Vorige week trok de Latijns-Amerika-specialist Jorge Martin, van wie u verscheidene vertalingen kan lezen op deze website, naar enkele Belgische steden om daar solidariteit te verwerven voor de Venezolaanse revolutie. Info- en debatavonden werden georganiseerd in Hasselt, Oostende, Brussel, Gent en Antwerpen.
Verschillende mensen vonden het spijtig dat Jorge slechts een week in België was, want na zijn begeesterend verslag te hebben aanhoord, wilden ze hem uitnodigen voor nog meer bijeenkomsten. Opvallend veel jonge mensen waren geïnteresseerd in de situatie in Venezuela. Ze stelden dan ook talrijke vragen aan hem en bleven hem zelfs na de meetings bestoken met vragen. Jorge zei dat de mensen in Venezuela zeer blij zullen zijn wanneer ze horen dat ze op enthousiasme en steun kunnen rekenen in België. Op deze bijeenkomsten is in elk geval 399,6 euro opgehaald om het revolutionaire proces te steunen. Dit geld zal onder meer gaan naar de beweging van arbeiders die gesloten fabrieken overnemen en naar een nieuwe computer voor onze kameraden van El Topo Obrero (de Arbeidersmol, een schertsende verwijzing naar de literaire uitdrukking van Marx over ‘de mol van de revolutie’ die voor een tijdje onder de grond verdwijnt en plots weer de kop opsteekt).
Ook de Venezolaanse ambassade had Jorge Martin uitgenodigd om uitleg te geven bij zijn campagne en te praten over de vooruitzichten voor de revolutie in Venezuela. Verder had hij tweemaal een afspraak met vakbonden in de olie-industrie en in de openbare diensten. Deze syndicalisten waren enorm geïnteresseerd in de Venezolaanse experimenten van arbeiderscontrole. Beide vakbonden zullen de video ‘The revolution will not be televised’ vertonen voor hun leden en beloofden financiële hulp te storten voor de arbeiders van de bezette fabrieken.
De ontwikkelingen in Venezuela, en bij uitbreiding in heel Latijns-Amerika, blijven serieus onderbelicht, niet alleen in de media maar ook binnen de Belgische linkerzijde. Nochtans is Venezuela samen met Bolivia momenteel het land waar de strijd tegen het neoliberalisme en het kapitalisme het verst gevorderd is. Via de tour van Jorge Martin hebben wij de oorverdovende stilte proberen te doorbreken en we zijn blij weerklank gevonden te hebben bij syndicalisten en jongeren. Daarom zijn wij fier dat we een bijdrage – hoe bescheiden ook – hebben kunnen leveren aan de strijd die de verdrukten aan de andere kant van de wereld voeren. Geen liefdadigheid, maar ontwikkeling van solidariteitsbanden in een gezamenlijke strijd.