Deze verklaring is in de eerste plaats aan de Griekse arbeiders gericht en niet aan een internationaal publiek. Misschien is ze daarom wat moeilijker te begrijpen voor onze lezers. Wij publiceren ze toch omdat we weten dat de bewuste militanten de gebeurtenissen in Griekenland op de voet volgen en veel van de feiten kennen. We zijn bovendien heel trots op de manier waarop onze Griekse kameraden tussenkomen: principieel, maar niet sectair. Met appreciatie voor de moed die de nieuwe regering tot nu toe aan de dag heeft gelegd, maar tegelijkertijd wijzend op de gevaren die hoe dan ook op hen afkomen. De nieuwe regering zou zich aan haar beloften moeten houden en uit de buurt moeten blijven van elke nieuwe overeenkomst - welke een val zou zijn om Griekenland binnen de voorwaarden van het Memorandum te houden. De vertaling werd overgenomen van marxisten.nl.
De Europese bankiers en oligarchie vrezen het 'virus' van SYRIZA! Maar SYRIZA moet stand blijven houden en de druk weerstaan! Neem de macht over van de oligarchie, te beginnen met de banken! Geef niet op en accepteer de schulden niet, zelfs wanneer de rentebetalingen eeuwig vooruitgeschoven worden! Verander Europa in één groot 'Puerta del Sol', één grote mensenvloed.
Als gevolg van de druk vanuit de sterke, waardige houding van de nieuwe regering in de eerste dagen na de verkiezingen, maar ook vanuit de eerste grote solidariteitsdemonstraties die op zaterdag in Spanje gehouden werden, hebben de EU en de burgerlijke regeringen van Europa aanvankelijk een verzoenende houding getoond tegenover de nieuwe regering.
Wat hun houding bepaalt is niet een geval van solidariteit tegenover de Griekse bevolking. Geen van hen is bereid om in te stemmen met de implementatie van de radicale toezeggingen van SYRIZA. Hun algemene motivatie is geheel egocentrisch. Het is angst dat het 'virus' van SYRIZA overgedragen wordt aan de rest van de wereld. Hun uiteindelijke doel is om de nieuwe regering op de zachtst mogelijke manier richting concessies te duwen op het vlak van haar beloften aan het volk. Om deze reden kan SYRIZA geen politieke zelfgenoegzaamheid dulden.
Maar laten we eens iets meer in detail kijken naar de specifieke doelstellingen van de nieuwe 'vrienden' van Griekenland. Obama steunde namens het Amerikaanse imperialisme een versoepeling van de bezuinigingen, omdat "men geen land kan uitpersen dat zich in een recessie bevindt." Deze verklaring werd echter vergezeld door de opmerking dat de 'hervormingen' - dat wil zeggen, de aanvallen op de levensstandaard van de werkende klasse en de armen - "Griekenland goed deden en doorgezet zouden moeten worden." Het is duidelijk wat er in deze verklaringen in werkelijkheid wordt geuit: geen solidariteit richting hen die door de Memoranda (de 'hervormingen') gekweld worden, maar de bezorgdheid van de Amerikaanse heersende klasse over welke problemen Griekenland de kwetsbare wereldeconomie zou kunnen opleveren, oftewel een potentieel openbaar faillissement en exit van Griekenland uit de euro.
De Franse minister van financiën, Sapen, zei nadat hij een ontmoeting had gehad met de nieuwe Griekse minister van financiën Yanis Varoufakis, dat Griekenland 'ademruimte' en een 'New Deal' nodig had. Maar deze 'ademruimte' verwees duidelijk alleen naar het vinden van mogelijke manieren om de schulden terug te betalen. Hij merkte ook op dat deze 'New Deal' "Griekenland de mogelijkheid zal bieden om zijn verlangen naar hervormingen uit te drukken." Uit deze verklaringen blijkt duidelijk dat de Franse regering zich niet uitspreekt voor een einde aan de bezuinigingen. Zij spreekt over een nieuwe overeenkomst met dezelfde inhoud als de oude (Memorandum), om de Griekse regering 'hervormingen' door te laten voeren - welke, zoals we al opnoemden, in de hypocriete taal van het kapitaal een synoniem zijn voor anti-arbeidspolitiek en bezuinigingen. De Franse regering geeft met deze verklaringen duidelijk haar bereidheid aan om 'iets te bieden': geen solidariteit aan de regering om deze haar toezeggingen aan de Griekse bevolking uit te laten voeren, maar een hernieuwde communicatieformule (contract) om het huidige beleid van de Memoranda door te zetten.
De Franse burgerij gebruikt Griekenland als pasmunt in haar eigen belangenstrijd met Duitsland. De administratieve 'ademruimte' die zij nastreeft voor de Griekse schuld, komt voort uit de noodzaak om van Duitsland tijd te winnen om haar eigen schulden en tekorten weg te werken. Wat zij die de houding van de Franse regering toejuichen vergeten, is dat om de miljoenen armen en werklozen in Griekenland een echte ademruimte te geven, het minimaal nodig is om de 'hervormingen' van deze 'New Deal' van meneer Sapen voor eens en altijd te stoppen.
Een andere nieuw verworven 'vriend', de voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker, steunde in een interview met de Duitse krant 'Handelsblatt' de afschaffing van de Trojka en diens vervanging door een ander comité met een andere naam. Maar het probleem voor het Griekse volk is niet - zoals onjuist wordt geopperd door de nieuwe minister van financiën Y. Varoufakis - welk comité of uitvoerend orgaan van het Europees kapitaal de implementatie controleert van de programma's die de schuldeisers aan Griekenland hebben opgelegd. Het probleem zijn de opgelegde voorwaarden en beleid, namelijk de alom bekende 'hervormingen'. Over dit probleem was onze 'vriend' Juncker heel duidelijk. Een nieuw comité zal enkel mogelijk zijn "zolang de regering toezegt om zich tot de letter aan de Griekse overeenkomsten te houden voor de implementatie van structurele hervormingen."
Natuurlijk schijnt volgens het verslag van de Duitse krant. de voorzitter van de Europese Commissie niet tegen het herstel van het minimumloon naar 751 euro te zijn. Juncker, de ervaring burgerlijke politicus en technocraat die hij is, begrijpt dat het van levensbelang is voor de nieuwe regering om 'iets te geven' aan het volk om een nieuwe overeenkomst met haar schuldeisers te bereiken, en ook dat het ondermijnen en annuleren van enige potentiële groei van het minimumloon in de praktijk gedaan kan worden, aangezien het de kapitalisten zijn die de economie controleren, en niet de Griekse overheid. In hetzelfde interview zei de voorzitter van de Europese Commissie dat de verklaringen van de nieuw verkozen linkse ministers om de toezeggingen van SYRIZA te realiseren, 'weerzinwekkend' waren en dat hij "elk gesprek over een schuldsanering verwerpt."
Het is dus duidelijk dat al deze 'vrienden' en 'bondgenoten' van de laatste dagen gewoon oplichters zijn. Het zijn burgerlijke hypocrieten die SYRIZA in een nieuwe overeenkomst willen strikken die aan de oppervlakte anders lijkt, maar in substantie hetzelfde is. We moeten stoppen hun verklaringen toe te juichen. De rollen die men speelt in verhouding tot Griekenland binnen het internationale kapitaal, worden verdeeld volgens de bijzondere belangen van iedereen. De 'vrienden' en 'brave spelers' zijn: of degenen die geïnteresseerd zijn om SYRIZA te gebruiken als een middel om druk uit te oefenen op Duitsland om deze het merendeel van de Europese schuld te laten betalen, aangezien het de voornaamste begunstigde is van het bestaan van de Eurozone (VS, Frankrijk); of mensen zoals Juncker, die ten gunste van Duitsland werken en proberen de nieuwe regering uitbundige excuses aan te bieden om deze zo haar linkse beloften te laten intrekken. De best mogelijke uitkomst die bereikt kan worden door te onderhandelen met al deze 'vrienden' en vijanden is een combinatie van dit alles, welke gebaseerd zal zijn op hetzelfde beleid van de Memoranda, misschien iets versoepeld, waarbij de meest basale linkse, radicale toezeggingen van SYRIZA geannuleerd zijn.
Wat beide types van burgerlijke 'partners' van de nieuwe regering in deze onderhandelingen verenigt, 'goed' en 'kwaad', is hun gemeenschappelijke haat voor de zich ontwikkelende solidariteit met SYRIZA en de Griekse arbeiders, onder de Europese arbeiders. Er was een golf van massale solidariteitsdemonstraties die afgelopen zaterdag in Spanje begon. Deze ontwikkeling is cruciaal en verveelvoudigt de strijdbare en enthousiaste stemming die opgewekt is onder de werkende klasse en arme mensen in Griekenland, die hun eigen betogingen op 17 februari ingepland hebben.
De Communisten van SYRIZA dringen er bij de leiding van de partij en de regering op aan, om het belang van onderhandelingen met de 'goede' en 'slechte' vertegenwoordigers van de crediteurs en het internationale kapitaal niet te overschatten. Deze onderhandelingen zijn niet iets dat tot oplossingen zal leiden voor de belangrijkste problemen van de arbeiders van het land. Met hen onderhandelen kan alleen binnen nauwe grenzen. Al onze inspanningen moeten gericht zijn op hoe we een massabeweging creëren in Griekenland en Europa, als een schild om direct het programma van Thessaloniki uit te voeren.
Dit betekent in het geheel niet dat deze onderhandelingen niet uitmaken voor de Communisten. We geloven echter dat om meer onderhandelingsmacht te verkrijgen, we de crediteurs en Griekse heersende klasse moeten ontwapenen, die met (op de eerste plaats) de bankiers ons begonnen te saboteren en chanteren. In dit opzicht is het politiek onacceptabel voor de premier om te verklaren (zie zijn interview in Bloomberg) dat de obligaties zoals gebruikelijk betaald zullen worden en dat de regering nu 'de facto' accepteert dat er "ook andere oplossingen voor de schuld zijn", naast de actieve schuldsanering, welke SYRIZA's belofte aan het Griekse volk is. SYRIZA werd niet verkozen tot regeringspartij om in te stemmen met de gelijke verdeling van de enorme schuldenlast over huidige en toekomstige generaties, maar om het volk van deze last te bevrijden.
Het is tevens politiek onacceptabel voor de regering om de Griekse banken nog steeds in de handen van de bandieten van de oligarchie te laten. Het is nog veel minder acceptabel voor het economische hoofd van de regering, een voormalig minister in de gruwelijke coalitie van Synaspismos en Nieuwe Democratie in 1989, om een wederzijds geaccepteerde oplossing te vinden met de huidige eigenaars van de banken, welke SYRIZA toegezegd heeft onder 'sociale controle' te plaatsen. Als de kameraden in de leiding 'sociale controle' gelijktrekken met deze in te handen te laten van private speculanten, dan verraden zij hun eigen programma.
De Communistische Tendens van SYRIZA waarschuwt de kameraden in de leiding en de nieuwe regering: trek de beloften van SYRIZA niet in, want dat zou een ramp zijn! Laat je niet verleiden om enige terugtrekkingen op te bloemen met pr-stunts! Arbeiders in Griekenland en Europa zullen die terugtrekkingen snel zien voor wat ze zijn en zullen teleurgesteld zijn, wat de nieuwe regering machteloos zal maken tegen alle druk vanuit de schuldeisers en de lokale oligarchie.
De Communisten van SYRIZA nodigen de arbeiders en jongeren uit om zich achter de volgende eisen te scharen:
- Geen illusies in onderhandelingen met het Europees kapitaal en zijn instituties! Onze tegenstanders zijn de kapitalistische belangen, lokaal en buitenlands, die zich verschuilen achter de Trojka, en niet hun technocratische werknemers.
- Onze enige ware bondgenoot is de Europese werkende klasse! SYRIZA moet nu oproepen tot een Europa-breed programma van massa-actie, om van Europa één groot 'Puerta del Sol' te maken!
- We moeten door heel Griekenland heen strijdcomités oprichten tegen de trojka en de Griekse financiële oligarchie, in elke werkplek, in elke buurt, op elke school en universiteit!
- De regering kan geen enkele stap terugdoen van haar toezeggingen! Directe toepassing - zonder enige 'voorwaarde' - van de toezegging voor het minimumloon en alle andere toezeggingen van het Thessaloniki-programma!
- We zijn nu in oorlog met de Trojka en de investeerders, en moeten hen ontwapenen! Voer een schuldenannulering uit om van de Trojka ieder recht te verwijderen om ons te chanteren! De huizen en spaargelden van het volk kunnen voor geen moment langer in de handen zijn van de oligarchie! Socialiseer de banken! Integreer deze in één enkele staatsbank die de spaargelden zal garanderen en het hoofdkwartier zal worden van een economische ontwikkeling in het belang van de samenleving.
- Institutionaliseer arbeiderscontrole om belastingfraude en andere schandalen van de kapitalisten te onthullen!
- Verwijder de tv-frequenties uit de handen van de mediamagnaten en geef deze aan de bevolking voor vrij gebruik en het uitoefenen van haar democratische rechten!
- Socialiseer zonder compensatie alle ondernemingen die geprivatiseerd werden! Voer een plan uit van socialisering van alle grote bedrijven die weigeren om de nieuwe arbeidswetten uit te voeren en door hun eigenaren verlaten zullen worden in de context van economische oorlogsvoering tegen de regering.
- Geen vertrouwen in het gecorrumpeerde en autoritaire staatsapparaat! Wijzigingen in ministerposities zijn niet genoeg. We moeten provocaties en interne sabotage tegen de regering voorkomen! Politie en leger moeten op democratische basis heropgericht worden, met verwijdering van alle fascisten. Trek het land terug uit de NAVO en draag de controle over de krijgsmacht over aan de massaorganisaties van het volk!
- Schop de 'zwakste schakel' van het kapitalisme uit de regering! Haal de burgerlijke nationalisten van ANEL uit regering, omdat zij de essentiële zaak van internationalistische solidariteit aan Griekenland ondermijnen. Verwijder die ministers die de overeenkomst met de Trojka en het kapitaal steunen!
- In plaats van naar een Europese conferentie met de burgerlijke regeringen voor de schulden te verlangen, moeten we direct in Griekenland een internationale conferentie houden van de massaorganisaties van de werkende klasse en jongeren tegen het kapitalisme!
- Geen illusies in de EU en de Eurozone, de verenigde Europese kapitalisten! We moeten vechten voor de Verenigde Socialistische Staten van Europa!
