Op woensdag 15 juni namen honderdduizenden arbeiders en jongeren tijdens een algemene 24-uren staking deel aan massabijeenkomsten rond het parlement. Indien er geen rellen waren uitgebroken, dan zou op het Syntagmaplein ongetwijfeld de kaap van 1 miljoen overschreden zijn.
Er was echter een georkestreerd manoeuvre gericht op het intimideren van iedereen die wou deelnemen. Politieagenten en georganiseerde provocateurs vermengden zich met de demonstranten en sneden de weg af naar het parlement en het kantoor van de eerste minister. Zo ontstonden gewelddadige botsingen met de politie die velen van het plein verdreef.
Ondanks dat begonnen duizenden mensen zich langzaam maar zeker opnieuw te verzamelen aan het Syntagmaplein. De oproerpolitie probeerde met traangas een verstikkende sfeer te creëren en de hergroepering van de demonstranten op het plein te voorkomen, terwijl de TV-zenders continu de gewelddadige beelden uitzond om te voorkomen dat een nieuwe stroom mensen op gang zou komen.
Terwijl dit gebeurt, staan de overheid en de burgerlijke partijen doodsangsten uit. Ze proberen nu met een politieke oplossing wat tijd te winnen met als doel de beweging van de massa’s, die met het uur steeds meer revolutionaire proporties aanneemt, te stoppen.
Tijdschrift Vonk
Activiteiten
Onze boeken
