“Hoe moeten we het dan doen? Moeten we doodleuk een beetje wandelen, een picknickje doen of zo. We moeten tonen dat we kwaad zijn. Het zijn geen kinderen die hier op straat staan. De arbeiders zijn woedend en ik geef ze godverdomme gelijk ook”, aldus een arbeider van Net Brussel op TV Brussel over hun spontane actie.
Honderden arbeiders van Net Brussel bezetten donderdagochtend de Kunst-Wettunnel en ook het kruispunt van de Wetstraat en de Kunstlaan in het centrum. Door de bezetting werd de tunnel afgesloten voor het verkeer. De belangrijkste invalswegen van de hoofdstad kenden ook grote hinder tot laat in de voormiddag. Vuilnis werd ook in brand gestoken, wat zorgde voor donkere rookpluimen. De actievoerders trokken ook naar het gebouw van de Brusselse regering, dat bekogeld werd met eieren en stenen. Het centrum van Brussel werd op deze manier urenlang geblokkeerd. Onmiddellijk werd de actie gedurende de hele dag nationaal nieuws!
Het personeel van Net Brussel vreest een devaluatie van haar statuut als gevolg van het deelakkoord tussen de regeringsonderhandelaars over de hervorming van Brussel. Dit voorziet in een overdracht van 540 personeelsleden naar de gemeenten. Hierdoor zouden ze 150 euro per maand kunnen verliezen. Ook vrezen ze voor de privatisering van de huisvuilophaling.
Opvallend was het spontane karakter van de actie. Door mondelinge afspraken de avond ervoor beslisten de arbeiders tot de staking van de huisvuilophaling en de bezetting van een van de meest vitale kruispunten van de stad. De vakbonden, zowel de ACOD als de ACLVB, dekten in allerijl de actie met een stakingsaanzegging. Ze lagen echter niet aan de basis van het initiatief.
De Waalse en Brusselse metaalarbeiders van het ABVV hadden vroeger in het jaar al gedreigd met de blokkering van de Brusselse invalswegen. Dit was naar aanleiding van de betogingen tegen het IPA en de Europese soberheidsplannen. Ook zij waren de ‘syndicale wandelingen’ in de hoofdstad beu. Spijtig genoeg dachten er te veel mensen in de vakbondstop dat dergelijke acties niet wenselijk waren. De vuilnismannen hebben nu wel aangetoond dat dergelijke acties mogelijk zijn als ze gekoppeld zijn aan een effectieve staking en gedragen worden door heel het personeel en niet alleen de ‘diehard’ militanten.
Opvallend is de zeer snelle reactie van de arbeiders. Minister President Charles Picqué beweerde de actie niet te begrijpen omdat elke hervorming eerst in overleg met de vakbonden ging worden besproken. Het personeel en natuurlijk ook de vakbondsmilitanten begrijpen goed dat overleg zonder actie tot niet veel dient.
De ogenschijnlijke politieke en syndicale apathie van de Belgische arbeidersklasse kan zich snel omkeren in harde actie en woede van zodra de aanval duidelijk wordt. Dat is een andere les die we moeten onthouden. Dit is nog belangrijker als je weet dat het personeel van Net Brussel een goede doorsnede is van het ‘gemengde’ karakter van de arbeidersklasse, Nederlandstaligen en Franstaligen, Belgen en allochtonen. Hen hebben ze althans niet kunnen verdelen.
Als de regeringsonderhandelaars denken een akkoord te kunnen sluiten op de rug van de werkende bevolking hebben ze het mis. Zij die ons drastische bezuinigingen willen opleggen denken best twee keer na. De actie van de arbeiders van Net Brussel is een duidelijke waarschuwing.
De patroonsorganisatie UNIZO heeft dit zeer goed begrepen. In een persbericht stelde gedelegeerd-bestuurder Karel Van Eetvelt gisteren: “Als op elke aangekondigde hervorming zo heftig wordt gereageerd, gaan we nooit – letterlijk en figuurlijk – een stap vooruit komen. Het stakingsrecht is misschien heilig, maar wilde stakingen zonder enige vorm van overleg zijn des duivels.” Een staking moet, volgens UNIZO, het ultieme en laatste drukkingsmiddel blijven als tussen alle betrokken partijen geen bevredigende oplossing wordt gevonden. Maar in dit geval gaat de staking vooraf aan elke vorm van overleg en getuigt ze van een gebrek aan respect voor de Belgische overlegstructuren en procedures. “Een wilde staking, laat staan een politieke staking zoals nu, zonder aankondiging of voorafgaande verzoeningspoging is onverantwoordelijk. Het komt het imago van de vakbond ook zeker niet ten goede”, reageert UNIZO. Daarom eist deze organisatie wettelijke initiatieven om het stakingsrecht te beperken.
Ondertussen heeft de Brusselse regering, bij monde van Emir Kir belast met het beheer van de huisvuilophaling, dat er geen sprake zal zijn van een verslechtering van het statuut noch van gedeeltelijke of volledige privatisering van de dienst. Conclusie: op elke aanval tegen de arbeidersklasse moet er ‘heftig’ worden gereageerd.
