Wij wachten nog steeds op een degelijk antwoord van de premier (en pakweg Johan Vande Lanotte) op de volgende vraag: volgens welk mechanisme worden er jobs gecreëerd wanneer je mensen langer op de arbeidsmarkt houdt? Het is natuurlijk gemakkelijk om met statistieken te zwaaien. Wij kunnen trouwens andere cijfers geven, bijvoorbeeld: tussen 2000 en 2004 nam de tewerkstellingsgraad van ouderen (55-64) in België toe van 26,3 tot 30,0 procent, terwijl de jongerenwerkloosheid toenam van 17 tot 19,8 procent (cijfers Eurostat).
De kwestie is: welk mechanisme is hier aan het werk? Waarom zouden er volgens Verhofstadt meer jobs voor jongeren ontstaan als je mensen langer aan het werk houdt? We kennen het antwoord op die vraag en stellen vast dat de politici nogal aarzelen om dat antwoord met ons te delen. Hun redenering gaat als volgt: als we meer mensen op de arbeidsmarkt houden dan neemt de concurrentie toe en dan komt er een neerwaartse druk op de arbeidsvoorwaarden (lees: dan dalen de lonen). Een zogenaamd tweede-orde-effect van die lagere lonen is het binnenhalen van meer investeringen waardoor de economische groei wat aantrekt en er bijkomende jobs ontstaan ("op lange termijn", weet je wel). Los van het feit dat wij uiteraard niet vinden dat we de loonconcurrentie met de andere werelddelen moeten aangaan, willen we die redenering wel eens horen uit hun eigen mond: "als we de pensioenleeftijd verhogen dan DALEN DE LONEN en dus komen er meer jobs voor jongeren". Dat zou de zaken voor de mensen wat duidelijk stellen.
Verhofstadt wordt tegengesproken door het Planbureau in haar economische vooruitzichten voor 2006. De Tijd (03/12/05) vat die als volgt samen: het Planbureau verwacht een toename van de werkgelegenheid in 2006 (29.000 nieuwe jobs) maar de werkloosheid zal niet dalen. "Het Generatiepact bepaalt dat bruggepensioneerden beschikbaar moeten blijven voor de arbeidsmarkt. Voorts stijgt de wettelijke pensioenleeftijd van vrouwen van 63 tot 64 jaar. Mede daarom voorspellen het Planbureau en internationale instellingen dat de werkloosheid volgend jaar net als dit jaar ongeveer stabiel blijft." Dus dankzij het ‘Generatiepact’ daalt de werkloosheid niet!
Pieter Timmermans van het VBO wil ook geen daling van de werkloosheid (hij noemt dat een 'krapte op de arbeidsmarkt'): "We moeten dringend langer werken en er moeten meer mensen aan de slag. Anders krijgen we door de vergrijzing binnenkort een krapte op de arbeidsmarkt. Volgens de wetten van vraag en aanbod zou dat onze loonkosten met dertien procent doen stijgen, wat eenvoudigweg dodelijk is voor onze economie.[...] Daarom is er een Generatiepact nodig." (Knack - 30/11/2005 - p.12)
Concreet: liberaal Europa, via de zogenaamde Lissabondoelstellingen, wil de lonen drukken door de werkloosheid te vergroten. Europa ligt niet wakker van de werkloosheid, zij ligt enkel wakker van 'inflatie', de lonen dus. Het Generatiepact is de Belgische implementatie van Lissabon. Als het Verhofstadt echt menens was met het werkloosheidsprobleem dan gebruikt hij toch gewoon de 5,5 miljard euro aan jaarlijkse lastenverlagingen om jongeren aan het werk te zetten. Reken eens uit hoeveel voltijdse werklozen je daarmee aan het werk zet!
