Waar we niets over hoorden -en waar nochtans iedereen op zat te wachten- was een visie op economie en financiën. Voor de derde maal op rij slaagt de SP.a erin om op haar "ideologisch congres" hierover niets te zeggen. Op zaterdag was er nochtans een panelgesprek gevoerd over dit thema. De conclusies die daar getrokken werden door de zaal en door enkele professoren in het panel lieten aan duidelijkheid niets te wensen over: ja, nationaliseren van banken is een noodzaak en ja, dit moet leiden tot het heroprichten van openbare kredietinstellingen waarmee de overheid de economie sociaal en ecologisch kan aansturen.
In de plenumbijeenkomst van zondag was er amper tijd voor zes korte tussenkomsten vanuit de zaal. Bram Boriau pleitte namens Animo voor een duidelijker profiel. Magda De Meyer hield een vurig en emotioneel pleidooi voor het uitroeien van armoede in ons land en vond dat de partij weer naar links moet. Zij kreeg een staande ovatie. Andere sprekers namen het op voor de mensen zonder papieren en voor een migratiebeleid waarin mensen en niet de economie centraal staan.
Zelf pleitte ik namens SP.a Rood voor een kernachtig en voor de man in de straat verstaanbaar socialistisch programma rond vier speerpunten:
1) Samen met de vakbonden op de bres voor koopkracht en jobzekerheid
2) Openbare krediet- en verzekeringsmaatschappijen. Geef ons de ASLK terug!
3) Uitroeiïng van de armoede door aanpassing van leeflonen, uitkeringen en pensioenen
4) Een vermogensbelasting van 2 procent op alle vermogens boven de 1 miljoen euro
Het heeft echter niet mogen zijn. Na dit congres verdwijnt de SP.a weer in de mist. De zichtbaarheid is en blijft nul. Dit is de kroniek van een aangekondigde nederlaag in juni 2009.
SP.a Rood wil deze nederlaag vermijden. Maar wij willen niet meegesleurd worden in het debacle van de huidige centrumkoers. Wij eisen verkiesbare plaatsen of strijdplaatsen op de SP.a lijsten, maar wél onder het logo en profiel van SP.a Rood. Als dit kan voor een partijtje dat 0.6 procent van de stemmen haalt moet het zéker kunnen voor een linkse stroming die minstens één derde van de partij vertegenwoordigt. Zo kan de kiezer trouwens zélf oordelen of de partij naar links moet of in het centrum moet blijven, en dit zonder de SP.a electoraal te beschadigen.