne sinds de val van de Berlijnse Muur te beginnen. Deze wanhopige poging om Europa als wereldmacht te positioneren zal de crisis in de afzonderlijke Europese landen echter alleen maar verdiepen. Een blik op de huidige bewegingen in Servië, Griekenland en Turkije, die in de discussie aan bod kwamen, geeft ons een voorproefje van de komende periode.
De lezingen op de conferentie richtten zich voornamelijk op het Duitse imperialisme en behandelden de belangrijkste kwesties waarmee jongeren vandaag de dag worden geconfronteerd: de kwestie van de strijd voor democratische rechten, de rol van pacifisme, met name met betrekking tot de oorlog in Gaza, het communistische standpunt over imperialistische oorlogen, een klassenanalyse van de oorlog in Oekraïne en hoe vakbonden zich moeten verzetten tegen oorlog en andere vormen van oorlog.
Opoffering en inspiratie
De vragen van kameraden over de aard van het fascisme, de mogelijkheid van een derde wereldoorlog en andere onderwerpen getuigen van de revolutionaire honger naar kennis van onze jonge leden. Dit bleek ook uit het feit dat we voor € 2000 aan marxistische literatuur konden verkopen! Met 180 verkochte boeken kochten kameraden gemiddeld één boek per persoon.
Een ander hoogtepunt was de fondsenwerving op zaterdagavond. Na een inspirerende oproep voor donaties door Michele Rocco Troccolo van het uitvoerend comité van de RKP, overtroffen kameraden het streefdoel van € 10.000 en doneerden ze meer dan € 16.000! Uiteindelijk was er een inspirerende en humoristische strijd tussen twee afdelingen om de hoogste donatie. Terwijl onze 'linkse' critici de RKP veroordelen omdat we onze kameraden om hoge lidmaatschapsgelden vragen, zien wij de financiële opoffering van onze kameraden als een kracht en een teken van onze vaste overtuiging om het communisme nog tijdens ons leven te bereiken.
Onze kameraden Adrian, Alyona en Leonard, die voor de rechter zijn verschenen wegens het gebruik van de slogan 'Intifada tot de overwinning', gaven een kort en strijdbaar verslag van de stand van zaken in hun proces voor de fondsenwerving.
Wat dat betreft kunnen we een gedeeltelijke overwinning vieren, want de aanklachten tegen onze kameraad Adrian zijn door het Openbaar Ministerie ingetrokken! Het Openbaar Ministerie heeft in zijn verklaring moeten toegeven dat hun aanklachten vergezocht waren. De kreet 'Yallah Intifada, Intifada tot de overwinning' is daarom niet strafbaar, wat een overwinning is voor de hele Palestijnse beweging, die in Duitsland wordt lastiggevallen en gedemoniseerd.
Zoals Adrian zei, laten we ons niet intimideren en zullen we consequent naast onze klasse staan om de hypocrisie van de heersers aan de kaak te stellen en de meest progressieve elementen van de arbeidersklasse in onze gelederen te verenigen. De strijd gaat door: Alyona en Leonard staan nog steeds terecht op het tweede niveau van de rechtspraak. Daarom blijven we geld inzamelen om de proceskosten te betalen.
Zinkend schip
Aan het einde van de conferentie hield Alexander Kalabekow van het Uitvoerend Comité van de RKP een lezing over Duitse perspectieven.
De Duitse kapitalistische klasse is voor 100 procent verantwoordelijk voor de huidige crisis. Jarenlang hebben ze achteloos geleefd van het vet van Duitslands industriële kracht, weigerden te investeren in de industrie en sluisden staatsgeld en goedkope leningen door naar speculatie in plaats van naar productie. Nu presenteren ze de arbeidersklasse de rekening voor het gebrekkige industriële concurrentievermogen van het land.
De permanente crisis die volgde op de financiële crisis van 2008 vormde de voedingsbodem voor de Europese uitlopers van het Trump-fenomeen in de vorm van 'rechts-populistische' partijen zoals de Alternative für Deutschland (AfD), die hun resultaat bij de vervroegde federale verkiezingen in februari verdubbelden.
Het verdorven Duitse kapitalisme dankt zijn bestaan aan de hervormingsgezinde leiders van de sociaaldemocratische partij (SPD) en de vakbonden. In naam van de arbeidersklasse voeren zij het beleid van de heersende klasse uit en dwarsbomen zij de vakbeweging op alle mogelijke manieren om de 'sociale vrede' met bazen en aandeelhouders te bewaren, in plaats van een consistente strijd tegen het kapitaal te voeren.
Het aanstaande bezuinigingsregime onder bondskanselier Friedrich Merz van de conservatieve christendemocraten (CDU) maakt er geen geheim van dat zij de verzorgingsstaat massaal zullen aanvallen om de recent opgebouwde schuldenberg te verminderen. In een historisch besluit hebben de CDU, Groenen en SPD – gebruikmakend van hun relatieve parlementaire gewicht in de oude Bondsdag, die in februari werd weggestemd – een schuldenpakket van € 500 miljard voor infrastructuur goedgekeurd en de grondwettelijke limieten voor staatsschulden – de ‘schuldenrem’ – versoepeld voor staatsdefensie-uitgaven boven één procent van het bbp! De regering is nu van plan om nog eens € 400 miljard aan militarisme uit te geven.
Schandalig genoeg heeft de linkse, reformistische partij Die Linke deze uitverkoop in de Bondsraad gesteund, ook al waren hun stemmen niet nodig geweest!
Een oproep aan Die Linke
Die Linke boekte eerder dit jaar een opmerkelijk verkiezingssucces en won tienduizenden nieuwe leden met haar militante toon en haar eisen tegen herbewapening, bezuinigingen en rechts. Heidi Reichinnek – lid van de Bondsdag namens Die Linke – ging viraal met een toespraak in de Bondsdag waarin ze opriep om ‘de barricades op te trekken’. Daarmee wekte de partij de hoop van miljoenen jongeren die willen strijden.
Maar zodra de nieuwe Bondsdag geopend was, liet Die Linke de retoriek van haar verkiezingscampagne varen om zich aan de gevestigde partijen te presenteren als een betrouwbare, 'staatsgetrouwe' partner – zoals overduidelijk werd in Gregor Gysi's openingstoespraak als langstzittend lid van de Bondsdag. Die Linke is een massaorganisatie die echt een verschil kan maken in de situatie als ze besluit te strijden.
Daarom heeft de Antimilitarismeconferentie unaniem een oproep aan Die Linke aangenomen. De deelnemers aan de conferentie roepen de partijleiding op om haar achterban en kiezers massaal te mobiliseren om de eisen van haar verkiezingsprogramma tegen herbewapening en bezuinigingen door te voeren. Deze strijd kan alleen succesvol worden gevoerd op straat, in arbeiderswijken en op de werkvloer, niet via parlementaire en juridische manoeuvres. Dat zou absoluut mogelijk zijn, omdat de achterban van Die Linke staat te popelen om actie te ondernemen. Wij, de deelnemers aan de Antimilitarismeconferentie, zouden elke stap van Die Linke in deze richting enthousiast ondersteunen en deelnemen aan een massabeweging als de RKP met ons eigen marxistische en revolutionaire programma. We nodigen alle leden en kiezers van Die Linke uit om onze oproep te lezen en er met ons over te discussiëren.
Noch lachen, noch huilen, maar begrijpen
Veel van onze 'linkse' critici beschuldigen ons ervan 'te optimistisch' te zijn. Om voor de hand liggende redenen vrezen grote delen van 'links', met name in Duitsland, het fascisme en voorspellen ze een lange periode van reactie. Wat ze echter volledig uit hun berekeningen weglaten, is de beweging van de arbeidersklasse. Als je onder de oppervlakte graaft, vind je niet het embryo van een fascistische massabeweging in Duitsland, maar een geconcentreerde klassenhaat tegen het hele kapitalistische systeem.
Met elke aanval van het kapitaal, met elke ervaring met onrecht, onderdrukking en marginalisering, zullen steeds meer mensen concluderen dat het niet dit of dat aspect van het kapitalisme is dat verrot is, maar het kapitalisme als geheel.
Wij zullen onze klasse in dit lange proces begeleiden en alle strijders organiseren die met het systeem willen breken en hun leven willen wijden aan de opbouw van de revolutionaire partij.
Het zijn de onvervalste marxistische ideeën, zoals verwoord door Marx, Engels, Lenin, Trotski en Ted Grant, die ons een kompas bieden te midden van politieke aardbevingen, ons beschermen tegen verblinding door oppervlakkige schijn en die ons in staat stellen een helder, revolutionair standpunt in te nemen ten voordele van de arbeidersklasse.