De hysterie tegen de syndicale linkerzijde en de Beweging voor Vakbondsvernieuwing heeft de burgerlijke pers weer in haar ban. Vooral de uiterst linkse en stalinistische PvdA moet het ontgelden, maar de aanval is veel ruimer. De groeiende sympathie voor Roberto D’Orazio en de twaalf arbeiders die voor de Rechtbank van Nijvel werden gesleurd is daar zeker niet vreemd aan. Bijna dagelijks schreeuwt de pers (Le Soir, Le Matin en in minder mate De Morgen) naar sancties: uitsluiting of verplicht ontslag uit besturen of mandaten. Sommige kranten zien zelfs de koppen van BBTK- en ABVV- secretarissen in Brussel rollen
Het ABVV-bureau wil de stallen uitmesten. Degenen die een "tegenvakbond willen oprichten" moeten de deur uit. Hiermee viseert het bureau niet alleen uiterst links, maar de hele syndicale linkerzijde. Hierbij geeft het gevolg aan de wil van Herwig Jorissen, voorzitter van de CMB (Centrale der Metaal Bewerkers), die zelfs in zijn eigen nationaal bestuur stemmen hoort tegen dergelijke praktijken. Indien het nationaal bureau zijn zin doordrijft, zal het stuiten op een koppig verzet van talrijke militanten en secretarissen. Bureaucratische maatregelen hebben nog nooit "ideeën" kunnen uitsluiten. Maar ze hollen wel de democratische discussie en het syndicaal pluralisme verder uit. De vakbond mag niet huiverig staan tegenover een open strijd rond verschillende politieke en syndicale strategische concepten.
Wie infiltreert wie?
De echte infiltranten in de vakbond behoren tot de dominerende rechterzijde van de PS en de SP, die een ondemocratische controle uitoefent op de hoogste structuren van het ABVV. Albert Faust (algemeen secretaris van BBTK Brussel), die aan de basis lag van een uitbreidingsintiatief ter ondersteuning van D’Orazio, en Anne-Marie Appelmans (algemeen secretaris ABVV Brussel) eisten in dit verband opnieuw hun eis voor het ontslag van Mia De Vits en M. Nollet uit de bureaus van de SP en PS. De ABVV-leiders verdedigen niet het vakbondsstandpunt in de socialistische partijen, maar brengen de argumenten van de regeringspolitiek binnen de vakbond. De infiltratie van de SP- en PS-top gaat verder dan ideeën. Ze port ook aan tot actie. Een voorbeeld. Het linkse bestuur van de Franstalige ACOD-Onderwijs van het Brussels Gewest onder leiding van Pierre Legrève en Serge Stein werd in 1986 uit het zadel gelicht als gevolg van een georkestreerde campagne vanuit de Brusselse PS, die haar leden had opgetrommeld voor een statutaire algemene vergadering.
Maar hoe hevig de aanval van de pers ook is, we mogen niet vergeten dat de reden ervan ligt in het terreinverlies van de huidige ABVV-leiding bij de syndicale en linkse publieke opinie. De hetze tegen D’Orazio pakt steeds minder verf. Dit is de echte reden van de poging tot heksenjacht in onze vakbonden. Door BVV te verketteren, strijdbare delegees te criminaliseren, BBTK en ABVV Brussel proberen te destabiliseren en te zwaaien met de vrees voor extreem-links, probeert deze pers een muur op te trekken tussen de arbeiders die op zoek zijn naar een alternatief en de Beweging voor Vakbondsvernieuwing. De BVV moet alles doen om te vermijden dat ze als discussie- en debatbeweging het contact verliest met de massa van arbeiders en delegees.
Authentieke verlinksing aan de gang
Degenen die zich de laatste tijd plots geroepen voelen op te treden als vriend en raadgever van de arbeidersbeweging, kunnen niet begrijpen dat de zwenking naar links in sommige centrales het resultaat is van een authentiek bewustwordingsproces. De oorzaak hiervan ligt in de zeer concrete ervaring met de huidige syndicale lijn. Die beperkt zich tot de sociale begeleiding van de slachtoffers van de crisis van het systeem. Voor de pers is dit proces van verlinksing het gevolg van "infiltratie" of "mollenwerk". De linkse standpunten van BBTK en ABVV-Brussel zijn daarom bijna "per definitie" verdacht. Al meer dan 150 jaar verklaren ze elke grote sociale beweging als zijnde het werk van "externe agitators". De vereenzelviging van het sectaier mao-stalinisme met revolutionair socialisme maakt ook deel uit van de aanval tegen delegees die een alternatief zoeken op het systeem. Een deel van de burgerij, het staatsapparaat (rijkswacht en gerecht) en de sociaal-democratische leiders van SP, PS en vakbonden maakt zich zorgen over het aanslepen van het proces in Nijvel. Belangrijke groepen in de vakbond zijn gekanteld ten voordele van de beschuldigden. Bovendien is er de verandering in de sociale situatie bij Hoogovens-Boël in La Louvière en de staking bij Duferco-Clabecq.
De burgerij beseft dat de economische conjunctuur zal slabakken onder invloed van de Aziatische crisis en dat overproductie(capaciteit) op vele plaatsen reeds de kop opsteekt. Een inkrimping van de economie zal de voorwaarden scheppen voor een herhaling en vermenigvuldiging van conflicten zoals deze van Clabecq, maar dan in alle industriële uithoeken van het land. Ook het "welvarende Vlaanderen" zal zich goed moeten vasthouden. Overal zullen de strategische discussies die de arbeidersbeweging twee jaar geleden begeesterd en verdeeld hebben weer opduiken. Degenen die in de vakbonden de belangen van het kapitaal vertegenwoordigen of geen strijd willen voeren die het kader van de markteconomie overschrijdt, zullen meer dan ooit in vraag worden gesteld. De BVV moet een beslissende rol spelen in de hergroepering van militanten die hun vakbond willen herwinnen voor de strijd tegen het fatalisme en voor maatschappijverandering.
De oproep van Nollet op 1 maart voor de stopzetting van het proces is een aanduiding van de groeiende druk aan de vakbondsbasis. Maar Nollet moet de daad bij het woord voegen. Het ABVV is niet zo "onmachtig" als hij beweert. Het is wel degelijk mogelijk om tienduizenden militanten te mobiliseren in de bedijven tegen een proces dat dramatishe gevolgen kan hebben voor de arbeidersbeweging. De eerste voorwaarde is de reïntegratie van de uitgesloten delegees. Dit zou een duidelijk teken zijn aan de rest van de arbeidersbeweging en vooral aan het staatsapparaat, dat D’Orazio en de andere beschuldigde kameraden niet zomaar kunnen aangepakt worden omdat zij integraal deel uitmaken van onze beweging.
Het tij begint lichtjes te keren. De burgerij anticipeert grote veranderingen in de reacties en de ideeën van de mensen, vooral in de arbeiderswereld. Daarom lost ze haar nieuwe waakhonden tegen de D’Orazio, "die van Clabecq" en de linkse delegees en secratarissen.
Volgende zitting van het Proces tegen "die van Clabecq" op 25 maart te Nijvel om 8u30 aan de rechtbank. Allen welkom.
