Tijdens de eerste week van augustus 2004 ontmoetten ongeveer 300 marxisten uit 26 landen elkaar in Spanje, om te discussiëren over de wereldsituatie en de taken van de internationale revolutionaire marxistische stroming. Je kon er getuige zijn van een kwalitatieve vooruitgang in de krachten van het marxisme op wereldschaal.
Het eerste wat opviel aan de bijeenkomst was de enorme vertegenwoordiging van de marxistische stroming op wereldschaal. Er waren deelnemers aanwezig uit de volgende landen: Canada, de VS, Mexico, Venezuela, Argentinië, Cuba, Israël, Iran, Pakistan, Sri Lanka, Rusland, Polen, Servië, Kroatië, Macedonië, Griekenland, Italië, Oostenrijk, Duitsland, Denemarken, Zweden, België, Frankrijk, Spanje, Ierland en Groot-Brittannië. Dit geeft een totaal van 26 landen. Daarnaast zouden er nog aanwezigen zijn geweest uit tien andere landen, maar jammer genoeg zijn die mensen er niet geraakt.
We kregen verontschuldigingen van kameraden uit Turkije, Cyprus, Peru, Nigeria, Marokko, Libanon, India en Australië. In de meeste gevallen moesten zij afwezig blijven omdat ze niet aan een visum geraakten of andere wettelijke problemen kenden. Zo was de vertegenwoordiger van een belangrijke communistische organisatie uit de Filippijnen niet aanwezig omdat hij niet aan een visum geraakte. Ook Esteban Volkov, de kleinzoon van Trotski, en Pierre Broué, de bekende marxistische historicus, konden niet deelnemen aan de bijeenkomst. Zij stuurden wel een boodschap, die je op het einde van deze tekst kan terugvinden.
Groeiende uitstraling
Een belangrijke ontwikkeling voor de internationale marxistische stroming was de aanwezigheid van twee kameraden uit Ierland en Cuba, Celia Hart uit Cuba en Gerry Ruddy, de politieke secretaris van de Irish Republican Socialist Party. Beide kameraden waren aanwezig als waarnemers. Kameraad Gerry was zelfs aanwezig in een officiële hoedanigheid, hij vertegenwoordigde de IRSP. We geven zijn toespraak op de meeting weer in een apart artikel (in het Engels).
Kameraad Celia Hart was aanwezig als waarnemer. Celia is afkomstig uit een familie van veteranen van Cubaanse revolutionairen die samen met Fidel Castro en Che Guevara tegen de dictatuur van Batista vochten. Zij schreef een reeks artikels ter verdediging van Trotski die zowel binnen Cuba als internationaal serieus wat commotie hebben veroorzaakt. Zij was zeer enthousiast over de bijeenkomst en discussieerde met kameraden uit verschillende landen (lees daarover hier).
Op een moment dat het imperialisme wereldwijd probeert om Cuba te isoleren en de verworvenheden van de Cubaanse revolutie te vernietigen, is het absoluut noodzakelijk dat alle revolutionairen de Cubaanse revolutie verdedigen tegen het imperialisme en de krachten van de kapitalistische contrarevolutie. De trotskisten staan vooraan in deze strijd. Het is bovendien essentieel dat we de aanzet geven tot een vruchtbare dialoog met die krachten binnen Cuba die strijden om de verworvenheden van de revolutie te verdedigen tegen het kapitalisme en het imperialisme en voor een socialistische revolutie in geheel Latijns-Amerika. De aanwezigheid van kameraad Celia Hart op onze bijeenkomst betekende dan ook een belangrijke stap voorwaarts in deze kwestie.
Hoewel zij niet aanwezig waren, lieten de kameraden uit Marokko en Peru ons wel weten dat ze de internationale marxistische stroming willen vervoegen. Ook de Iraanse kameraden wilden aansluiten, wat een zeer belangrijke ontwikkeling is, zeker in het licht van de zich ontwikkelende prerevolutionaire situatie in Iran. De Iraanse kameraden stuurden zelfs een volledige transcriptie van de besprekingen naar hun kameraden in Iran, zodat zij zelfs als in de wereld verslag kregen van de bijeenkomst. Een treffend voorbeeld van de wet van gecombineerde en ongelijke ontwikkeling...
Eveneens belangrijk was de deelname van kameraden van de Venezolaanse Revolutionaire Marxistische Stroming (CRM). Oorspronkelijk hadden we een delegatie van een twintigtal personen uit Venezuela verwacht, maar dit ging niet door omdat al onze kameraden zeer actief betrokken waren in de campagne rond het referendum. Uiteindelijk namen slechts rie Venezolaanse kameraden deel aan de bijeenkomst, waaronder kameraad Ricardo Galindez, veteraan van het Venezolaanse marxisme, arbeidersactivist en redacteur van het marxistische blad El Topo Obrero.
De kameraden uit Israël waren eveneens voor de eerste keer aanwezig op de bijeenkomst. De Israëlische delegatie, die werd aangevoerd door een veteraan van het Israëlische marxisme, Yossi Schwartz, was duidelijk aangemoedigd door de activiteiten en keerde vastberaden terug naar huis om daar het werk voort te zetten.
De meeste deelnemers waren jonge kameraden die zeer enthousiast waren over de ideeën van het marxisme en veel vastberadenheid toonden om de krachten van het revolutionaire marxisme wereldwijd uit te bouwen. Er waren echter ook vele ervaren arbeiders en kaders aanwezig, veteranen van de marxistische beweging uit verschillende landen.
Onder hen bevond zich een jonge arbeidersvertegenwoordiger, lid van het centraal comité van de FIOM, de Italiaanse metaalbewerkersvakbond en ook leden van de nationale leiding van de Italiaanse Communistische Partij (Rifondazione Comunista). De zeer grote delegatie uit Spanje omvatte verschillende arbeiders die een leidende positie in de arbeidersbeweging innemen, alsook communistische en jongerenactivisten, waaronder de Algemeen Secretaris van de Studentenvakbond.
De Britse delegatie omvatte vakbondsactivisten van Amicus (de metaalvakbond). Onder de Franse kameraden bevond zich een delegee van Areo-Spaciale. Uit Pakistan was er Lal Khan, marxistisch leider en redacteur van het Asian Marxist Review, evenals Manzoor Ahmed, marxistisch parlementslid. Twee andere Pakistaanse marxistische parlementsleden konden er niet geraken door problemen op het laatste moment. Andere kameraden uit Pakistan waren niet aan een visum geraakt door de racistische immigratiewetgeving van de ‘democratische’ Europese Unie. De kameraden uit Pakistan toonden ons wel een video over hun activiteiten, waaronder scènes uit het nationaal parlement die de agitatie van de marxisten in het reactionaire Pakistaanse parlement toonden. Deze scènes, die ons deden denken aan de bolsjewistische fractie in de tsaristische Doema, ontlokten een stormachtig applaus aan de voltallige bijeenkomst.
Theorie om toe te passen in de strijd
Een marxistische conferentie is niet hetzelfde als een bijeenkomst van reformisten of van stalinistische bureaucraten. Het is een politieke gebeurtenis die zich concentreert op ideeën. Er wordt geprobeerd om een algemeen perspectief voor de wereldrevolutie uit te werken, als een gids voor het handelen van de marxisten in verschillende landen. Indien we de algemene ontwikkelingen in de wereld immers niet begrijpen, zijn we niet in staat om de revolutionaire strijd effectief vorm te geven. Dat is de essentie van proletarisch socialisme.
De conferentie begon dan ook met een tweedaags debat over wereldperspectieven. Alan Woods, gekend Brits marxist en redacteur van marxist.com, opende de discussie en sloot ze ook af. De discussie was zeer gevarieerd en rijk. Er was grote overeenkomst over de fundamentele ideeën. Bijgevolg werd het document dat ter discussie lag dan ook unaniem goedgekeurd op het einde van de debatten. Het nieuwe document over wereldperspectieven wordt momenteel aangepast voor publicatie. Je zal het binnenkort terugvinden op onze websites, in verschillende talen. Ook de toespraak van Alan Woods wordt bewerkt om zo snel mogelijk te publiceren. Tijdens dit debat leverde kameraad Gerry Ruddy, politiek secretaris van de IRSP, een bijdrage die zeer warm werd onthaald door de vertegenwoordigers en de bezoekers. De tekst van deze tussenkomst wordt gepubliceerd in een apart artikel (in het Engels).
Een tweede belangrijk debat concentreerde zich op de gebeurtenissen in Venezuela. De meeste deelnemers waren zeer enthousiast over deze discussie. De debatten werden geopend door de kameraden Ricardo Galindez en Jorge Martin. De lezers van marxist.com zullen zich misschien herinneren dat kameraad Galindez vorig jaar in de borst is geschoten door agenten van het patronaat, waarvoor wij toen een solidariteitscampagne hebben opgezet. Hij draagt nog steeds de littekens van die aanslag op zijn leven maar is tegelijkertijd vastberadener dan ooit om te vechten voort de socialistische verandering van de maatschappij, zowel in Venezuela als internationaal.
Kameraad Jorge Martin schrijft regelmatig voor marxist.com en onze website. Hij is net terug van een lange reis naar Venezuela. De bijeenkomst luisterde zeer aandachtig naar beide sprekers omdat zij ooggetuigen zijn van het revolutionair proces in Venezuela. Voor iedereen was duidelijk dat Venezuela vandaag zich in de voorhoede van de wereldrevolutie bevindt. De ontwikkeling van de Venezolaanse revolutie zal dan ook bepalend zijn voor het lot van de revolutie in Latijns-Amerika en voor de toekomst van Cuba. Ook andere sprekers benadrukten het organisch verband tussen de gebeurtenissen in Venezuela en de revolutionaire ontwikkelingen in de rest van Latijns-Amerika. In een van de tussenkomsten toonden de Spaanse kameraden ons een video van de Internationale Solidariteitsbijeenkomst in Caracas in april gemaakt door een Spaanse kameraad. Naast andere zaken, toonde de video ons de toespraak die Alan Woods gaf in het presidentieel paleis te Miraflores. We hopen die toespraak ook te publiceren op marxist.com.
Organisatorische problemen die voortkomen uit succes
De laatste dagen van de conferentie werden gewijd aan organisatorische kwesties. Het internationaal verslag van onze werkzaamheden werd gegeven door kameraad Fred Weston. Hij toonde duidelijk de spectaculaire vooruitgang die de internationale marxistische stroming heeft gemaakt tijdens de laatste twee jaren. Onze internationale website heeft zich een groot publiek eigengemaakt en wordt gevolgd door duizenden activisten in bijna elk land van de wereld. Marxist.com is echter maar een klein deel van onze activiteit. Wij slagen er ook in om de ideeën en het programma van het revolutionaire marxisme succesvol te verdedigen in massabeweging overal in de wereld. Daardoor wint onze stroming aan bekendheid en respect. De draagwijdte van ons werk neemt overal toe en gaat soms zelfs voorbij aan onze organisatorische en financiële capaciteiten. Om slechts één concreet voorbeeld te geven: ons materiaal circuleert zelfs in Afghanistan, in Kaboel en in andere steden.
Het succes van onze marxistische stroming brengt nieuwe verantwoordelijkheden met zich mee en zorgt voor almaar meer last op onze schouders. We wijzen die verantwoordelijkheden niet af maar verwelkomen ze juist. Terwijl vele anderen problemen van crisis en achteruitgang ervaren en vol pessimisme en scepticisme naar de toekomst kijken, ervaren wij juist problemen die voortkomen uit het feit dat we groeien. We kijken dan ook vol vertrouwen naar de toekomst en we zullen een oplossing vinden voor de problemen die zich stellen.
Het probleem van de financiële middelen staat natuurlijk vooraan. Onze uitgaven nemen snel toe omdat ons werk ook snel toeneemt. We hebben bovendien geen rijke weldoeners en moeten onze inkomsten halen uit de toewijding en de inspanningen van onze kameraden en sympathisanten, van arbeiders en jongeren. De omhaling tijdens de bijeenkomst leverde 31.000 euro op. Indrukwekkend!
Op het einde van de conferentie werd een resolutie gestemd met de titel Fight imperialism! Defend the Venezuelan and Cuban Revolutions!.
De conferentie eindigde met het zingen van de Internationale.
Boodschap van Pierre Broué
“Ik stuur jullie, mijn vrienden en kameraden die bijeenkomen in de tweede grootste stad van de Europese arbeidersklasse na Petrograd om een schitterende toekomst voor te bereiden, mijn affectie en mijn bewondering voor jullie werk tijdens de vorige eeuw en het begin van deze eeuw.
Jullie zijn een van de beste instrumenten van de mensheid, misschien wel het beste.
Ik dank jullie voor jullie bestaan, voor jullie strijd en voor de manier waarop jullie de klassenstrijd vooruithelpen in heel de wereld.”
Boodschap van Esteban Volkov
“Vanuit Mexico, 64 jaar nadat Leon Trotski werd neergeslagen in de frontlijn van de revolutionaire strijd, wil ik jullie de vreugde overbrengen die ik voel wanneer ik zie dat zijn ideeën en principes terug worden opgenomen met vitaliteit en enthousiasme door een nieuwe generatie.
Kameraden militanten! Er ligt een weg voor ons, de weg van de strijd, een weg die is geopend door Marx, Engels, Lenin en Trotski en nog vele andere revolutionaire helden. De krachtige, energieke en ontembare persoonlijkheid van de grote revolutionair Leon Trotski en zijn absoluut vertrouwen in de socialistische toekomst van de mensheid, een geloof dat hij behield tot de allerlaatste moment van zijn leven, vormen een onuitwisbare bron van inspiratie en een voorbeeld voor diegenen die vechten voor een wereld zonder geweld, onderdrukking en uitbuiting, een wereld geregeerd door rechtvaardigheid en welvaart voor iedereen.”
