In tijden van spanningen tussen arbeid en kapitaal proberen de bazen altijd de loontrekkenden te verdelen om hun winsten en privileges te beschermen. Ze proberen arbeiders en bedienden tegen elkaar op te zetten, de vakbonden tegen mekaar uit te spelen, mensen met verschillende huidskleur verdelen, en in Vlaanderen stoken ze natuurlijk constant tegen ‘de Walen’.
In het conflict tussen arbeid en kapitaal in de voedingssector is dat vandaag ook zo. De bazenorganisatie Voka publiceerde een ronduit gortige persmededeling. Het volgende citaat kan dit bewijzen: “De verwachte sociale vrede na het huidige IPA is er niet. Dit was te voorspellen. Het indicatief zijn van de loonnorm is de voornaamste oorzaak van deze evolutie. Bovendien blijkt uit een onderzoek van professor Jozef Konings dat de toestand in Vlaanderen en Wallonië totaal verschillend is. ( ) Voka vindt het dan ook onaanvaardbaar dat Waalse vakbondspraktijken overwaaien naar Vlaanderen.”
Acties en stakingen zijn blijkbaar typisch Waals. Ieder die ook maar een beetje weet over de arbeidersbeweging, weet dat dit een leugen is om te verdelen en heersen. De Witte Woede waren ook allemaal Walen zeker? Absoluut niet, de voortrekkers waren de Vlamingen van het ACV! Acties zoals in de Voeding vinden plaats in heel de wereld: in Nederland, Polen, de VS, Korea, China, Zuid-Afrika, Turkije, Brazilië enzovoort. En Vlaanderen heeft een eeuwenlange traditie van zo’n acties, vanaf het ontstaan van het kapitalisme (en dat was in onze streek al heel vroeg).
Daarom zijn wij verheugd dat de kameraden van de Voedingscentrale snel reageerden met een eigen persmededeling om te laten zien waar hun echte solidariteitsbanden liggen. Duidelijk niet bij de Vlaamse bazen van het Voka!
Hieronder kan u deze persmededeling lezen van de secretarissen van ABVV Voeding Antwerpen, Dany Van Cauwenbergh en Yvan De Jonge.
Antwerpse Voedingscentrale waarschuwt VOKA!
De Antwerpse afdeling van de Voedingcentrale - ABVV neemt nota van het arrogante standpunt van VOKA. (persmededeling 23.03.2005).
In Antwerpen heeft onze afdeling het Interprofessioneel akkoord verworpen omdat het onvoldoende was. De Regering heeft geen maximale loonnorm vastgelegd en dat is terecht ook. Dat wij niet zouden kiezen voor behoud van jobs is totaal onterecht en vals. Wij ijveren binnen het sectorale akkoord Voedingsnijverheid,om geen maximale norm te hebben, omdat wij binnen de bedrijven eigen accenten willen leggen. Ook accenten voor het behoud van jobs, maar duurzame jobs.
Dat VOKA de tegenstelling Vlaanderen-Wallonië wil doen aanwakkeren is uiterst gevaarlijk. Wij behoren tot een Federale structuur waarin wij de solidariteit hoog in ons vaandel dragen. Voka streeft versnippering na zodat zij kan heersen en verdelen. Dit zal zonder ons zijn! Voka weze gewaarschuwd voor de komende onderhandelingen in de Horecasector, want ook daar zullen wij solidair optreden en actie voeren als het moet. Wij aanvaarden geen lessen in het beschermen van de rechten van onze arbeiders door een organisatie die staat te trappelen om het land economisch op te splitsen en de verschillende regio’s tegen elkaar tracht uit te spelen.
Het zijn niet onze mensen die 3/4de van de taart willen. Wij trachten enkel een aantal kruimels te bemachtigen waarop wij recht hebben . Voka , maar ook het VBO tracht druk uit te oefenen op de onderhandelaars in de voedingsnijverheid om toch nog snel aanpassingen te verkrijgen aan het verzoeningsvoorstel.
Hierop zeggen wij duidelijk neen! De bedrijven maken megawinsten en de economische verwachtingen zijn goed. De werkgevers moeten beseffen dat onze arbeiders weten welke absurd hoge lonen betaald worden aan directie en kaderleden. Dat deze mensen een veel grotere verantwoordelijkheid dragen dan onze arbeiders, betwisten wij niet. Maar die verantwoordelijkheid staat in schril contrast met de verloning.
Ondanks de beweringen van zowel VOKA als het VBO stellen wij vast dat er bijna geen werkwilligen waren tijdens onze acties en dat die zeer beperkte groep het werk heeft kunnen aanvatten. Dit bewijst dat wij alle respect hebben getoond voor ieders mening. Dit kan niet gezegd worden van sommige werkgevers. In Antwerpen hebben wij in sommige bedrijven de Politie moeten inschakelen om het agressief gedrag van de werkgever te beperken. Bij onze actie in het bedrijf Haribo-Dulcia te Kontich zijn onze arbeiders zwaar aangepakt door de bedrijfsleider. Pure intimidatie tot zelfs bedreigingen en ja tot zelfs het opbellen van de echtgenotes. De bedrijfsleider schakelde hier zelfs zijn broer in om met zijn wagen in de groep arbeiders in te rijden die voor de poort stonden. Dit met de bedoeling om onze mensen aan te zetten tot geweld, doch deze waren slimmer. Mijn vraag aan de werkgeversorganisaties: Hoe durven jullie ons te beschuldigen, wanneer je dergelijke mensen onder uw rangen hebt!
In al onze acties hebben wij steeds de aandacht geschonken aan de economische noodzaak van het bedrijf. Hierdoor hebben wij steeds afspraken gemaakt met de werkgevers om bepaalde leveringen toe te laten tot het bedrijf. Indien wij dit niet hadden gedaan had bijvoorbeeld Coca Cola een enorme schade opgelopen.
De Antwerpse Voedingscentrale zal waakzaam blijven en iedere inmenging voorleggen aan haar achterban en zonodig actie voeren als het moet.
