De bombardementen op Afghanistan zijn van start gegaan. Het machtigste en rijkste land ter wereld, de VS, is een van de armste landen op deze planeet aan het bombarderen. Zoals gewoonlijk gedraagt Groot-Brittannië zich als een gehoorzaam schoothondje tegenover het VS-imperialisme. Hoezeer ze het ook proberen verbergen, deze oorlog draait niet om “rechtvaardigheid” of de “strijd tegen het terrorisme”. Eerder is het doel om de volkeren uit de voormalige koloniale landen te terroriseren en hen te dwingen zich te onderwerpen aan de wil van de rijken en de machtigen. Dit is een duidelijke waarschuwing: “Ofwel doe je zoals wij zeggen, ofwel bombarderen we je plat!”
Ze hebben Osama bin Laden verantwoordelijk gesteld voor de dood van de meer dan 5000 mensen die stierven in de WTC Twin Towers in New York. Ze kwamen met een lang document op de proppen dat zijn “schuld” moest aantonen. Maar datzelfde document stelt dat dit zogezegde bewijs geen stand zou houden in een rechtbank! Het zegt ons dat we vertrouwen moeten hebben in Bush, Blair en de CIA! Wat ze er gemakshalve niet bij vertellen is dat Osama bin Laden de creatuur is van het VS-imperialisme. In het verleden werd hij gesteund en gefinancierd toen hij nog nuttig was voor de belangen van de VS om het Afghaanse regime in de jaren ’80 (dat ondersteund werd door de Sovjets) omver te werpen. De VS steunden eveneens de verschillende Islamitische fundamentalistische groepen, zowel deze binnen de huidige Noordelijke Alliantie als de Taliban. De Westerse imperialisten verpinkten niet toen het Afghaanse volk leed onder deze verschillende fundamentalistische klieken die elkaar bevochten voor de controle over wat nog overbleef van Afghanistan na jaren van oorlog.
Veel geld voor bommen! Geen geld voor welzijn!
Elke kruisraket kost 1 miljoen dollar. Tijdens de eerste golf van aanvallen lanceerden ze 50 van deze raketten op Afghanistan. De totale kost van deze “oorlog” zal in de miljarden dollars lopen. Voor kapitalisten vormt het geen enkel probleem om dit bedrag uit te geven zolang het maar dient om hun vitale belangen te beschermen. Wanneer het er echter op aankomt om geld uit te geven aan welzijn, woningen, waterbevoorrading, enz, klagen ze over het gebrek aan middelen en dat ze geen geld hebben voor zulke dingen.
Indien dit geld gebruikt zou worden om de trieste sociale en economische omstandigheden te verbeteren waarin miljoenen mensen op de planeet leven, in plaats van het te investeren in vernietigingswapens, zouden we niet geconfronteerd worden met de huidige explosieve wereldsituatie. Het kapitalistische systeem is echter niet gebaseerd op het oplossen van sociale problemen. Het gaat om prestige, invloedssferen en winst. Het gaat om het uitzuigen van de laatste druppel meerwaarde uit de miljoenen werkers over de hele wereld. Het kapitalistische systeem kan zich niet anders gedragen. Iedereen die denkt dat er een kapitalisme kan zijn zonder oorlog, leeft in een droomwereld.
De voorbije twintig jaar heeft de kapitalistische klasse wereldwijd een niet aflatende aanval uitgevoerd op de arbeids- en levensomstandigheden van de werkende mensen. In de onderontwikkelde landen betekende dit een onhoudbare kwelling voor de massa. De armoede tiert welig.
Het is precies hierdoor dat terrorisme, racisme, etnische conflicten en oorlogen opgang maakten. In laatste instantie zijn de rijken op deze wereld – de kapitalisten – verantwoordelijk voor de huidige situatie.
De propagandamachine heeft het gewone volk voorbereid op deze oorlog. Elke dag vertelt men ons hoe slecht het Taliban-regime is, hoe slecht ze vrouwen behandelen, hoe weinig ze geven om het gewone Afghaanse volk. Maar hoe zal het terugbombarderen van Afghanistan naar het Stenen Tijdperk het probleem oplossen? In plaats van de situatie te stabiliseren, zal de oorlog die net begonnen is, ze verder destabiliseren. Aangezien miljoenen arme Afghanen gedwongen worden te verhuizen en duizenden zullen sterven door de bommen van het “beschaafde Westen”, zullen terroristische organisaties als bin Ladens Al Qaeda talloze rekruten vinden die bereid zijn aanvallen uit te voeren op het Westen. Op die manier zal het zogezegde doel om het terrorisme uit te roeien, niet behaald worden, eerder integendeel. De problemen zullen alleen maar erger worden.
Een van de verhaaltjes die verspreid worden door regeringsleiders om verdere actie tegen het Taliban-regime te rechtvaardigen, gaat over hun betrokkenheid in de heroïnehandel. Volgens dit verhaal zijn de Taliban in het bezit van enorme hoeveelheden heroïne die ze op de wereldmarkt zullen verhandelen. Het is absoluut juist dat het Taliban-regime zichzelf gedeeltelijk financiert door de productie van heroïne, maar wat Washington en Londen daarbij gemakshalve vergeten is dat dit geen recente ontwikkeling is. Dit was reeds het geval in de jaren ’90 toen de Taliban door het Westen en door Pakistan ondersteund werden in de Afghaanse burgeroorlog tussen verschillende Islamitische fundamentalistische facties. Deze propaganda (“de Taliban gaan het Westen overspoelen met heroïne”) heeft echter te kampen met een klein probleempje, aangezien de Noordelijke Alliantie, die nu ook aan de zijde staan van Bush in zijn “oorlog tegen het terrorisme”, er eveneens om bekend staan zich te financieren met de lucratieve handel in heroïne en opium. Bovendien bereikten de Verenigde Naties een akkoord met het Taliban-regime om hun opiumproductie stop te zetten. Volgens Mohammad Amirkhizi, een hooggeplaatst politiek adviseur van het VN-Bureau voor Drugsbestrijding en Misdaadpreventie, leven de Taliban het verbod op de klaprozenkweek na, met als gevolg dat de meeste opium die geproduceerd wordt in Afghanistan, komt vanuit gebieden gecontroleerd door de Noordelijke Alliantie! Volgens dezelfde VN-instantie, “[ ] is er in gebieden die onder controle staan van de Noordelijke Alliantie ongeveer 150 ton opiumklaprozen geoogst”. Dit enkel in de 10% van Afghanistan die ze controleren, tegenover 50 ton geoogst in de overige 90% van het land dat onder controle staat van het Taliban-regime.
De farce van humanitaire hulp
Als deel van de propagandaoorlog die uitgevochten wordt om mensen te overtuigen dat deze oorlog een humanitaire dimensie heeft, hebben Amerikaanse en Britse troepen naast de bommen en kruisrakketen, enige voedselpakketten gedropt. In totaal werden er zo’n 37.500 pakketten ‘geleverd’. Volgens sommige schattingen zou het aan dit tempo ongeveer zes maanden in beslag nemen om de miljoenen Afghanen voor ook maar één dag te voeden! Verder hebben hulpverleners duidelijk gemaakt dat deze methode volkomen inefficiënt is. Will Day, hoofddirecteur van Care International, zei: “Voedselpakketten vanuit de lucht zorgen voor spectaculaire TV, maar vaak tonen ze het onvermogen aan om een voedselcrisis te beantwoorden.”. Barbara Stocking, directeur van Oxfam, voegde daar aan toe dat “het voedseltransport zoals reeds uitgetest goedkoper [is] per truck. Voedseldroppings zijn riskant, willekeurig, duur en beantwoorden maar aan een fractie van wat nodig is. Hulpverleners zouden in een moeilijke positie terechtkomen als voedselhulp bezien zou worden als deel van een militaire operatie.” (The Guardian, maandag 8 oktober, 2001).
Niet alleen hierdoor maakt het Britse en Amerikaanse beleid de al slechte situatie nog penibeler, maar ook door de naburige landen op te dragen hun grenzen met Afghanistan af te sluiten en zo de honderdduizenden vluchtelingen niet toe te laten. In feite is de dreiging van een militaire actie, en nu dus de feitelijke kruisraketten, een van de voornaamste redenen waarom mensen Afghanistan ontvluchten. Wat betreft de humanitaire bezorgdheid van het VS-imperialisme moeten we enkel even terugdenken aan de bombardementen op Joegoslavië drie jaar geleden, die zelfs een hulpkonvooi vernielden dat door Kosovo reed.
Het zal een lange oorlog worden
Ze zijn nu begonnen met luchtbombardementen. Eerdere verslagen wezen erop dat de bommen tot doel hadden de slagkracht van de luchtmacht van de Taliban te vernietigen. Zo hebben ze landingsstroken gebombardeerd teneinde de Taliban te proberen beletten hun oorlogsvliegtuigen te gebruiken. Maar daarbij hebben ze ook een elektriciteitscentrale vernield. De beperkte infrastructuur die Afghanistan had, werd al ernstig beschadigd door jaren van interne oorlog. En nu vernielt het rijke Westen nog wat er van overblijft!
Bush verklaarde dat deze zware bommencampagne de weg vrijmaakt voor het zenden van grondtroepen. Eens dit gebeurt, zal de ‘publieke opinie’ beginnen te veranderen. Een grondoorlog in Afghanistan zal onvermijdelijk leiden tot Britse en Amerikaanse slachtoffers. De condities waarin ze zouden moeten vechten zouden ongunstig zijn, omdat de gevechten man tot man beslecht moeten worden in dit bergachtige land. Nog nooit heeft er iemand Afghanistan volledig gedomineerd. Toen het land nog een Britse kolonie was, waren de bergachtige streken nog steeds in de handen van de lokale bendeleiders.
Op dit moment is er in de geïndustrialiseerde landen nog geen sterke openlijke oppositie tegen de oorlog. Er is echter ook geen homogeen blok dat voor de oorlog is. Er hebben al demonstraties tegen de oorlog plaatsgevonden, zelfs in New York. Laten we niet vergeten dat de massale oppositie tegen de Vietnamoorlog niet onmiddellijk begon. Dit nam tijd in beslag. De tegenkanting zal echter groeien naarmate de tijd verstrijkt, wanneer het gewone volk de ware aard van deze oorlog zal doorhebben. Dit zal ook meer en meer leiden tot het in vraag stellen van het systeem dat verantwoordelijk is voor deze situatie. Zo zal er zich onvermijdelijk een proces van radicalisering ontwikkelen.
Vandaag kunnen ze misschien Kabul innemen, maar dat zal geen totale overwinning betekenen. Tachtig procent van de gebouwen in Kabul zijn al vernield tijdens de gevechten tussen verschillende rivaliserende fundamentalistische groepen. Vele inwoners van Kabul zijn al gevlucht. De hevige gevechten zullen niet plaatsvinden in de steden, maar in de omringende bergen.
Blair en co hebben al gewaarschuwd dat er slachtoffers zullen vallen onder de Britse en Amerikaanse troepen. Dit feit alleen al illustreert de aard van de zogezegde “internationale coalitie” van veertig landen. Hoewel ze opscheppen over deze wijde coalitie, zijn er slechts twee landen die aan de eigenlijke bombardementen hebben deelgenomen nl. de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Zoals een expert al zei, is het beter om een kleine coalitie te hebben als het op de eigenlijke gevechten aankomt. Tijdens de bombardementen op Kosovo was er grote onenigheid omtrent de doelwitten van de aanvallen. Elk land diende rekening te houden met de stemming en gevoeligheden van thuis. De stemming in vele NAVO-landen is er vandaag bijvoorbeeld niet een van goedkeuring van de oorlogsdoeleinden. In landen als Griekenland en Italië zijn er al grote manifestaties geweest tegen de oorlog.
Het verzet tegen de oorlog zal groeien
De strategen van het kapitaal weten dat de stemming ook zal veranderen in de VS en Groot-Brittannië. Daarom verklaarde Bush dat het een lang en moeilijke oorlog zal worden. Dit geeft ook aan waarom het zo lang duurde eer de aanval losbarstte. In de voorbije dagen werd het duidelijk dat enige delen van de Amerikaanse heersende klasse hoopten dat de Taliban omvergeworpen kon worpen door druk van buitenaf. Ze dwongen Pakistan om de steun aan het Taliban-regime op te geven. Zonder deze steun zou de Taliban niet lang stand houden. De Taliban zullen zich echter niet vrijwillig overgeven. Ze zijn nu een wanhopig regime. In het verleden hebben ze hun tegenstanders steeds bloedig gewroken. Indien ze de macht verliezen zou hun wel eens hetzelfde lot kunnen wachten. Mogelijk verliezen ze de controle over de belangrijkste steden, maar dan zullen ze zich gewoon terugtrekken naar veiliger oorden in de bergen en zullen ze de gevechten van daaruit voortzetten.
De Verenigde Staten en hun bondgenoten proberen nu een soort van alternatieve regering in elkaar te boksen die de Taliban dient te vervangen. De zogenaamde Noordelijke Alliantie maakt deel uit van dit plan. Toen de Noordelijke Alliantie aan de macht was, was dit echter een corrupt en despotisch regime. Hierdoor waren de Taliban in staat om zich voor te doen als “bevrijders” die het land zou ontdoen van deze corrupte elementen. De Noordelijke Alliantie was net zo doortrapt als de Taliban die hen verving. Bovendien is de etnische samenstelling van de Noordelijke Alliantie er vooral een van Tadzjieken en Uzbeken, terwijl de meerderheid van de Afghanen Pushtonen zijn. Een regering enkel gebaseerd op de Noordelijke Alliantie zou de autoriteit niet hebben om te regeren. Dit zou niet tot stabiliteit leiden, verre van. Daarom wordt nu zelfs de oude koning in de zaak betrokken!
In de Financial Times van 8 oktober zei een diplomaat dat “het scenario [kon] bestaan uit een coalitieregering die vastberaden is de strijdende groepen te ontwapenen, ondersteund door een VN-vredesmacht.” Dit betekent dat Amerikaanse en Britse troepen Afghanistan zouden moeten bezetten om toezicht te houden op deze ontwikkelingen. Dit zou enkel kunnen werken voor een bepaalde periode door deze troepen permanent te stationeren in Afghanistan. Welke regering er ook gevormd wordt, het zou de problemen van het Afghaanse volk niet oplossen. Eerder zou deze regering de belangen dienen van de imperialisten die hen aan de macht gebracht hebben. Op die manier zouden de westerse troepen geconfronteerd worden met een vijandige bevolking.
De hele regio zal gedestabiliseerd worden
Een doorgedreven bommencampagne zal onvermijdelijk leiden tot vele slachtoffers onder de burgerbevolking. Dit zal de woede opwekken van de Arabische en Moslimvolkeren over de hele wereld. Het is een interessante vaststelling dat de VS nooit enige druk uitgeoefend hebben op Saoedi-Arabië om hun basissen beschikbaar te stellen. De situatie in Saoedi-Arabië geeft aan wat er gebeurt in de hele regio. Het inkomen per hoofd bedraagt nu 7000 dollar per jaar, tegenover 16.000 dollar in het begin van de jaren ’80. De werkloosheid onder de jeugd stijgt. Onder deze omstandigheden, zonder een volwaardig links alternatief, kunnen sommige jongeren bin Laden beschouwen als een soort van anti-imperialistische held. Saoedi-Arabië is dan nog een van de rijkste Arabische landen. In de andere Arabische landen is de situatie van gewone arbeiders en jeugd nog veel slechter.
De situatie wordt ook chaotischer in Pakistan. Onder enorme druk van het Westen (waarschijnlijk te maken met financiële steun en schuldafbetaling) spreekt het militaire regime van Musharaff nu ook zijn steun uit aan de bombardementen. Interessant is dat Musharaff zelf een toespraak hield waarin hij verklaarde dat het een snelle operatie zou zijn waarbij geen burgerslachtoffers zouden vallen en waarbij het enige doel was om de “terroristen” gevangen te nemen. Het zal echter geen korte militaire operatie worden; eerder zal ze veel tijd in beslag nemen en zullen er vele doden vallen. Dit zal een invloed uitoefenen op het volk in Pakistan. Er zijn al demonstraties georganiseerd door de Islamitische fundamentalisten. Dit waren bescheiden manifestaties met enkel een handvol deelnemers. Dit toont de zwakte aan van het fundamentalisme in Pakistan op dit moment, maar naarmate de gevechten escaleren kan de verzetsbeweging groeien. Zo zal Pakistan ook onstabiel worden.
Het verzet is in Pakistan niet beperkt tot een laag uit de massa. Musharaff heeft twee leidinggevende generaals afgezet die uitgesproken sympathieën hebben voor de Taliban. Tot zeer recent ondersteunde het ganse regime de Taliban en voerde het een winstgevende handel met hen. Vele generaals zullen niet tevreden zijn met de nieuwe situatie en daarom kan Musharaff bedreigd worden vanuit de legerelite.
Werkers hebben een alternatief nodig
De arbeiders van deze landen leggen de schuld voor de armoede die hen treft terecht bij het imperialisme. Ze zien hun regeringen als louter marionetten van dit imperialisme. Bin Laden weet dit. In zijn recente televisietoespraak deed hij een directe oproep aan de volkeren in alle Islamitische landen om op te staan tegen hun regeringen. Hij buit deze plicht van de Arabische massa uit voor zijn eigen doeleinden. Hij is een reactionaire demagoog. In het verleden maakte hij er geen probleem van om samen te werken met de CIA en hulp te krijgen van hen. Hij is geen vriend van het Arabische gewone volk. Het Taliban-regime weerspiegelt zijn manier van denken. Geen enkele organisatie of groep die uitgaat van de ideeën van individuen als bin Laden, kan ooit de ware belangen dienen van de Arabische arbeidersklasse en de arbeiders uit overige Islamitische landen.
Deze situatie kon enkel ontstaan door de huidige leiding van de arbeidersbeweging die afstand doet van zijn rol. De mensen zoeken naar een oplossing voor hun problemen, maar niemand reikt die aan. De VS en hun bondgenoten willen het Taliban-regime omverwerpen. Elke regering die in hun plaats komt zal enkel hun marionet zijn. De taak om het Taliban-regime omver te werpen behoort toe aan het Afghaanse volk zelf. Velen zullen spotten met deze stelling. Dezen willen we er aan herinneren dat toen de NAVO Joegoslavië bombardeerde, wij vooropstelden dat de taak om Milosevic omver te werpen, toebehoorde aan het Servische volk. Men vertelde ons toen dat dit niet realistisch was. Alle bommen leverden geen enkel resultaat op. Milosevic werd echter ten val gebracht onder impuls van de Servische massa, wat onze stelling aantoonde.
Vandaag geldt hetzelfde voor Afghanistan. De arbeiders en boeren van Afghanistan kunnen geen enkel vertrouwen stellen in de Taliban, de Noordelijke Alliantie, de verbannen koning of welke politicus uit het Westen ook. Ze kunnen enkel op zichzelf rekenen. Het is de plicht van de arbeiders van de hele wereld om de werkende massa van Afghanistan te helpen. Meerbepaald hebben de arbeiders van Pakistan, India, Iran en de omliggende landen een rol te spelen. Indien de arbeidersklasse met hun eigen onafhankelijke arbeiderspartij aan de macht zou komen, zou de situatie ingrijpend veranderen. De toekomst van Afghanistan kan wegens haar enorm onderontwikkelde aard, niet losstaan van deze in de omliggende landen.
Per slot van rekening kunnen de problemen van de Afghanen enkel opgelost worden binnen de context van een Socialistische Federatie van het Indische subcontinent. Tenzij de corrupte klieken die heersen over deze landen omvergeworpen worden door een massale beweging van het werkende volk zelf, zal er geen blijvende oplossing mogelijk blijken.
