Vrijdag 25 maart staakten de Vlaamse ambtenaren. We interviewden Yves Brusseel, ACOD vakbondsmilitant afdeling Oostende, over het hoe en het waarom van de stakingsactie.
Yves waar gaat het hier nu om?
We zijn het kotsbeu dat de regering telkens de openbare instellingen ongeoorloofde besparingen oplegt (2 miljoen euro bij VDAB ). Ze willen miljoenen besparen op personeelskosten (hetzij door een wervings- en vervangingsstop, hetzij op de werkmiddelen zelf). Dat komt zeker niet ten goede aan het personeel. Maar die moeten wel met steeds minder arbeidskracht, dezelfde en zelfs meer resultaten boeken dan vorige jaren. Met minder goeie werkmiddelen zitten we in hetzelfde schuitje. Want dan kunnen we minder goed werken en leveren we weerom minder service naar het publiek toe (voor ons : de werkzoekenden!). We liggen al onder het vuur van de publieke opinie en telkens als de ambtenaar een tandje wilt bijzetten wordt ie gehinderd door regeringsbeslissingen! Het is net of ze ons kapot willen om nadien onze diensten te privatiseren. Dat maakt ons woedend, vandaar dat we ons 100 procent inzetten om de staking te doen lukken. Het is géén staking tegen onze dienst zelf (vdab) noch tegen ons publiek. Het is een krachtig signaal tegen de Vlaamse regering dat de publieke sector géén speelbal mag zijn en dat we alle werkmiddelen (inclusief personeel) moeten ter beschikking krijgen om onze taak doeltreffend te kunnen uitvoeren.
Wat zijn jullie concrete eisen?
Stop de wervingsstop. En geef ons personeel en middelen om de taken die in ons beheercontract vermeld staan uit te voeren !
Als ik het goed begrijp, willen jullie de onmiddellijke invulling van de reeds lang geleden onderhandelde PEP's en PIP's. Wat zijn dat voor beestjes?
PEP is het personeelsplan waarover enkele jaren terug heftig onderhandeld werd, over hoeveel personeel met welke kwaliteiten en waar nodig waren. PIP is het investeringsplan voor personeel dat bepaalt welke infrastructuur nodig is om deze taken uit te voeren. Op beide normen, die zelfs in vele diensten nog niet verwezenlijkt zijn, wil men nu besparen. Het onmiddellijk invullen van beide normen is dan ook een minimumeis.
Over die invulling hoor je ons niet klagen, want de laatste jaren heeft de VDAB reeds vele nieuwe collega's in dienst gekregen (alhoewel we nog niet aan de minimumbezetting of PEP-norm zijn). Maar de werkdruk stijgt onmenselijk (behalen van resultaten afgesproken in het beheerscontract enzovoort). En als die wervingsstop doorgaat, gaan er vele stoppen doorslaan onder onze collega's die zich nu onverdroten de laatste jaren ingezet hebben voor het doel: resultaten bereiken om aan te tonen dat de openbare diensten wél efficiënt werken. We maken constant veranderingen mee, waarvan we nog niet weten hoe het eindresultaat zal zijn. Blijkbaar geen splitsing in afzonderlijke entiteiten zoals liberalen en het patronaat wild droomden. Maar wat ons juist boven het hoofd hangt, weten we nog niet. Een modernisering naar structuur. Naast enkele hoofdlijnen kennen we de details niet. We moeten ons geen zorgen maken, zeggen ze. Maar zoiets wekt juist zorgen bij ons op!
Gaat het hier ook over de toenemende uitbesteding van jullie taken aan de privé-sector?
Sommige opleidingen worden nu uitbesteed door partners die zich in één of iets anders gespecialiseerd hebben. Begeleiding wordt nu ook al minimum uitbesteed voor heel speciale gevallen. Maar van een hand komt er een arm. Waar dit stopt weet niemand! Ook de VDAB als instelling kijkt met argusogen. Onze ministers beweren dat dit zo moet voor Europa en de VDAB kan er niet van tussen. Er zijn VDAB-leiders die stil zeggen: geef het geld aan ons, en we bakken er meer van dan die privé-instellingen. Dus ook de VDAB is zeker géén vragende partij, maar dient de regeringsrichtlijnen te volgen.
Bedankt en laat jullie niet kisten!!
