Na een tumultueuze week op de financiële markten, kwam president Bush op zaterdag 20 september met een plan. Hij wil 700 miljard dollar belastinggeld besteden om daarmee ‘rotte' hypotheekleningen van de banken in Wall Street over te nemen. Hij beweert dit te doen om de doorsnee Amerikaanse gezinnen te helpen met hun huizen en jobs.
Tegelijkertijd vertelde de Britse premier Gordon Brown hetzelfde verhaaltje tijdens de jaarlijkse partijconferentie van Labour in Blackpool toen hij aan het uitleggen was waarom hij persoonlijk tussenbeide was gekomen om ervoor te zorgen dat Lloyds Bank de grootste hypothecaire bank van Groot-Brittannië, HBOS, vorige week overnam.
Ze waren allebei aan het liegen. Ze deden dit niet om de werkende mensen te helpen. Ze deden dit om het financiënkapitaal van de ondergang te redden.
Het Bush-Paulson-plan om 'rotte' hypotheken over te nemen, tezamen met de nationalisatie van de twee grootste hypothecaire banken tien dagen geleden, heeft tot direct gevolg dat de Amerikaanse regering het overgrote deel van hypotheekleningen in haar bezit zal hebben. Het zal er met andere woorden voor zorgen dat een overgrote meerderheid van de Amerikaanse gezinnen in schulden zal staan bij de overheid. Globaal bekeken gaat het hier om de grootste nationalisatie in de geschiedenis, gelijk aan 6 triljoen dollar, ofwel 45% van de jaarlijkse Amerikaanse export.
Het duiveltje zit natuurlijk in de details. Het gaat niet om een onteigening van de banken. Het gaat in tegendeel om een reddingsactie, met bijna volledige compensatie, zodat de banken voort kunnen gaan met hun praktijken en hun winsten kunnen veilig stellen.
Aan de keerzijde zal de overheidsschuld van de Amerikaanse staat stijgen van 40% van het BBP naar 100%! Wat krijgt de belastingbetaler voor deze schandelijke uitverkoop? Een hoop niet terugbetaalde leningen, hogere belastingen, besparingen in openbare uitgaven voor gezondheid, onderwijs en sociale zekerheid.
Voor miljoenen Amerikanen betekenen de zware schulden miserie die leidt tot het verlies van hun huizen en werk. Voor hen zal niet veel worden gedaan. Het zal de neerwaartse beweging van het wereldkapitalisme, dat zich uit in werkloosheid, kelderende lonen en afgebouwde openbare diensten, niet tegenhouden, integendeel. In plaats daarvan zal het meeste geld gaan naar Wall Street om de vraatzucht van enkelen uit de rode zone te trekken.
Het is duidelijk: wanneer de nakende ineenstorting van het kapitalisme duidelijk zichtbaar wordt, dan is een plotse overgang naar socialisme wél een goed idee. Alleen is dit een socialisme voor de rijken, terwijl de rest van ons verder gebukt moet gaan onder het kapitalisme.
