In de nacht van 10 mei werden de woningen van Patrick Coeman, voorzitter Agalev Hemiksem en Paul Dupont, voorzitter Wereldwinkel Hemiksem, het mikpunt van extreem-rechtse terreur. Een tweetal weken na deze dubbele aanslag volgt er een bommelding. Deze keer was het multiculturele Mano Mundo-festival het mikpunt. Het bleek om een nepbom te gaan, een kartonnen doos waaruit enkele draden staken. In de nabijheid waren Vlaams Blok-slogans op de muren aangebracht. De brandweer van Boom zocht op en rond het terrein naar meer dergelijke pakketten, maar de zoekactie leverde niets op. Kort na de dubbele aanslag van 10 mei hadden wij een gesprek met Patrick Coeman.
Vonk: Wat is er juist gebeurd op 10 mei?
Patrick: Op 10 mei schrokken wij plots wakker van het lawaai. Wij dachten dat er een ongeval gebeurd was. Ik ben op de eerste verdieping eens door de venster gaan zien, en zag niets abnormaals. Pas toen ik beneden kwam zag ik door het licht dat binnenviel door de voordeur dat er een Odal-runeteken op de voordeur was aangebracht. Daarop trok ik de voordeur open en de geur van spuitbussen hing nog in de lucht. Toen merkte ik ook pas dat de voorruit kapot was. Ik ging binnen kijken en vond een grote ravage. Er was een zware steen binnen gegooid die een gat van een halve vierkante meter in de voorruit had geslagen en mijn computer lag op de grond. Op 10 mei 1940 is de Blitzkrieg begonnen dus het moment was voor deze fascisten zeer historisch gekozen. Al een geluk dat mijn zoon tegenwoordig in een andere kamer slaapt of hij had de steen en het glas boven op hem gekregen. Paul van de Wereldwinkel had ‘s nachts ook iets gehoord, maar was terug ingeslapen. Rond 8 uur ‘s morgens stond hij op en zag dat er een gat was in de buitenste laag van de dubbele beglazing van zijn voorruit. Daarop belde hij naar mij en vertelde te vermoeden dat hij bezoek had gehad van extreem-rechtse signatuur. Ik vertelde hem dat ik hetzelfde had meegemaakt en raadde hem aan eens naar zijn voorgevel te gaan kijken. Toen heeft hij ontdekt dat die ook volledig beklad was. Ik had reeds ‘s de rijkswachtbrigade van Rumst verwittigd. Ze arriveerden om 4.20 uur en hebben een volledig onderzoek uitgevoerd. Bij Paul is de rijkswacht van Boom langs geweest. Het is opvallend dat Paul een slechte medewerking ondervind met de rijkswacht van Boom. Er is sprake van desinteresse en een minimalisering van de feiten. De rijkswacht van Rumst lijkt de feiten veel ernstiger te nemen.
Vonk: Het gaat hier om een wraakactie, wat was dan eigenlijk de aanleiding?
Patrick: Begin januari zijn wij op de hoogte gebracht dat de groep Odal een neonazi bijeenkomst ging organiseren. Wij hebben ook bewijzen dat zei het daadwerkelijk waren. We wisten uit voorgaande gelegenheden dat dit een hoop problemen met zich zou meebrengen. In Ieper en Lokeren werd bij zulke gelegenheden heel wat schade aangericht in de omgeving. De politie heeft zich er steeds vanaf gemaakt door te stellen dat de schade nog groter zou zijn indien zei zouden optreden omdat 150 à 200 aanwezige skinheads dit als een provocatie zouden ervaren. Verzekeringen zijn er toch voor iets, onder andere om skinheads hun gang te laten gaan lijkt de redenering. Paul Dupont van de Wereldwinkel en ik vonden dat we zoiets niet konden laten gebeuren in Hemiksem en hebben de zaak aan de grote klok gehangen. Burgemeester, schepenkollege, oppositie, kortom iedereen gewaarschuwd wat er stond te gebeuren. We hebben meteen een tegenmanifestatie vanuit Agalev Hemiksem aangekondigd, met als gevolg dat de burgemeester iets moest doen. Bij mijn eerste kontakt met hem, was hij in alle staten omdat het nieuws over de neonazi bijeenkomst uitgelekt was. Zijn stelling was dat we er beter over konden zwijgen. Hij zei dat ze enkel zouden samenkomen, een pint pakken en zonder problemen terug vertrekken als we niets in de weg zouden leggen. Mijn reactie was; over mijn lijk. Het gevolg was dan dat die manifestatie niet is kunnen doorgaan hier in Hemiksem. We hebben er dan niets meer van gehoord behalve dan dat de groepspraktijk van geneeskunde voor het volk in Hoboken daags nadien bezoek hebben gehad van Vlaams Blokkers.
Vonk: Kan je de lezers iets meer vertellen over Odal?
Patrick: Er is een conflict binnen extreem-rechts in Vlaanderen omdat er vanuit Voorpost, waarin de skinheads gegroepeerd waren, en het Vlaams Blok geen harde akties georganiseerd werden. Ze schakelden hun stoottroepen nog enkel in om ordedienst te spelen en die willen natuurlijk ook wel eens wat "aktie". Daar zat extreem-rechts dus met een probleem. Groep Odal is opgestart door Bert Erikson. Hij is de geestelijke vader. Hij was er ook bij hier in Hemiksem, ze zijn toen moeten uitwijken naar de Leeuw van Vlaanderen, een extreem-rechts café in Antwerpen omdat ze hier geen toestemming hadden. Die man is nu 72 jaar maar staat nog steeds zo scherp als een body-builder. Hij weet hoe hij die mannen moet bespelen. Hij heeft 2 organisaties; de Germaanse jeugd in Nederland en groep Odal voor Vlaanderen. Kris Berterjan die een jaar of 17, 18 is coördineert de groep in Vlaanderen. Zijn GSM-nummer wordt gebruikt als nationaal noodnummer.
Ze hebben in elke provincie een postbus, hij heeft er voor gezorgd dat de groep Odal een structuur heeft, en onderhoud internationale contacten. Odal werd een aantrekkingspunt voor nazi skins in Vlaanderen.
Vonk: Naar verluidt zou dit de eerste keer zijn dat extreem-rechts overgaat tot zulke acties hier in België.
Patrick: Het is in elk geval de eerste keer dat zulke dingen gericht worden tegen mensen die uiteindelijk geen kopstukken zijn. Ik ben voorzitter van een plaatselijke Agalev kern, Paul is voorzitter van een plaatselijke Wereldwinkel. Politiek betekenen wij dus weinig of niets. Naar ons weten is het de eerste keer dat men zo bewust een aanslag op een partikuliere woning heeft gedaan. Dehaene heeft ook wel eens een besmeurde voorgevel gehad maar ik ga me nu niet vergelijken met Dehaene, zowel niet in omvang als in wat ik politiek zou betekenen. Er zijn natuurlijk nog militanten die het slachtoffer zijn geweest van fascistisch geweld in het verleden, dat ontken ik niet. Maar zoals nu 2 mensen uitkiezen in dezelfde gemeente als wraakactie voor iets dat uiteindelijk al meer dan vier maanden geleden is, is toch een nieuw gegeven.
Vonk: Hoe reageerden de overige gezinsleden?
Patrick: De oudste van de kinderen heeft wel een tijd last gehad om te slapen. De jongste twee vonden het eerder spannend. Wij vinden het in elk geval geen reden om te stoppen met activiteiten tegen extreem-rechts. Zei kennen ons toch, ze hebben ons adres. Of je dan iets doet of niet, je zal steeds in hun klassement blijven zitten. Daarom zou het nogal dom zijn om je te laten afschrikken. Gezellig is het natuurlijk niet.
Vonk: Kan je een idee geven van de materiële schade die jullie geleden hebben?
Patrick: De voorruit, een dubbele beglazing van 6 à 7 vierkante meter, kost ongeveer 35 à 40.000Bfr. Schade aan de computer en randapparatuur is nog eens een dikke 50.000Bfr. Nog een 20.000Bfr. schade aan zaken die ook in de buurt stonden. De verfschade gaat een groot probleem zijn. Er zijn genoeg firma’s die het willen doen, maar allemaal aan uurloon en zonder enige garantie op resultaat. Verf verwijderen van baksteen is niet makkelijk. Een nieuw paneel in de voordeur kost ook nog eens 20.000Bfr. Dan kom je al snel aan 120.000Bfr. voor schade aangericht op 15 à 20 seconden. Bij Paul is het zo mogelijk nog erger. Ze hebben daar een grote houten garagepoort beklad. Het gaat hier om een vrij nieuwe poort die nog niet behandeld is. Als hij die terug in de oorspronkelijke staat wil, zal hij waarschijnlijk een nieuwe poort moeten steken. Van zijn dubbele beglazing was gelukkig enkel de buitenste ruit kapot, dus hij heeft geen schade aan de binnenkant van z’n woning. De verfschade is in elk geval een pak indrukwekkender dan bij mij.
Vonk: Hoe was de reactie vanuit de politieke partijen hier in Hemiksem?
Patrick: Vanuit SP en VLD was er direct een goed contact. Vanuit de CVP geen enkele reactie. Wat ons niets verbaasd gezien de houding van de CVP toen die skinhead manifestatie hier ging doorgaan. De houding van de burgemeester blijft dus dezelfde als toen.
