De corona-crisis zorgt voor onenigheid binnen de Amerikaanse strijdkrachten. Dit is een zorgwekkende ontwikkeling voor de kapitalistische klasse en een voorbode van de komende explosieve ontwikkelingen. Het is een kenmerk van de revolutionaire geschiedenis dat individuele soldaten worden beïnvloed door de algemene stemming in de samenleving en dat ze een sleutelrol kunnen spelen in de klassenstrijd.
Toenemend ongenoegen
De oorlogsschepen van de marine worden vergeleken met 'drijvende fabrieken', en gezien de proletarische achtergrond van het grootste deel van de bemanning, kunnen de omstandigheden aan boord en in de samenleving leiden tot een felle klassenhaat. Voeg een dodelijk virus toe aan de toch al onstabiele mix en alles is klaar voor een sociale explosie.
Eind maart, brak COVID-19 uit op het vliegdekschip USS Theodore Roosevelt. De standaard- veiligheidsmaatregelen bleken niet opgewassen tegen het virus op een schip met 4.500 soldaten die dicht op elkaar leven. Op 31 maart testten 200 bemanningsleden positief op COVID-19 - een cijfer dat zich de weken nadien zou vermenigvuldigen. Kapitein Brett Crozier, de commandant van het schip, werd geconfronteerd met een wanhopige situatie en stuurde een open brief aan het Ministerie van Defensie, waarin hij aandrong op quarantaine aan wal. De reactie was echter niet bepaald ondersteunend. Op 2 april werd Crozier ontslagen door minister Thomas Modly. Een video die online gepost werd, toont het moment waarop Crozier het schip verlaat terwijl de bemanning van de Roosevelt hem aan dek toejuicht. Vervolgens vloog Modly naar het vliegdekschip om de bemanning ter plaatse de les te spellen, ze 'dom' te noemen en kapitein Crozier ‘naïef’. Omwille van de publieke verontwaardiging moest Modly uiteindelijk ontslag nemen op 7 april. Ondertussen zijn er meer dan 1,100 gevallen van COVID-19 op de Roosevelt - waaronder kapitein Crozier zelf. En de voorspelling van Crozier kwam uit: de bemanning blijft wegkwijnen aan boord.
De reactie van de bemanning van de USS Roosevelt weerspiegelt een bevolking op scherp en de groeiende onvrede in het Amerikaanse leger. Het dalende moreel was al een feit voor de pandemie uitbrak. Terwijl de langzaam brandende buitenlandse interventies van het Amerikaanse imperialisme eindeloos voortduren, is de steun voor deze avonturen sterk gedaald onder de soldaten. Uit een onderzoek uit 2019 bleek dat 51% van de militairen het leger wil verlaten, en 64% van de Amerikaanse veteranen zegt dat de oorlogen in Irak en Afghanistan "het niet waard waren". Naarmate nieuwe fronten ontstaan in het imperialistische schaakspel, zullen incidenten zoals op de Roosevelt alleen maar toenemen.
In een ander incident lekten soldaten van de Joint Base Lewis-McChord in de staat Washington naar de Army Times dat de maatregelen rond tegen het coronavirus onvoldoende zijn: "Er is hier geen gezondheids-beleid... We zitten nog steeds in tenten met honderden mensen die op een afstand van 1 meter van elkaar slapen”. Het artikel meldde ook het geval van een luchtmacht-eenheid die werd opgedragen om COVID-19-patiënten naar een ziekenhuis te vervoeren zonder een masker of medische richtlijnen: "In plaats van maskers kreeg de bemanning te horen dat ze de ramen moesten open zetten tijdens de vlucht".
Klassenbreuklijnen
Ondanks de indoctrinatiemethoden van het leger - ontworpen om soldaten te doordringen met een visie die hen onderscheidt van de rest van de bevolking - is het een feit dat de overgrote meerderheid van de gewone soldaten uit de arbeidersklasse komt. 62% van de nieuwe rekruten komt uit huishoudens die minder dan 60.000 dollar per jaar verdienen. 40% van de militairen is niet-blank en slechts 9% heeft een diploma uit het hoger onderwijs, vergeleken met 45% in de totale bevolking.
In veel gevallen worden soldaten gerekruteerd met de belofte van een stabiel inkomen, huisvesting, gezondheidszorg, opleidingsmogelijkheden, of samengevat: ontsnappen aan het kapitalisme. Dat deze beloften weinig voorstellen blijkt duidelijk uit het hoge percentage daklozen en psychische aandoeningen onder veteranen. Bij een op de vier militairen is een psychische aandoening vastgesteld, en die zijn niet alleen een gevolg van Post-Traumatisch Stress Syndroom. Het is voor een groot deel een gevolg van doelbewuste vervreemding.
De wreedheid van dit imperialistische apparaat verandert sommigen mensen in monsters en anderen in uitgebrande wrakken wanneer ze het leger verlaten. Dit is nog maar eens een manier waarop de arbeiders, de armen en de jongeren worden opgeofferd op het altaar van kapitalistische winsten. Maar als er één les kan worden getrokken uit de revolutionaire wereldgeschiedenis van de afgelopen eeuw, dan is het wel dat zodra het massabewustzijn is besmet met de geest van revolutie, alle instellingen worden beïnvloed – ook het leger.
Een tijdperk van wereldrevolutie
Keer op keer hebben revoluties zich verspreid onder soldaten, die zich identificeren met massabewegingen van mensen waarmee ze zijn opgegroeid, hun families, vrienden en buren. Vooral wanneer de heersende klasse ervoor kiest om met gewelddadige repressie te reageren, kan dit het ‘dominoblokje’ zijn dat de volledige commandostructuur doet instorten. Dit was duidelijk tijdens de Arabische Lente in 2011 in Tunesië en Egypte, waar verbroederd werd tussen soldaten en de mensen op straat. In veel gevallen beschermde het leger de demonstranten tegen aanvallen van de politie. Precies dezelfde scènes werden vorig jaar herhaald in de revolutionaire massabewegingen in Soedan en Ecuador.
Meer dan ooit is de heersende klasse zich scherp bewust van het verhoogde risico op open klassenconflicten. Bloomberg publiceerde onlangs een opiniestuk onder de kop: "Deze pandemie zal leiden tot sociale revoluties" als een waarschuwing voor de heersende klasse van wat er te wachten staat na de lockdown: "COVID-19 verergert de reeds bestaande ongelijkheid. Het zal niet lang duren. Dit zal sociale onrust veroorzaken, tot en met opstanden en revoluties ... Op de een of andere manier zal deze druk losbarsten."
Deze ‘druk' is geenszins beperkt tot de armste delen van de wereld die onderdrukt worden door het buitenlandse imperialisme. Het Pentagon weegt ook de mogelijkheden af om de onvermijdelijke opkomst van onrust in de VS het hoofd te bieden. Er wordt openlijk gesproken over het activeren van de Insurrection Act, ooit aangenomen in de nasleep van orkaan Katrina, die het leger in staat stelt de macht te nemen in binnenlandse situaties waarin de “normale wetshandhaving” niet meer functioneert.
Wat betekent dit voor revolutionaire socialisten? Het komende decennium zal in niets lijken op het voorbije decennium. We leven vandaag in een tijdperk van wereldrevolutie en we moeten ons daarop voorbereiden door een marxistische organisatie op te bouwen die aansluit bij de arbeidersklasse en een socialistisch programma uitdraagt. Ook binnen het leger.
