Eind juni hakte de Arabisch Europese Liga de knoop door. Bij de vorige parlementaire verkiezingen kwam de religieus-nationalistische AEL samen met de PVDA op via de kartellijst Resist, maar de Liga scheurde daar electoraal zijn broek aan. Daarom moet Resist plaats ruimen voor de Moslim Democratische Partij (MDP). Deze nieuwe politieke partij zal lijsten indienen bij de Vlaamse en Europese verkiezingen in juni 2004.
Wat is de MDP? Laten we hierover de voorzitter van AEL België, Ahmed Azzuz, aan het woord: “Wij zijn een conservatieve partij waarbij de inspiratie wordt gehaald uit de islam. Een moslimversie van de CD&V, met dat verschil dat wij willen vasthouden aan onze waarden" (uit P-Magazine juni 2003). Hebben wij goed gelezen? Een moslimversie van de CD&V! Gaat de AEL dan een nieuwe rechtse burgerlijke partij lanceren enkel voor de moslims?
Ahmed Azzuz vertelt verder: "Het programma zal definitief worden samengesteld op ons congres in februari, maar kort samengevat zal de Moslimpartij de normen en de waarden die behoren tot de islamitische gemeenschap op de agenda plaatsen."
Hoe is het mogelijk dat een organisatie als de AEL, die een gedeelte van de Vlaamse linkerzijde omschreef als progressief, een rechtse partij kan baren? Hoe kan Dyab Abou Jajah, die door een PVDA-kopman als een moderne Spartacus werd geprezen, zijn fiat geven voor een CD&V bis?
De sleutel van dit ogenschijnlijke mysterie ligt in de etnische aanpak van AEL. Deze aanpak betekent dat AEL de strijd tegen discriminatie, racisme, achteruitstelling en zelfs uitbuiting van moslims niet ziet als deel van de strijd van de grootste verdrukte sociale groep in de maatschappij, de internationale arbeidersklasse tegen de onderdrukkende sociale klasse van kapitalisten.
Hoewel de AEL de nadruk legt op het ontwikkelen van het ‘volkse karakter’ van de beweging (zoals de CD&V?) zet “ze zich in voor alle leden van de Arabisch-Islamitische gemeenschap, zonder klassenverschil (!!!) maar met extra aandacht voor de meest uitgeslotenen en onderdrukten” (uit een brief van Dyab Abou Jahjah aan de AEL-leden, juni 2003).
Wij denken dat er niets gemeenschappelijks is tussen een rijke moslimkapitalist en een moslimarbeider. We kunnen het ook anders stellen: een moslimarbeider heeft meer gemeen met een christelijke, joodse of ongelovige arbeider dan met een moslimoliesjeik! Nogal wiedes zou je denken. Blijkbaar niet als je de AEL moet geloven.
Onze kritiek op AEL en MDP heeft natuurlijk niets te maken met het recht om zich te organiseren als moslims of met een vrije geloofsbelijdenis. Wel denken wij dat de AEL de slechtste dienst levert aan de strijd tegen racisme en onderdrukking van jonge en minder jonge migranten door ze verder af te scheiden van de rest van de arbeiders en hun organisaties. Wij zullen blijven werken voor de eenheid van alle werkers, ongeacht het geloof of nationaliteit tegen alle kapitalisten ongeacht hun geloof of nationaliteit.
