Na een schitterende overwinning slechts een jaar geleden moet paars nu een zware nederlaag slikken. Het zwarte kwik in de electorale thermometer is voor de twaalfde keer gestegen in Vlaanderen. Het Vlaams Blok behaalt haar hoogste score ooit en het cordon sanitaire wordt openlijk in vraag gesteld. En ondertussen stapelen communautaire donderwolken zich op boven de Wetstraat...
Met onze reeks artikels ‘Het leven zoals het is’ willen we via interviews tonen dat leven onder het kapitalisme voor veel mensen geen lachertje is. Ellen is al jaren werkloos, maar ze klust wat bij in het zwart. Volgens de heersende ideologie is ze dus eigenlijk een profiteur.
Het Vlaams Blok bracht zichzelf de afgelopen weken herhaalde malen in opspraak door het gewelddadige en criminele gedrag van haar mandatarissen. Het loont de moeite deze feiten de komende twee weken nog eens extra in de verf te zetten. Vonk bracht daarom samen met www.antifa.net een website on line over het gewelddadige palmares van het Vlaams Blok.
“Awel, ik geef er nog een lap op.” Dat is wat Rob Verreycken, Vlaams Blok-gemeenteraadslid te Antwerpen, gedacht moet hebben toen hij vernam dat zijn partijgenoten-gemeenteraadsleden in Dilsen-Stokkem en Sint-Gillis-Waas het nieuws haalden met het dealen van drugs en het wild om zich heen schieten in cafés.
Er is dringend nood aan een gedegen studie over de relatie tussen het Vlaams Blok lidmaatschap en criminaliteit (Marion Van San, waar ben je?). Op enkele weken tijd zijn de gemeenteraadsleden van extreem-rechts er namelijk in geslaagd de slogan ‘Minder misdaad, meer Vlaanderen’ om te zetten in een campagne voor meer Vlaamse misdaad. Heeft het arme Vlaams Blok gewoon pech of is er meer aan de hand?
Het door de rechterzijde steeds weer opgeklopte discours over de transfers in de sociale zekerheid van Vlaanderen naar Wallonië stelt het principe van de solidariteit zelf in vraag. Bovendien verhult het de échte transfers, namelijk die van arm naar rijk.
Wat te denken van de sociale ministerraad van Raversijde? Is het weer allemaal zo erg? Wordt elke poging tot een sociaal beleid weer afgebroken door die marxisten?
Reality TV is al een tijdje in. Met onze nieuwe reeks artikels ‘Het leven zoals het is’ willen we via interviews tonen dat leven onder het kapitalisme voor veel mensen geen lachertje is. Bijvoorbeeld voor alleenstaande ouders.
Op 13 juni zijn het gewestverkiezingen. Peilingen duiden op een rechts overwicht in Vlaanderen. Nochtans is er geen enkele sociologische wet die Vlaanderen tot in de eeuwigheid vervloekt met een rechtse meerderheid. Wij denken dat het anders kan.
Hoogstwaarschijnlijk zal het Vlaams Blok weer scoren bij de volgende verkiezingen. Is de bruine pest dan niet te stoppen? En staat het fascisme voor de deur? Volgens ons is er wel degelijk een remedie, maar dat is zeker niet op mekaar beginnen kloppen zoals onlangs op een betoging tegen het NSV...
Op 26 maart had in Oostende de provinciale Vlaams Blok-verkiezingsmeeting plaats in de zaal Ten Stuyver met Filip Dewinter als spreker. Op initiatief van Vonk Oostende, die alle progressieven had opgeroepen, werd een protestactie gehouden.
De VLD krijgt in toenemende mate af te rekenen met haar sterke rechterzijde. Onmiddellijk staan liberale kopstukken met getrokken messen tegenover elkaar. De Vlaamse rechterzijde is blijkbaar weer aan het verschuiven, maar één vaste waarde blijft: de opmars van het Blok.
België is weer eens wereldnieuws geworden met het begin van het proces van Marc Dutroux in Aarlen. Maar waar draait dit proces allemaal om? Hierop geven we in een reeks artikels een antwoord. Vandaag starten we met de vraag wie Dutroux is en waarom hij is wie hij is.
In dit laatste deel van onze vooruitzichten voor België analyseren we de toestand van de belangrijkste progressieve krachten: de linkse partijen, de vakbonden en bewegingen zoals de antiglobalisten en het verzet tegen de oorlog. Tijdens de jaren ’90 is de linkse leiding aanzienlijk naar rechts opgeschoven. Nu de heersende klasse een groot offensief inzet, is de linkerzijde onvoorbereid, hoewel zich in de maatschappij een duidelijke verlinksing voordoet, in de eerste plaats onder de jongeren. Het marxisme is actueler dan ooit.
Het superconclaaf van de regering in het weekend van 17 januari besloot de jacht te openen op de werklozen. Hiermee bewijst minister van Dwangarbeid Vandenbroucke, in tegenstelling tot zijn officiële verhaal, dat hij de werklozen helemaal niet opnieuw aan het werk wil zetten, maar dat hij juist op zeer liberale wijze de werkloosheid wil bestrijden met verarming van alle loon- en weddetrekkenden.
In deel 1 hebben we onze vooruitzichten voor de economie en de nieuwe regering uiteengezet. In deel 2 graven we dieper naar de oorsprong en de verschuivingen binnen de Belgische rechterzijde. Er doet zich immers een hergroepering van rechts voor onder invloed van het neoliberalisme, de ontkerkelijking, de nationale kwestie en de reconstructie van het staatsapparaat. In dit deel willen we het dus vooral hebben over de strategie van de Belgische heersende klasse.
De moslimsluier in de scholen zou de rechtsstaat ondermijnen. Erger nog, de meisjes met een hoofddoek zouden de voorpost zijn van een fundamentalistische opmars! Ons lijkt dit allemaal opgeklopt. Toch moeten we de dreiging van een verbod op de hoofddoek ernstig nemen. Hier volgt ons standpunt.
Marxisten bestuderen de wereld om die te veranderen. Met dit document willen we nagaan hoe het gesteld is met het Belgische kapitalisme en hoe het in de komende periode zal evolueren, om zo beter te kunnen inspelen op de ons omringende realiteit. Deze tekst, die in drie delen verschijnt op onze website, wil een bijdrage zijn tot de strijd voor socialisme in België.
De groenen hebben hun congres gehad. In plaat van een inhoudelijke, bleek het vooral een therapeutische waarde te hebben. Er werd een sterke leidster op het schild gehesen, en de interne verdeeldheid en de frustraties werden afgereageerd op een externe vijand, de SP.a.
Dinsdag 18 november werd het gemeentelijk stemrecht voor niet-Europese migranten alvast in de senaatscommissie van Binnenlandse Zaken goedgekeurd. Dit zou een overwinning zijn voor de migranten en de linkerzijde. Volgens ons een overschatting.
De Rode Rechter bekijkt de problematiek van de brugpensioenen en komt tot onthutsende vaststellingen. Alle onderzoeksmateriaal vertelt ons immers dat de afschaffing van het conventionele brugpensioen de arbeidsparticipatie van ouderen niet verhoogt. Wat kan er dan wel gedaan worden?
Vandaag worden veel asielzoekers, waaronder de Iraanse, gedefinieerd als ‘illegalen’ of ‘economische vluchtelingen’. Toch zijn de omstandigheden in Iran niet veranderd of verbeterd. We kregen dit artikel en oproep voor een steunpetitie van Behzad Javaheri, student aan het King’s College, Universiteit van Londen.
Onze redactie maakte een vergelijkende studie tussen de kostprijs van jobcreatie door overheidsaanwervingen en jobcreatie door loonlastenverlaging. De resultaten zijn onthutsend.
Agalev is nodig, noch overbodig. Heel wat van hun militanten en kiezers, alsook een deel van het groene ideeëngoed, maken deel uit van het antikapitalistische potentieel in Vlaanderen. De vraag is dus veeleer hoe we dit potentieel het best tot uitdrukking brengen. In de regering heeft Agalev het verschil niet gemaakt. De crisis binnen Agalev kan dit wel.
Het grote banenberaad is nog maar pas opgestart en de actualiteit duwt iedereen met de neus op de feiten: de huidige recessie zal nog maar eens duizenden banen doen sneuvelen, niet het minst in Vlaanderen. Dit terwijl de voortschrijdende productiviteitsaangroei reeds in hoogconjunctuur de aangroei van banen afremt. De belofte van premier Verhofstadt om tegen het einde van de legislatuur 200.000 banen gecreëerd te hebben klinkt hierbij als bijzonder ambitieus. Dit artikel werd geschreven tijdens het banenberaad. We komen binnenkort terug op de povere resultaten van deze conferentie.
Het zogenaamd dissidente standpunt van België in de Irak-crisis kost 3.000 Fordarbeiders hun baan. En als Ford toch nog in België blijft, zal het enkel zijn dankzij de oneindige vergevensgezindheid van de Forddirectie. Wie heeft er te winnen en wie heeft er te verliezen bij deze sensationele onthulling?
Wie het debat volgt over de vergrijzing en de betaalbaarheid van de pensioenen krijgt grijze haren van de toekomst die ons geschetst wordt. Het kan echter ook anders. De Rode Rechter probeert een alternatief te formuleren.
In onze reeks ‘tegenexpertise’ willen we op geregelde tijdstippen een eigenzinnige marxistische visie formuleren op actuele onderwerpen die niet altijd tot de vaste aandachtspunten van onze website behoren. Deze keer kijken we naar de zogenaamde 'gratis'-verhalen.
Na het Shipspotting-dossier onthult Vonk nu de voorbereidingen van het Belgische leger aan een interventie in Irak. Dit blijkt uit de versnelde terugtrekking van Belgische troepen uit Kosovo. Meer lezen jullie in het onderstaande persbericht dat we gisteren verzonden.
In onze reeks ‘tegenexpertise’ willen we op geregelde tijdstippen een eigenzinnige marxistische visie formuleren op actuele onderwerpen. Hoe zit het bijvoorbeeld met de beslissing van het paritair comité voor de bediendensector om studenten via premies aan te trekken tot bepaalde beroepen?
Het is nu ongeveer drie maanden sinds de parlementsverkiezingen van mei en de zomervakantie is achter de rug. Tijd dus voor de nieuwe regering om eens in haar kaarten te laten kijken. De nieuwe regering, en vooral de socialisten daarin, hebben ons tijdens de verkiezingscampagne immers bijna de hemel op aarde beloofd. De vraag is nu of ze dat zullen waarmaken.
De Afghaanse en Ecuadoriaanse asielzoekers en illegalen die deze zomer actie voerden tegen hun dreigende uitwijzing, konden niet rekenen op de steun van de vakbonden. We gaan dieper in op de redenen voor deze afzijdigheid.
Half september is het de vijfde ‘verjaardag’ van de dood van Semira Adamu. De regering heeft toen wat lapwerk gedaan aan het asielbeleid, maar uit de recente pogingen tot collectieve uitwijzing van Afghanen en Ecuadorianen weten we dat de toestand van vluchtelingen er allerminst op is verbeterd.
De media-aandacht voor AEL is dikwijls op sensatiezucht gebaseerd. Tegelijkertijd doen de leiders van AEL hier ook aan mee. Sommige standpunten doen heel wat stof opwaaien.
Enerzijds is discriminatie en structureel racisme een feit dat men al te dikwijls banaliseert. Anderzijds staat de actie hiertegen soms ook op een 'verkeerd been'. Waarom?
Na het débacle van de kartellijst Resist met de parlementsverkiezingen, besliste de Arabische Europese Liga om een nieuwe partij te lanceren, de Moslim Demcoratische Partij. Wat voor een partij wordt dit? Gaat dit de strijd tegen racisme en onderdrukking vooruit helpen? We reiken hier enkele antwoorden aan.
Hervorming van de belastingen is een geliefkoosd thema van de paarse regering. Reeds tijdens de vorige paars-groene regering werden we geconfronteerd met een aantal maatregelen. De nieuwe paarse regering wil dat werk voortzetten. Tijd voor de Rode Rechter om het geleverde werk eens onder de loep te nemen.
Het eerste wapenfeit van Verhofstadt II staat er: de genocidewet is afgeschaft. Onder druk van Washington bewees België weer eens hoe klein ons landje is.
De nederlaag van Agalev bij de laatste verkiezingen heeft binnen en buiten de partij al heel wat stof doen opwaaien. Vandaag proberen een aantal leden en sympathisanten van Agalev verklaringen en oplossingen te bieden voor de crisis waar de partij zich in bevindt. Wij willen met dit artikel een bijdrage leveren aan het debat.
Net zoals bij vorige verkiezingen dienden zich op 18 mei verschillende lijsten aan van een uiterst linkse signatuur: Resist, LSP en PVDA. Met dit artikel willen we de balans opmaken van hun diverse politieke oriëntaties, het gauchisme en waarom de sociaal-democratie steeds terugkeert ondanks de pogingen van uiterst links.
Het maandblad Vonk wil vanaf dit nummer starten met een maandelijkse bijdrage van de Rode Rechter. Wij zijn immers verheugd over de vooruitgang die de sociaal-democraten bij de laatste parlementsverkiezingen hebben gemaakt. Wij weten echter ook dat de socialisten zich wel beroepen op de verzuchtingen van de werkende mensen maar deze ook snel durven te vergeten wanneer het op concrete beleidsmaatregelen aan komt. Vandaar de Rode Rechter, die zal waken over de mate waarin de socialisten tegemoetkomen aan de verzuchtingen van de werkende mensen.
Eerste bedenkingen bij de resultaten van de federale verkiezingen. Wij zijn tevreden met de forse winst voor SP.a en PS, maar waarschuwen ervoor dat dit electoraal succes snel verkwanseld kan worden door een rechts beleid.
We zijn nu enkele dagen voor de federale parlementsverkiezingen van 18 mei. Het belooft alvast een moeilijke opdracht te worden om te bepalen op wie je zal stemmen. Want opnieuw wordt de verkiezingsstrijd in onze burgerlijke parlementaire democratie gekenmerkt door een opmerkelijke paradox. Hoewel de tegenstellingen in de maatschappij almaar toenemen lijken de tegenstellingen tussen de verschillende politieke partijen almaar kleiner te worden. De verkiezingsstrijd wordt gekenmerkt door een eenheidsdenken dat erop gericht is om de ongelijke maatschappelijke verhoudingen van het kapitalisme te verdoezelen en te beschermen. Zelfs SP.a, de partij die ontstaan is uit de klassenstrijd van de georganiseerde arbeidersbeweging, heeft zich, niet voor het eerst, met handen en voeten gebonden aan de wetmatigheden van de kapitalistische economie.
Frank Hosteaux is een havenarbeider die in Antwerpen bekend staat als ‘de burgemeester van de Seefhoek’. Dat heeft hij te danken aan zijn strijd tegen huisjesmelkers in deze achtergestelde wijk. Hij trekt daar ook politieke conclusies en is kandidaat op de lijst van SP.a. We interviewden hem over zijn sociaal en politiek engagement.
Op 18 mei zijn er opnieuw verkiezingen. Aan het einde van het linkse spectrum vinden we de kartellijst van de religieus-nationalistische Arabisch Europese Liga en de stalinistische PVDA. De lijst heet Resist. Het klinkt radicaal, maar eigenlijk verbergt het oppervlakkig radicalisme een reformistische aanpak van de problemen los van de arbeidersbeweging.
Patrick Janssens wordt burgemeester in Antwerpen. Het toonbeeld van de socialistische vernieuwing wekt hiermee de hoop op een nieuwe wind door Antwerpen te laten waaien en de gesel van het Vlaams Blok terug te dringen. Wat zijn de kansen dat hij hierin zal slagen?
Een opmerkelijke bijdrage aan de laatste betogingen tegen de oorlog in Irak zijn de wagens met soundsystem die in de betogingen talloze jongeren rond zich verzamelen en voor een spontane en enthousiaste sfeer zorgen. "Wij hebben geen woorden nodig om ons protest te uiten", wordt er dan gezegd, "voor ons volstaat de muziek". Dit is een op het eerste gezicht spontane uitdrukking van de embryonale staat van de anti-oorlogsbeweging, die weliswaar sympathiek overkomt, maar ook zeer veel beperkingen inhoudt. En daar moeten we ons bewust van zijn.
De verkiezingen komen er binnen enkele weken aan. Socialisten en groenen doen er alles aan om de echte inzet van de verkiezingen te ontwijken: de veldtocht tegen Irak en het offensief tegen de werkende klasse.
Gisterenavond 27 maart werd in Gent opnieuw betoogd tegen de oorlog in Irak. Aanvankelijk leek de opkomst mager uit te vallen, maar uiteindelijk stapten toch zo’n duizend mensen op van aan het Zuid naar de Vrijdagsmarkt.
Afgelopen zondag leek het dat de Amerikaanse wapentransporten via België dan toch zouden worden tegengehouden. Ministers Michel en Flahaut beweerden dat er geen militair materieel meer verscheept kon worden naar de Golf aangezien de VS ten strijde trekken zonder VN-mandaat. De premier floot hen echter terug.
In dit artikel zetten we de evolutie in de repressieve maatregelen nogmaals uiteen. De overheid probeert een wig te drijven tussen ‘brave betogers’ en ‘criminele activisten’. Ondertussen komt er ineens ook een debat op gang over wettelijk folteren
een website on line over het gewelddadige palmares van het Vlaams Blok.