Ze houden het nog steeds vol! Na veertien stakingsweken is de vastberadenheid van de Antwerpse bibliotheken nog steeds intact. Nochtans is het geen gemakkelijk conflict voor het bibliotheekpersoneel.
Elk weekend wanneer de bibliotheken sluiten (lees ’Het overgrote deel van de Antwerpse bibliotheken gesloten’) stelt de beroepsfierheid van het bib-personeel op de proef. Net zoals bij verple(e)g(st)ers in ziekenhuizen voelen ze zich gedreven door een maatschappelijke missie, namelijk de toegang verschaffen tot lectuur en boeken.
Maar toch overheerst de boosheid. Lin Van Rompaey, ACOD-afgevaardigde, brengt ons in herinnering wat de hoge inzet is van deze aangehouden actie.
“Overal in de stadsdiensten van Antwerpen wordt er nu bezuinigd. Drie maatregelen vormen de kern van de besparingen. Ten eerste worden de loopbaanonderbrekingen niet meer ingevuld, vervolgens moet er 25 procent bespaard worden op overuren en ten slotte moet het vaste kader met 5 procent krimpen. De bibliotheken zijn voorlopig de enige dienst die hiertegen in actie is gekomen.
"De invulling van deze besparing vertaalt zich bij ons door het afschaffen van onze overurentoeslag voor het werk dat we presteren na 16u30. Wij beschouwen deze vergoeding als een verworven recht. Zij werd immers in het verleden verkregen als compensatie voor sociaal onaangename werkuren. Als deze maatregel vanaf september wordt doorgevoerd verliezen wij gemiddeld 50 euro per maand aan inkomen.
"Maar dat is niet alles. Het afschaffen van deze vergoeding maakt het verschuiven van de uurroosters gemakkelijker en minder duur. Hiermee worden zeer flexibele uurroosters mogelijk gemaakt. Er wordt zelfs met het idee gespeeld om de toekomstige bibliotheek aan het De Coninckplein een avond per week open te houden tot 21u30. Uurroosters zullen dan meer en meer verschuiven naar avonden, en dat voor hetzelfde geld. Hoewel de deeltijdse collega’s niet kunnen genieten van deze overurentoelage trekken zij even sterk aan de stakingsbeweging. De reden hiervoor is dat zij het terechte gevoel hebben gegijzeld te worden door de directie. In ruil voor een kleine concessie – de vervangers van de huidige loopbaanonderbrekingen blijven voorlopig in dienst – worden hun uurroosters verder verschoven naar zeer asociale uren. Zij kunnen nu al ingezet worden in slechte uren zonder de minste toelage, en dit tot 38 uur per week.
"Dit is ook het geval voor contractuelen. Vandaar dat er een grote eensgezindheid is bij het personeel, wat gepaard gaat met een zeer grote deelname aan deze sociale beweging. De kracht van de staking putten wij ook uit een hecht gemeenschappelijk vakbondsfront tussen de ACOD en de CCOD.
"De houding van de directie van de bibliotheken speelt in het conflict ook een rol. De grote verwachtingen die de nieuwe directeur drie jaar geleden had opgewekt, zijn verraden. Ja, zo voelen velen zich in de bibliotheken, gewoon verraden. Bij zijn aantrede had hij veel werkgroepen uit de grond gestampt om na te denken over de toekomst van de bibliotheek. Hij had als het ware inspraak aangekondigd in de toekomstplannen van de dienst. En wat blijkt? Alleen zijn eigen ideeën worden zonder enige discussie uitgevoerd, de rest wordt zonder verdere commentaar opzij gelegd. Deze man koestert grote internationale ambities in de bibliotheekwereld en wil scoren ten koste van het personeel. De besparingen komen hem goed uit in zijn plannen tot veel flexibelere uurroosters. Al deze werkgroepen waren slechts ‘window dressing’.
"Nu zou het wel volledig verkeerd zijn te denken dat het conflict in de bibliotheken gewoon te herleiden is tot een slechte leiding die slecht communiceert. Wij zeggen dat de boodschap, de besparingen dus, slecht is, wie ze ook brengt.
"Tot nu toe hebben de bibliotheken alleen gestreden tegen deze besparingen die alle stadsdiensten treffen. Daar willen wij verandering in brengen. Onze strijd moet opengetrokken worden naar andere diensten. Mogelijk gaan we onze eigen actievorm aanpassen en zouden we kunnen overgaan tot beurtstakingen. Dat komt er op neer dat één volledige dag per week een van de verschillende zones (Noord, Zuid, Midden enzovoort) kan staken. Bovendien wordt er een petitie gelanceerd naar de andere personeelsleden van de stad. Met deze petitie willen we de mensen sensibiliseren rond het probleem van de besparingen. Dat moet de eerste stap zij naar een bredere mobilisatie.”
