Deze morgen om 7u30 ontploften tegelijkertijd verschillende bommen in de treinen en stations waar veel pendelaars in zitten uit de arbeiderswijken rond de Spaanse hoofdstad Madrid. Tot nu toe worden er 186 dodelijke slachtoffers geteld en meer dan duizend gewonden. De aanslag is nog niet opgeëist. De rechtse regering wijst onmiddellijk naar een aanslag van ETA. Dit is mogelijk. Het beleid van de rechtse regering ter ondersteuning van de bloedige bezetting van Irak maakt het echter mogelijk dat andere organisaties op het verdachtenlijst staan zoals Al Qaeda.
De terechte verontwaardiging en kwaadheid tegenover deze aanslag mag ons echter niet in de armen doen lopen van de rechtse demagogen van de PP-regering. Daarom pleiten wij voor een totaal onafhankelijke mobilisatie tegen het terrorisme op basis van linkse, sociale, democratische en socialistische eisen. De Spaanse Studentenvakbond heeft nu al opgeroepen om morgen in de scholen en universiteiten een staking te organiseren en om te betogen op de middag in de hoofdstraten van Madrid. Hieronder volgt het persbericht dat onze zusterorganisatie El Militante in Spanje deze morgen heeft verspreid.
Eens te meer wordt de reactionaire aard van het terrorisme aangetoond - Bloedbad tegen de arbeidersklasse in Madrid
De marxisten georganiseerd rond het tijdschrift El Militante verwerpen deze brutale aanslag tegen de werkers en de jongeren van Madrid. Wij betuigen onze volledige solidariteit en steun aan de gezinnen, vrienden en kennissen van de slachtoffers. Deze keer bestond de aanslag erin drie bommen te laten ontploffen in de stations en de plaatselijke treinen. De ontploffingen hebben plaats gehad in Atocha, Santa Eugenia en Pozo del Tio Raimundo. Volgens de laatste informatie zijn er 180 doden gevallen en een duizendtal gewonden. Deze bommen die geplaatst zijn in arbeiderswijken hebben het leven gekost aan mensen uit de arbeidersklasse en onschuldige jongeren. De arbeiderswijk Pozo del Tio Raimundo heeft een grote traditie van strijd, eerst tegen de dictatuur van Franco en voor democratische rechten. Deze wijk heeft de laatste jaren eveneens een traditie van strijd rond plaatselijke eisen, voor goede woningen, degelijke infrastructuur enzovoort. Dit zijn buurten met een linkse traditie. In de laatste regionale verkiezingen haalde de linkerzijde hier 80 procent van de stemmen. Deze aanslag kan enkel maar uitgevoerd zijn door vijanden van de arbeidersklasse.
Tot nu toe zijn de verantwoordelijken van deze aanslagen nog niet bekend en ze werden ook nog niet opgeëist. Duidelijk is echter dat het hier om reactionaire gangstermethodes gaat die op geen enkele wijze de democratische rechten vooruit brengen noch het lot van de onderdrukten. Het terrorisme speelt daarentegen een volledig reactionaire rol omdat hiervan gebruik gemaakt wordt om de democratische rechten en vrijheden te kortwieken overal ter wereld.
De werkende klasse en de jongeren hebben het meeste belang bij het verdwijnen van het terrorisme, dat zo’n negatieve rol speelt in de strijd voor democratische rechten van de nationale minderheden, maar ook in de mobilisaties voor onze sociale eisen. Wij weten dat de rechterzijde, de regering van de Partido Popular in het bijzonder, de strijd tegen het terrorisme gebruikt om democratische vrijheden te beperken en om slagen toe te brengen tegen ons recht om te vergaderen, betogen en vrije meningsuiting. De laatste jaren zijn wij massaal op straat gekomen, tegen het antisociale beleid van de PP-regering, met de mobilisaties rond de Prestige, de onderwijshervorming, de algemene staking van 20 juni 2002, tegen de oorlog enzovoort. Steeds en altijd heeft de rechterzijde ons proberen te brandmerken in deze strijd als terroristen of als vrienden van de terroristen. Deze immorele manipulatie van de rechterzijde toont aan dat de PP de strijd tegen het terrorisme gebruikt om de werkende klasse en de jongeren slagen toe te brengen en te verzwakken. Op dezelfde manier gebruikt Bush in de VS de aanslagen tegen de twee torens van 11 september als excuus om de democratische vrijheden aan te vallen in de Verenigde Staten en in de wereld. Een regering als deze van de PP die het imperialistische bloedbad in Irak heeft gesteund en gerechtvaardigd, waar duizenden jongeren, werkers en boeren werden vermoord, heeft niet het minste moreel gezag om zich op te werpen als de kampioen in de strijd tegen het terrorisme.
De enige kracht die in staat is een einde te stellen aan deze plaag is de georganiseerde arbeidersklasse door zich te mobiliseren ter verdediging van de democratische rechten, voor de verbetering van onze leef- en werkomstandigheden, iets wat onverenigbaar is met dit kapitalistisch systeem. De arbeidersorganisaties, de vakbonden, de PSOE en Izquierda Unida moeten samen met de jongeren de arbeidersklasse mobiliseren tegen dit nieuw bloedbad. Maar niet door het verdedigen van het programma van de PP, maar met een eigen onafhankelijke politiek in de belangen van de werkende bevolking.
De strijd tegen het terrorisme kan niet losgekoppeld worden van een echt socialistisch alternatief. Een dergelijk alternatief omvat de verdediging van de democratische rechten, een degelijke job voor iedereen, een degelijke woning, gezondheidszorg en onderwijs. Ten slotte staat een socialistisch alternatief voor het einde van de onderdrukking van de volkeren in alle uithoeken van de wereld. Dit bekomen kan enkel maar door een eengemaakte mobilisatie van de werkende klasse van de hele Spaanse staat en internationaal tegen het kapitalisme en voor de socialistische omvorming van de maatschappij.
