Het enige antwoord tegen de fascisten is gerechtvaardigde verdediging
De uitslagen bij de stembusgang, het schitterende verzet van de wijk Plan 3000 tegen de fascistische bendes en de radicale resoluties van het nationaal comité voor verandering (Conalcam), tonen allemaal aan dat de rechterzijde en de nationale burgerij enkel toegestaan werd te overleven. De rechterzijde is enkel maar een obstakel met de actieve steun van het imperialisme. Het herroepingsreferendum en twee jaar van economische en politieke sabotage tonen aan dat de Boliviaanse grootgrondbezitters en patroons slechts een kleine minderheid in de maatschappij zijn.
Het is daarom dat we geestdriftig en totaal correct de oproep tot een referendum om de grondwet te veranderen, steunen. De overheid beweegt zich nu op meer vastberaden wijze onder druk van haar sociale basis, de gemobiliseerde werkenden en boeren. Dit toont zich in de speech van Evo Morales: vanaf nu zullen de echte hoofdrolspelers van elke dialoog de mensen zelf zijn.
Belangrijk is ook dat eindelijk gestemd zal worden over de echte inzet van deze strijd: wie zal het land bezitten. Door het maximum bezit van grond op 5000 of 10 000 hectaren te leggen zal een zware slag geslagen worden aan het adres van het agrarisch gebaseerde Boliviaanse kapitalisme. Het zal ook een zware klap zijn voor de oppositie in het oosten: meer land om te verdelen betekent minder macht voor de oligarchie. De daden van burgerlijke ongehoorzaamheid door de oppositie en de burgerlijke comités in het oosten zijn niets meer dan de verdediging van de bestaande structuur van grootgrondbezit en exploitatie. De nieuwe grondwet botst met grote belangen, onder andere die van de grote veeboeren, de sojabaronnen en hun internationale meesters en partners. Het is daarom dat hun verzet zo gewelddadig is verlopen: ze zullen op elke manier hun eigendom van land en staat verdedigen.
Het referendum van 10 augustus 2008 heeft eens temeer de kracht en bereidheid tot actie van de Boliviaanse mensen aangetoond. Het heeft getoond dat de werkenden en boeren van Bolivia niet bereid zijn om af te geven wat ze hebben verworven via strijd sinds de wateroorlog; integendeel, ze hebben nog meer hoop op verandering.
Het charter van de VN en de wetten van Bolivia erkennen het recht van gerechtvaardigde verdediging als een legitiem en legaal recht wanneer men wordt geconfronteerd met aanvallen of misbruiken tegenover mensen, instituties of landen. Dit geldt wanneer fundamentele rechten worden geschonden, en het principe van proportionaliteit moet worden gerespecteerd (bijvoorbeeld: een slag in het gezicht krijgt als antwoord een slag in het gezicht).
Wat er nu gebeurt in Bolivia, en dan vooral in de departementen Santa Cruz, Tarija, Beni en Pando, is werkelijk een belediging. Het is niet alleen een belediging tegenover het land, maar tegenover de hele wereld, een wereld die geschokt getuige is van de beelden van uitzinnige fascisten, betaald om de slogans van de prefecten en burgerlijke comités te volgen. Deze criminelen, die tegen Morales zijn, vallen vrouwen en bejaarden aan en maaien iedereen die hen in de weg loopt neer. Nog erger is het feit dat ze dit alles zonder tegenstand kunnen doen in het land dat volgens de fascisten enkel aan hen toekomt.
De politie, verantwoordelijk voor het handhaven van de orde, maar vooral voor het beschermen van de levens van gewone mensen, is overrompeld en nog steeds incasseren we slagen en vernederingen. Hoe lang moet dit nog doorgaan? We weten het niet, maar wanneer we al deze criminele daden zien, zien we een schandalige schending van menselijke waardigheid: we hebben het niet alleen over de aanvallen op inheemse mensen of onze vrouwen, maar over aanvallen tegen iedereen. Dit is een daad tegen de menselijkheid, en we moesten ons allemaal diep schamen.
Het is niet genoeg om deze feiten aan te klagen; hier moet een einde aan komen, de mensen kunnen het niet meer aanvaarden. Het volk heeft geen andere optie dan terug te vechten in wettelijke zelfverdediging! We herhalen nog een keer dat niet alles met stemmen opgelost kan worden, omdat ze niet genoeg zijn om vrede te bekomen.
Daarom zijn we akkoord over volgende dingen:
- de zakenmafia van de burgerlijke en prefecturale comités als schuldige te bestempelen: zij zouden liever Bolivia vernietigen dan hun economische privileges verliezen, dit terwijl ze zich zelf grote stukken land en delen van de natuurlijke grondstoffen van Bolivia hebben toegeëigend.
- We verklaren onze absolute oppositie tegen de fascistische, burgerlijke-prefecturale acties, tegen het plunderen en vernielen van onze openbare instellingen. Deze acties werden uitgevoerd door groepen, betaald door de rechterzijde.
- We roepen de werkende klasse, de boeren, de straatverkopers, de buurtraden en het georganiseerde volk in het algemeen, op een nationale mobilisatie af te kondigen om de eenheid van Bolivia te verdedigen, om onze broeders en zusters te verdedigen die lijden onder de agressie en bloedbaden in het oosten van het land, dit alles aangericht door de burgerlijke comités en de prefecten.
- Het Boliviaanse volk moet op straat komen om het gevaar van een staatsgreep te vermijden, een staatsgreep die voorbereid wordt door nationale en internationale bedrijven samen met militaire officieren. Deze officieren zijn landverraders en willen onze bedrijven en natuurlijke grondstoffen verkopen zodat Bolivia opnieuw in de schulden terecht komt.
- De sociale organisaties van Bolivia moeten de motor van de strijd worden, met alle mogelijke middelen en hulpbronnen. Zo moeten zij een oplossing brengen voor de problemen in het land: het proces van verandering moet niet opgelost worden door strijd tussen kleine groepen.
13 september 2008, getekend door:
De vakbond van de provincie Santa Cruz
De verzamelde buurtraden van de stad Santa Cruz
De verzamelde kleinhandelaren van de Ramada markt van de stad Santa Cruz
De verzamelde kleinhandelaren van de Mutualista markt van de stad Santa Cruz
De verzamelde kleinhandelaren van de Plan 3000 Markt van de stad Santa Cruz
De verzamelde kleinhandelaren van de Santa Cruz markt van de stad Santa Cruz
De organisatie Marcelo Quiroga, Santa Cruz
De organisatie Andrés Ibáñez
De organisatie Cañoto
De burgerlijke volksraad van het departement Santa Cruz
De organisatie Ignacio Warnes
De organisatie Avanzada Che Guevara
De organisatie Antonio José de Sucre
De volksjongerenvakbond van het departement Santa Cruz
De sociale universiteitsbeweging U.A.G.R.M.
De sociale arbeiders van het departement Santa Cruz
