Tot zondag trekt de Giro, een rittenkoers van drie weken, door Italië. Daags na een zware en ijskoude rit door de Alpen, werd de renners de langste etappe van de wedstrijd voorgelegd: maar liefst 258 km of zesenhalf uur fietsen. Dit ontketende de woede van de vermoeide coureurs, die bij de start van de etappe in een spontane stakingsactie uitmondde.
In het ACOD-gebouw lopen we Yves Brusseel (YB), ACOD-secretaris van afdeling Oostende en tevens co-voorzitter van de personeelsvakbond van de VDAB, tegen het lijf (met mondmasker uiteraard). We zijn reeds op de hoogte van vele problemen binnen de Vlaamse Overheid, maar we zijn nieuwsgierig hoe het verzet tegen privatiseringen bij de VDAB verlopen is.
Tata Steel IJmuiden heeft een onrustige tijd achter de rug. Niet alleen door de wereldwijde pandemie maar ook door druk van de Europese en Indiase leiding. De Europese sectie in zijn geheel is niet winstgevend, iets wat voornamelijk komt doordat de Britse staalfabrieken al lange tijd verlies maken. Om dit op te lossen willen de Indiase en Europese leiding grote reorganisaties uitvoeren, waarbij ook vele banen verloren zullen gaan bij Tata Steel IJmuiden.
In de vestiging Jupille van de brouwerij AB-Inbev is donderdag 3 september een staking uitgebroken nadat verschillende personeelsleden besmet werden met het coronavirus.
De Vlaamse overheid wordt overspoeld door nieuwe directieleden, die een duidelijke N-VA-stempel hebben. De directieleden (met een rode kleur) zijn veelal tot op hun pensioen op een zijspoor gezet. En nu de pionnen van N-VA op hun plaats zitten, wachten ze op het juiste moment om hun spelletjes te spelen: corona... iedereen in z’n kot, dus niemand die protesteert: besparingen worden doorgevoerd.
De chauffeurs waren ontevreden over het akkoord dat hun vakbonden en de leiding van de MIVB gesloten hadden en weigerden, zich beroepend op het terugtrekkingsrecht, hun bus of tram te betreden. Deze actie, die een week duurde, heeft het openbaar vervoerbedrijf grondig door elkaar geschud. De actie van de chauffeurs was werkelijk voorbeeldig. Het was geen strikte vakbondsactie maar een sociale en politieke beweging in zover zij de gezondheid van de werknemers prioritair stelde boven de winst van het bedrijf.
COVID-19 schudt de wereld drastisch door elkaar. De aanwezigheid van ‘het onzichtbare monster’ breekt dagelijkse routines, herdefinieert gewoontes en herschikt prioriteiten. Vele werkende mensen maken terug kennis met iets dat ze lang geleden verloren waren: (vrije) tijd.
Iedereen kent het recht om te werken, maar door de coronacrisis duikt er nu ook een discussie op over het recht om niet te werken, bv. wanneer de veiligheidsmaatregelen niet worden nageleefd. Op 11 mei legde een deel van het personeel van de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB het werk neer. De werknemers eisten controles op het gebruik van mondmaskers, een limiet op het aantal passagiers en een hermetische afsluiting van de cabine van de bestuurder. Daarnaast beriepen zij zich op “het recht om de werkplaats te verplaatsen in geval van noodsituaties”.
Net voor 1 mei lanceerde Robert Verteneuil, de voorzitter van het ABVV een oproep voor een nieuw sociaal pact “genre 1944”. Het patronaat, via de voorzitter van het VBO, Pieter Timmermans, reageerde hier onmiddellijk positief op.. Deze houding van het patronaat zou ons nu reeds zorgen moeten baren…..
Met de afkondiging van de noodtoestand ten gevolge van COVID-19 hebben de bazen op alle mogelijke manieren hun waardering laten blijken voor hun werkkrachten. Ze worden zelfs als ‘helden’ beschouwd. Maar wat gebeurt er in de bedrijven waar diezelfde 'helden' het gebrek aan veiligheidsmaatregelen aanklagen?
De kameraden van de IMT in Italië, Sinistra Classe Rivoluzione, lanceerden een campagne: "Arbeiders zijn geen kanonnenvlees" voor de sluiting van alle niet-essentiële productie. De bedoeling is dat arbeiders met behoud van hun volledig loon thuis kunnen blijven. Waar werk essentieel wordt geacht moet volledige beschermende uitrusting beschikbaar zijn en moeten veiligheidsprocedures strikt worden nageleefd.
Toen de socialistische onderwijsvakbond in 2018 haar 100-jarig bestaan vierde, gaf ze een herdenkingsboek uit. Hierin bleek geen plaats te zijn voor een kritische beschouwing van een deel van de militanten van het Gewest Antwerpen. Chico Detrez, voormalig ondervoorzitter ACOD Antwerpen, besloot zijn eigen lezing van de 100-jarige geschiedenis van de Antwerpse socialistische vakbond uit te geven.
Naar aanleiding van de acties tegen de pensioenhervormingen in Frankrijk hebben militanten van de vakbond CGT op 17 december de elektriciteit op een aantal plaatsen afgesneden. Het was vooral de bedoeling om grote bedrijven te treffen. In de rechtse media werd opgeroepen om de actievoerders streng te straffen. Maar hoe zit dat in België?
Wat is “collectief optreden”?
Op 28 januari heeft het ABVV een nationale betoging aangekondigd voor de sociale zekerheid. De oproep komt op een moment van groeiend verzet. Met duidelijke eisen rond herinvesteringen in openbare diensten, de verhoging van het minimumloon naar 14 euro en een minimumpensioen van 1500 euro, kan dit het begin zijn van een krachtige stakingsbeweging.
Op 20 december 2019 werden drie topmanagers van France Télécom door de correctionele rechtbank van Parijs veroordeeld tot één jaar effectieve gevangenisstraf en daarbovenop een boete van 15.000 euro wegens “institutioneel grensoverschrijdend gedrag."
De situatie van de werknemers in de sector is ondermaats, waardoor de kwaliteit van de dienstverlening tegengewerkt wordt en structurele problemen versterkt worden. Het is dan ook sprekend dat de werknemers, als ze bellen naar de pers, direct de vraag krijgen: ‘hoe is het met de gedetineerden?’ Alhoewel de erbarmelijke condities waarin gedetineerden vertoeven niet goed te praten zijn, is het opvallend dat er zo weinig aandacht naar de situatie van de werkende klasse gaat in dit verhaal.
Het sociaal overleg tussen de vakbonden en de NMBS zit muurvast. De socialistische bond ACOD Spoor en ACV Transcom, verhogen de druk op de directie en zetten een actie in op 12 december. De stakingsaanzegging hiervoor werd verbazend genoeg 'niet aanvaard' door HR Rail, de juridische werkgever van het spoorpersoneel. We vroegen aan Patrick Humblet, professor sociaal recht aan de UGent hoe zoiets kan.
De centrales van het ABVV uit de privé sector zijn gestart met een campagne voor de verhoging van het minimumloon naar 14 euro per uur. Een Engelstalige benaming voor een vakbondsinitiatief dat de mosterd vooral gaat halen in de Verenigde Staten. Daar wordt al een hele tijd actie gevoerd voor een uurloon van $15.
Bron: Soin en Lutte@Facebook
Carine Rosteleur, werkzaam in de gezondheidszorg en regionaal secretaris van CGSP ALR Brussel doet een boekje open over de staat van de gezondheidszorg in België.
Alle fietskoeriers in België kregen donderdag 26 september een mail van Deliveroo. Om in orde te zijn met de P2P-wetgeving, zullen er vanaf 8 oktober veranderingen doorgevoerd worden. Deze maatregelen zijn een achteruitgang voor alle P2P-koeriers. Deliveroo blijft nog steeds alle kosten op de koeriers afwimpelen, zonder belastingen en sociale zekerheidsbijdragen te betalen.
Patrick Humblet geeft commentaar op het vonnis van het Hof van Beroep in de zaal Bruno Verlaeckt
Toen midden mei de minimale verdienste per levering onder de 4 eur dook, naar 3,75 eur/rit, was het genoeg.
Om een beeld te krijgen van de hedendaagse arbeidsomstandigheden in logistieke sector spraken we met Simon. Hij werkt bij een groep die in gans de wereld actief is en zich specialiseert in transport en logistiek. Ook in deze sector zijn de arbeidsomstandigheden uitputtend en volledig vervreemdend.
Op vrijdag 10 mei begaven tien maaltijdkoeriers uit Brussel en Gent zich naar de hoofdzetel van Deliveroo om hun eisen te overhandigen en te spreken met het management.
De socialistische ACOD-CGSP heeft de eerste sociale verkiezingen bij de Belgische spoorwegen begin december 2018 overtuigend gewonnen. Dit zijn de verkiezingen voor de personeelsafgevaardigden in talrijke (85) overlegorganen met de directie. Met 58 procent van de stemmen haalt de rode bond langs beide kanten van de taalgrens de meerderheid.
De regering Michel is gevallen. Na een ridicule poging om nog met een minderheidsregering verder te gaan onder de noemer Michel 2 is ook die na tien dagen gekapseisd. Op zich is dit zeer verwonderlijk. Bij haar aantreden werd deze regering beschreven als de meest homogene sedert jaren.
De Gele Hesjes hebben op een spectaculaire manier hun intrede gedaan in de sociale strijd in Frankrijk en in België. De beweging is in grote mate een spontane beweging, ontstaan los van en naast de vakbonden of andere organisaties. Eigenlijk moeten we eerder spreken over een opstand van ‘onderuit’ dan een klassieke protestbeweging.
Het bewustzijn over de uitbuiting in de gaming-industrie en de nood aan collectieve organisatie om daar iets aan te veranderen, is snel aan het groeien. Deze verzetsbeweging op de werkvloer heeft veel potentieel gezien de indrukwekkende schaal van de sector: de gaming-industrie is vandaag wereldwijd groter dan de filmindustrie.
Op 25 en 26 oktober kwamen 100 maaltijdkoeriers samen in Brussel. Ze zijn lid van 34 koerierscollectieven en/of-vakbonden die de strijd aangaan tegen de uitbuiting door platformen als Deliveroo, UberEats, Foodora en Glovo. Ze richtten de Transnationale Federatie van Koeriers op om hun ervaringen te delen en de strijd tegen de multinationals op de juiste schaal te voeren.
Sinds de regering Dehaene (1992-1995) kende België nooit zoveel sociale conflicten als vandaag. De sociale relaties zijn harder dan ooit onder de regering van Michel. Deze verharding werd ingezet nog voordat de homogeen rechtse coalitie de regeringsteugels in handen nam. De crisis van 2008 is in dit opzicht een kantelmoment. Sindsdien is elk jaar het aantal stakingsdagen blijven stijgen.
“De overwinning die we behaald hebben bij Aviapartner is de overwinning van de vastberadenheid tegenover de destabilisatiepolitiek van de directie. Het “ No pasaran” gevoel op de werkvloer was immens. De solidariteit tussen de werknemers vond zijn hoogtepunt in de solidariteitsmeeting dinsdag. Hier hebben de werknemers van Aviapartner gevoeld dat hun actie de steun en sympathie had van alle werknemers in België.
Er steekt een stakingswind op bij de Brusselse lokale besturen. Op 11 oktober legden in de 19 gemeenten en OCMW ’s van de hoofdstad, in de 5 openbare ziekenhuizen van het Irisnet, bij de vuilnisophaaldienst Brussel Net, talrijke personeelsleden het werk neer. De staking duurde twee uur, van 10 tot 12 uur en werd goed opgevolgd.
Minder dan twee stakingsdagen waren voldoende om de directie van Swissport Cargo op de knieën te krijgen. Zaterdag 23 september gaven de 60 arbeiders van de vrachtafhandelaar in Machelen er de brui aan. Unaniem werd er beslist tot staking nadat was vastgesteld dat er opnieuw te weinig mensen waren om het werk te verrichten.
Eind juni verraste een bonte en luidruchtige groep actievoerders het gemeentebestuur van de Brusselse gemeente, Sint-Gillis. Talrijke personeelsleden uit alle diensten van het OCMW en de Gemeente verrasten ook de kern van vakbondsmilitanten van de CGSP -ALR: zoveel volk hadden ze in meer dan dertig jaar nooit kunnen optrommelen voor een syndicale actie.
Versnelde vermindering van de werkloosheidsuitkeringen, afschaffen van de anciënniteit, brugpensioen nog enkel vanaf 60 jaar en met 41 jaren dienst, invoeren van gemeenschapsdienst voor langdurige werklozen, landingsbanen pas vanaf 60 jaar inplaats vanaf 55 jaar, nog 60 procent van het loon na 1 maand ziekte voor ambtenaren, strengere controle en activering van langdurige zieken: dit zijn de maatregelen die Michel I aankondigde.
De correctionele rechtbank te Antwerpen heeft op 29 juni uitspraak gedaan in de zaak tegen Bruno Verlaeckt en Tom Devoght. Twee jaar geleden werden deze twee ABVV’ers opgepakt voor het blokkeren van de rijbaan tijdens een vakbondsactie. Het vonnis bevat een aantal opmerkelijke passages.
Sedert de petroleumcrisis midden jaren zeventig is de vakbond in het verweer. Werkgevers schreeuwen om flexibiliteit wat synoniem is van het afschaffen van het arbeidsrecht en de vakbonden remmen dat af. Vandaar dat alle middelen goed zijn om ze te koeioneren of erger nog, te elimineren. Medio jaren tachtig is dat in een hogere versnelling gegaan door de tussenkomst van de rechter te gebruiken in collectieve conflicten en door een reeks anti-syndicale wetsvoorstellen van hoofdzakelijk de liberale partijen. Door het verdwijnen van de socialisten uit de regering krijgen de rechtse krachten nu vrij baan om over te gaan tot het opkuisen van de arbeidersbeweging.
Bij NMBS worden begin december 2018 sociale verkiezingen georganiseerd. De desbetreffende regelgeving hangt met haken en ogen aaneen maar één ding is zeker: iedere organisatie hoe klein ook (sic) die aan de directeur van HR Rail zijn statuten geeft en de namen van de vertegenwoordigers, kan deelnemen. Er zal dus concurrentie opduiken voor de klassieke kleurenbonden. Een daarvan is Metisp-Protect. Deze organisatie, die beweert een afsplitsing te zijn van ACOD/CGSP, zou al 200 leden tellen.
Proficiat aan alle actievoerende werknemers van Lidl die door hun verbeten stakingsacties een klinkende overwinning hebben behaald.
Een gesprek deze morgen met de stakers aan het piket van Lidl Deurne.
De Française Marie-Laure Dufresne-Castets, begon op haar 33e rechten te studeren en specialiseerde zich in het sociaal recht. In haar recent gepubliceerd boek Un monde à gagner vertelt ze op een meeslepende manier over een aantal zaken waarin ze heeft gepleit en die vaak de nationale media hebben gehaald: Moulinex, Continental, enz.
Op 24 juni 2016 werden – naar aanleiding van een algemene staking tegen de afbraakpolitiek van de regering Michel I – over gans België stakingsposten georganiseerd. In Antwerpen was er o.a. een piket aan de Scheldelaan. Met autobanden en hout werd een vuurtje gestookt. In het verleden werd daarop door de ordediensten meestal flegmatiek gereageerd. Er werden afspraken gemaakt over het verdere verloop van de actie en iedereen hield zich daaraan. Nu werd onmiddellijk het waterkanon en de matrak bovengehaald ; Bruno Verlaeckt (voorzitter ABVV regio Antwerpen) en Tom Devoght (militant) werden opgepakt en ’s namiddags weer vrij gelaten.
Een heuse betoging tegen de afbraak van de pensioenrechten sloot 2017 af. Opnieuw trokken tienduizenden in groene, rode en blauwe hesjes geklede vakbondsmensen door de straten van Brussel. Met veertigduizend trotseerden ze de kou. Niet mis voor een actie die in ijltempo werd bijeengeroepen.
Luchtvaartmaatschappij Ryanair heeft aangekondigd de komende zes weken bijna 2.000 vluchten te schrappen, zo’n 40 tot 50 vluchten per dag. Officieel heet het dat het bedrijf te kampen heeft met vertragingen, stakingen van de luchtverkeersleiding in Frankrijk, weersomstandigheden en een aangepast vliegschema van piloten en cabinepersoneel. Dat is echter allemaal een rookgordijn.
Op 18 mei heeft het Grondwettelijk Hof een arrest (64/2017) uitgesproken dat in de media als een fait divers werd behandeld. De inhoud ervan is echter explosief maar dat lijkt nog niet doorgedrongen.
Hoeveel ‘onze’ regering met ons inzit, wordt helemaal duidelijk als we kijken naar de klappen die de zorgsector krijgt. De zorgsector omvat sectoren en diensten die de zorg opnemen voor ons, onze familie en vrienden wanneer we te maken krijgen met ziekte, ouderdom, psychische problemen of handicaps. Met de nieuwe besparingsgolf in deze sector, vallen de laatste maskers van de roversbende af.
Interview met Mohamed Daouani, permanent syndicaal afgevaardigde (SETCA)
De idee voor een collectieve arbeidsduurvermindering (ADV) krijgt steeds meer steun. In het zog van de economische crisis werd de eis opnieuw populair binnen de vakbonden als middel tegen de werkloosheid.
Vorige week werd in De Tijd een artikel geplaatst onder de kop “Regering legt kleine spoorbonden lam”. Stakingen van de machinistenbonden OVS en ASTB zouden in de toekomst illegaal worden. Het leek alsof dit kaderde in het najaarsoffensief van de regering. In het Staatsblad van 7 september was echter al een wet verschenen “houdende diverse bepalingen inzake mobiliteit” (een wet van 3 augustus) met daarin enkele opmerkelijke passages. Het stakingsrecht van NMBS-personeel bleek al “geregeld”.
Minister van Mobiliteit, Bellot, heeft plannen om het stakingsrecht bij de NMBS drastisch in te perken.
