Het mediaoffensief tegen de staking bij de Antwerpse bibliotheken is geopend. Tegelijk looft de burgemeester het Antwerpse stadspersoneel, maar in de praktijk is het voor hem het jaar nul wat reorganisaties en personeelsinkrimpingen betreft. Dit jaar 'vieren' de Antwerpse stadsdiensten twintig jaar aanhoudende saneringen. Voor Janssens heet dit echter 'vernieuwing'.
De kwaliteiten van Patrick Janssens als communicatiestrateeg worden met de dag duidelijker. Zijn gooi naar de macht in het voorjaar begon met een uitstekend geregisseerde mediastunt rond de affaire-Decaux. Vorige maand slaagde hij erin het Pauwels-debacle om te keren in een persoonlijke overwinning. Wat daarin opviel was dat de media haast allen gelijktijdig hun 'Pauwels-draai' namen: werd de groene politica de ene dag nog uitgespuwd door de media, de volgende dag was zij haast een martelares in de strijd tegen het Vlaams Blok en sloeg hoofdredacteur Peter Vandermeersch van De Standaard een mea culpa in naam van de hele Vlaamse mediasector.
Goede en slechte flik
Janssens beschikt door zijn professionele en zakelijke achtergrond niet enkel over vakkennis, maar ook over een uitgebreid netwerk van relaties in de media- en de communicatiewereld. Zoiets is op zich niet verboden, maar het kan zowel ten goede als ten kwade worden aangewend. Dit laatste was het geval in het interview met Janssens in De Standaard van 31 oktober. De Standaard en Janssens spelen er samen een perfect duo van goede en kwade flik (of is het Janssen en Janssens?) ten opzichte van de staking bij de Antwerpse openbare bibliotheken. We citeren uitgebreid uit het betreffende interview:
“Van de mensen die samen met mij de rit rijden, verwacht ik trouwens het inzicht om de juiste diagnose te kunnen stellen. Bij de SP.A ben ik ook zo gestart. Een jaar lang hebben de mensen zichzelf moeten martelen door te zeggen wat er allemaal in de organisatie was misgelopen. Dat gaan we hier opnieuw doen.
-- Laat het bibliotheekpersoneel maar beginnen. Zij eisen met stakingsacties het recht op om overuren te kloppen. Meteen kan de Antwerpenaar al een halfjaar niet meer in het weekend naar de bib.
(lacht) Ik wil het werk van de sociaal bemiddelaar niet bemoeilijken. Maar ik geef toe dat het om een symbooldossier gaat waarbij de oplossing niet gemakkelijk is. We moeten de dienstverlening verbeteren. In het hoofd en de buik van iedere ambtenaar moet de overtuiging groeien dat het niet van God gegeven is dat hij die job doet. Zijn werk concurreert, op zijn minst mentaal, met het dreigbeeld dat de dienst gewoon wordt afgeschaft of wordt overgenomen door anderen.
Een gesloten bibliotheek staat in concurrentie met een boekhandel of met andere vormen van vrijetijdsbesteding. Iemand die in de bib werkt moet beseffen dat het feit dat hij daar werkt en mensen boeken ontlenen niet ten eeuwigen dagen is gegarandeerd. De leescultuur staat onder druk. Als stadsdiensten willen overleven dan zullen ze een zo goed mogelijke kwaliteit moeten leveren en efficiënter werken.”
De interviewer van De Standaard is hier zo grof gebekt dat het antwoord van Janssens bijna zalvend overkomt. Nochtans is het niet mis wat de burgemeester hier tussen de lijnen verkondigt: "Let maar op, personeel, of we zullen jullie bibliotheken gewoon sluiten en jullie aan de deur zetten. In onze stralende 21e eeuw wordt alles mogelijk." Tegelijk wordt de staking tegenover de lezer nog maar een gediscrediteerd door een volledig foutieve voorstelling van de inzet van het conflict: "Het recht om overuren te kloppen"
Dat het net om het omgekeerde gaat, blijkt nochtans uit de actie zelf. Want wat de actievoerders nu net al acht maanden niet meer doen is overuren kloppen.
Tijd om de stormklok te luiden
Een weerwoord van de stakingsleiders van de bibliotheek hebben we de afgelopen maanden niet meer gelezen. Tot zover de objectiviteit van onze media. Wellicht wordt het weer eens tijd voor het personeel om haar entree in de media met een actie te forceren?
Maar niet alleen voor het personeel van de bibliotheek. Ondertussen is uitgelekt dat de 5 procent besparingen op het personeel binnenskamers door het college toch gehandhaafd blijven, en dat enkel het lineaire karakter ervan (dus een gelijke spreiding over de stadsdiensten) sneuvelt (zie Antwerpse stadsdiensten: de grendel van de personeelsbesparingen is gesprongen!). Voordien was aan de vakbonden toegezegd dat de besparingen ook elders (werkingskosten, investeringen) gehaald konden worden.
De burgemeester looft het Antwerpse stadspersoneel in woorden, maar in de praktijk is het voor hem het jaar nul wat reorganisaties en personeelsinkrimpingen betreft, zo lezen we in het interview. Dit jaar 'vieren' de Antwerpse stadsdiensten twintig jaar aanhoudende saneringen. Maar voor Janssens heet dit 'vernieuwing'.
Als we willen dat de afvloeiïngen stoppen en de personeelstekorten ongedaan worden gemaakt door aanwervingen, dan zullen we allemaal samen in actie moeten gaan.
Lees ook De staking bij de Antwerpse bibliotheken, een voorbeeldige strijd voor een evaluatie van de staking bij de bibs.
