De enorme sterkte van het programma van de PVDA is dat het duidelijk de klassenvijand identificeert en inspireert met offensieve eisen. Zeker nu de partij steeds succesvoller wordt, stellen we ons de vraag of het niet het uitgelezen moment is om het idee van communistische maatschappijverandering op duidelijke wijze te koppelen aan de verkiezingseisen?
België
Regeringsdeelname van de PVDA? Een valstrik
“Regeringsdeelname”. Het woord is gevallen. De PVDA is bereid deel te nemen aan regeringen, zowel federaal als regionaal, aldus de verschillende kopstukken van de partij. Zien we binnenkort ‘communistische’ ministers?
[Edito] Maatschappelijke ‘colère’ zoekt radicaal links alternatief
Dit jaar moet het jaar worden van de vele verkiezingen. Maar veel Vlaamse partijen lijken zich precies nu in de voet te schieten. De VLD en Vooruit mochten recent hals over kop op zoek naar een nieuwe voorzitter. In Antwerpen, het grootste kiesdistrict, zitten zowel CD&V, VLD als Vooruit in zak en as, de laatsten na het ontslag van schepen Tom Meeuws.
Sociaal protest is geen misdaad #stopwetvanquickenborne
Het doel van dit wetsvoorstel is om een betogingsverbod op te leggen voor daden die worden gepleegd tijdens "protestbijeenkomsten". Dit brengt te veel risico's met zich mee voor onze grondrechten en bedreigt stakingen, vakbondsacties en collectieve acties van welke protestbeweging dan ook. “Relschoppers” aanpakken is slechts een flauw excuus.
[Edito] Repressie van het sociaal protest: het patronaat voert de klassenstrijd op
Als we geconfronteerd worden met een agressief patronaat dat het gevecht opzoekt, is het volkomen contraproductief om te pleiten voor een “terugkeer naar de sociale dialoog”. De enige houding waarmee arbeiders en hun organisaties zijn opgewassen tegen de situatie, is zichzelf stevig en ondubbelzinnig op het terrein van de klassenstrijd te begeven.
Delhaize: Hoe kunnen we samen de strijd winnen?
Bij de bezoeken aan de piketten werd duidelijk dat vele stakers er zich terdege van bewust zijn dat hun strijd met argusogen gevolgd wordt door de gehele sector. Als het bij Delhaize lukt, dan zijn Carrefour en Colruyt de volgende. De tijd is méér dan rijp om de strijd uit te breiden. De stakers zijn al overtuigd, nu de leiding van sommige vakbonden nog.
Conflict Delhaize: de juridische sprookjes ontmaskerd
Zullen de werknemers van Delhaize zonder meer hun arbeidsvoorwaarden behouden bij uitbesteding? Is een 'Wet Delhaize' nodig? Patrick Humblet fileert de juridische kant van de strijd van de Delhaiziens- en -iennes. Conclusie: "Als we echt willen dat werknemers niet langer als vee kunnen verhandeld worden, dan hebben we geen nood aan een Delhaizewet, een Renaultwet 2.0. en ander gepruts in de marge maar moeten we gaan voor echte ondernemingsdemocratie, voor een fundamentele wijziging van het Systeem."
Vlaamse regering: Wat we zelf doen, doen we slechter
Er is in de pers veel heisa gemaakt over de crisis in de Vlaamse regering over de kinderbijslag, ondertussen omgedoopt tot groeipakket. CD&V voorzitter Mahdi, heeft lange tijd verdedigd dat het moest worden aangepast aan de index, voor hij uiteindelijk toch toegaf om het enkel te laten stijgen met 2 procent. Minister- president Jan Jambon moest op een gegeven ogenblik op een vernederende manier in het Vlaamse parlement uitleggen dat zijn regering er niet in slaagde een akkoord te bereiken.
Laat ons duidelijk zijn: de eis voor de indexering van het groeipakket was honderd procent gerechtvaardigd. Het is gewoon een schandaal dat dit niet wordt doorgevoerd. In deze tijden van inflatie, energiecrisis en terwijl een derde van de kinderen in armoede opgroeien! Maar deze discussie geeft wel een goed inzicht in de manier waarop in de Vlaamse regering politiek wordt gevoerd.
In het onderwijs en daarbuiten: het is tijd om te strijden!
Op 20 juni werd, samen met de liberale en christelijke vakbond, een nationale betoging in Brussel georganiseerd. Deze keer ging het specifiek over de loonnormwet. Die wet maakt het namelijk onmogelijk om op een vrije manier te onderhandelen over onze lonen. Ook de onderwijssector nam deel aan de betoging. 80.000 aanwezige betogers maakten van de betoging een groot succes. Dit is echter nog maar het begin. Het is nu belangrijk dat de vakbonden zich de middelen geven om hun doel te bereiken. Onderhandelen met de regering en de Voka is nutteloos. In hun ogen is het sociaal overleg een middel om de woede van de werkende bevolking te kanaliseren; naar een dood spoor te leiden. Klassenstrijd is de sleutel tot succes. De werkende klasse heeft haar spieren laten zien, het is nu tijd om die te gebruiken.
Privatisering bewakingsdienst botst op felle tegenwind
Het Sint-Pietersziekenhuis, een ziekenhuis in het centrum van Brussel, is het toneel van belangrijke protesten van de interne bewakingsdienst. Zij verzetten zich tegen de privatisering van hun afdeling. Dat de dienst nog niet is uitbesteed is uitzonderlijk. De directie van het Sint- Pietersziekenhuis wenst hier echter verandering in te brengen. Een botsing met het personeel is het logische gevolg.
De strijd tegen privatisering in dit zeer grote ziekenhuis (meer dan 2400 werknemers, bijna 600 bedden) toont aan dat het personeel duidelijk bewust is van de noodzaak om openbare diensten te verdedigen. Het voorlopig hoogtepunt in de strijd is een referendum waarbij een overweldigende meerderheid van stemmers zich heeft uitgesproken tegen de privatisering. De directie wil echter niet dat haar beslissingen in vraag worden gesteld. Zelfs van een democratisch debat met het personeel wil de directie niet weten. Dit is taboe. We spraken met Slim, een bewaker en vakbondsafgevaardigde.
[Interview] Onderwijs: keus tussen wanhoop en strijdbaarheid
ACOD-onderwijs, de belangrijkste onderwijsvakbond in het officieel onderwijsnet neemt deel aan de algemene staking van de openbare diensten van 31 mei. Vonk interviewde Adriano, kersvers vakbondsafgevaardigde aan het Atheneum van Asse.
Veroordeling 17 actievoerders FGTB - Is het arrest van het Hof van Cassatie een rem op het stakingsrecht?
In een interview op de nieuwszender LN24 waarschuwde Thierry Bodson voor de gevolgen van dit arrest. Als het school maakt, is de kans groot dat iedereen die in de marge van een manifestatie wordt opgepakt, kan worden veroordeeld. Maar het is erger dan dat.
Na twee jaar corona: ontsmet de maatschappij van het kapitalistische virus!
Twee jaar Corona, tijd voor een overzicht en een evaluatie. Toen de pandemie toesloeg in begin 2020 viel de economie met een klap stil en belandden we in de grootste recessie sinds de tweede wereldoorlog.
Verhelpen de nieuwe maatregelen echt de omikronchaos in het onderwijs?
Op woensdagavond schaften de verschillende gezondheidsministers hoogrisicocontacten af op scholen. Misschien hadden ze beter het coronavirus afgeschaft?
Omikronchaos en de onbekwaamheid van de Belgische burgerij
In november en december braken grote betogingen uit in Brussel. Voor het eerst protesteerden 35.000 mensen tegen het coronabeleid en de strengere controlemaatregelen van de regering.
Bedenkingen bij een bedenkelijk vonnis in het Deliveroo-proces
Op 8 december heeft de arbeidsrechtbank te Brussel uitspraak gedaan in de "zaak Deliveroo”. De rechtbank meent dat de fietskoeriers geen arbeidsovereenkomst hebben met Deliveroo maar werken als zelfstandigen. Het zeer technische vonnis van bijna 100 bladzijden zorgt voor gemengde reacties. Wat staat er in en waarom is het belangrijk?
‘We are one’, de PVDA campagne tegen het separatisme, onder de loep
De belangrijkste zwakte van de voorstellen van de PVDA is dat ze vertrekken vanuit de bestaande staatsinstellingen om die dan te hervormen naar ‘eenheidsfederalisme’. De analyse van de PVDA over de staat blijft vreemd genoeg gespeend van enige vorm van klasse-analyse.
Cao-onderhandelingen: inzetten op strijd niet op ‘sociaal overleg’
De regering en het patronaat wisten wat ze deden met de stevige vergrendeling van de loonstijgingen. De bindende loonnorm van 0,4 procent was een signaal om de grote verwachtingen van arbeiders en bedienden na de lockdown af te koelen. Deze verwachtingen zijn volledig terecht en kunnen niet worden ingelost binnen het keurslijf van de loonnorm.
De onrechtvaardige rechters
Patrick Humblet fileert de veroordeling van Luikse vakbondsmilitanten voor het blokkeren van een brug tijdens een stakingsactie.
Strijd loont: dat bewijzen de voorbeeldige en opmerkelijke acties van de Brusselse kinderverzorgsters!
De staking van het personeel bij de openbare crèches van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest werd getrokken door een groep kinderverzorgsters. We hadden een interview met drijvende kracht Carine die reeds geruime tijd voor een openbare crèche werkt.
[Edito] Vakbonden op een tweesprong na het nieuwe IPA: klassensamenwerking of klassenstrijd?
Vandaag hebben de vakbonden het nieuwe IPA goedgekeurd na verschillende actiedagen en een staking op 29 maart. De zeer verdeelde en nipte stemming, zeker bij het ABVV maar ook bij het ACV, wijst op een grote misnoegdheid van een aanzienlijk gedeelte van de achterban en ook van het vakbondsapparaat zelf.
We are one. Really?
De Belgische driekleur is deze van de Belgische monarchie, een middeleeuwse ondemocratische relikwie; het is de vlag waarmee het kolonialisme in Congo, Burundi en Rwanda lelijk heeft thuisgehouden; het is de vlag waarmee de gerechtvaardigde Vlaamse taaleisen werden onderdrukt in het begin van vorige eeuw.
[Interview] Spelletjes spelen met het Vlaamse onderwijs
Na de Paasvakantie heropenen de scholen opnieuw. Wij kijken met Wim Benda, lid van het uitvoerend bestuur van ACOD Onderwijs, terug op de chaotische weken voor de vakantie. Heeft de Vlaamse regering de nodige lessen nu wel geleerd?
[Interview] Waarom ‘het spoor’ heeft meegestaakt met de privé sector op 29 maart
Interview met Brecht Vandermeiren (ACOD Spoor Brussel) tijdens de algemene staking van 29 maart.
Facebook groep “Louvain-le-mec”: seksisme is geweld!
Enkele weken geleden verschenen verschillende krantenartikelen die het seksisme, het racisme en de homofobie van een privé facebook-groep “Louvain-le-mec” aan de kaak stelden. Deze groep bestaat uit 11.000 leden, uitsluitend van het mannelijk geslacht (wat het punt is van de groep).Volgens de beheerders is het doel van deze groep “mannen uit de regio van Louvain-la-Neuve samen te brengen rond tips, wederzijdse hulp, grappen te maken om elkaar te ondersteunen: mannelijke solidariteit is het doel”.
Loonstijging 0,4 procent: een kruimel van de taart
Na een jaar waarin de arbeiders meer dan eens duidelijk maakten wie de economie deed draaien, kregen ze een koude douche van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven. Het advies van de Centrale Raad was om de lonen i.p.v. 0,9 procent nog maximaal 0,4 procent te verhogen de komende twee jaren. Dit in het kader van het IPA (Interprofessioneel Akkoord) wat gesloten moet worden na onderhandeling tussen de werkgevers- en werknemersorganisaties.
Wat brengt de Vivaldi-regering?
Nogal wat mensen, ook ter linkerzijde, hebben een positieve eerste indruk van de nieuwe Vivaldi-regering. Maar wie wil weten wat ons te wachten staat moet dieper op de details ingaan; kijken wat er in de tekst staat en ook wat er niet in staat.
Het belang van de arbeidersstaking bij AB-inbev in Jupille
In de vestiging Jupille van de brouwerij AB-Inbev is donderdag 3 september een staking uitgebroken nadat verschillende personeelsleden besmet werden met het coronavirus.
Een nieuwe regering?
Het heeft er de schijn van dat 7 partijen er toch nog in zullen slagen om een regering te vormen, al is de CD&V op het moment dat wij dit schrijven weer roet in het eten aan het gooien. Velen hadden het niet meer verwacht na maandenlang geklungel van de tenoren van de Belgische politiek. Maar de onbekwaamheid en dikwijls de radeloosheid van de politici zijn slechts een weerspiegeling van een maatschappij die zich in een enorme crisis bevindt. Als ze er komt wordt de komende regering misschien enkele wittebroodsweken gegund als ze kan uitpakken met enkele positieve maatregelen zoals het optrekken van de minimumpensioenen tot 1500 euro en investeringen in de gezondheidszorg. De coronacrisis heeft maar al te duidelijk gemaakt welke beroepen essentieel zijn voor de maatschappij en zowel de kapitalisten als de politieke partijen beseffen dat ze een enorme volkswoede riskeren als ze hen niet enkele kruimeltjes toewerpen. Dat belet niet dat de ongelijkheid enorm is toegenomen. Welkom als de tijdelijke werkloosheid ook is (op het hoogtepunt 1,3 miljoen!), voor degenen die veel schulden en vaste kosten hebben betekende het een flinke aderlating. Wie werkte in een precaire arbeidssituatie viel doorgaans helemaal uit de boot. Bijvoorbeeld in de cultuursector bleek hoe schijnzelfstandigen van vandaag op morgen in armoede kunnen verzeilen. Tegelijkertijd zijn de beurzen weer aan het opveren, spectaculair in de Verenigde Staten, maar ook in Europa. Dat betekent dat een flink deel van de gigantische bedragen die wereldwijd in de economie werden gepompt - om een totale ineenstorting te vermijden - uiteindelijk toch weer in de zakken van de superrijken belanden.
Maar het zou een gevaarlijke illusie zijn om te geloven dat zelfs de weinige positieve maatregelen om de werkende mensen te beschermen zullen blijven duren. Aan de onderhandelingstafel bij de regeringsvorming weegt zeker loodzwaar de vraag: wat zullen we doen in de toekomst? Hoelang zullen de steunmaatregelen nog duren? Eerder vroeg dan laat wordt de rekening gepresenteerd, zeker in een land met een grote staatsschuld als België. Dan komt de vraag: wie betaalt? Paradoxaal genoeg zal die vraag steeds luider beginnen klinken op het ogenblik dat de pandemie, bijvoorbeeld door de ontwikkeling van een vaccin, aan het verdwijnen is. Zeer vlug komt dan een tijd dat de rechterzijde, cijfers in de hand zal uitleggen “dat dergelijke gulheid niet langer haalbaar is”, dat ze “de concurrentiepositie van onze bedrijven ondermijnt” enzovoort. Hun remedie voor het gat in de begroting en in de economie zal bestaan uit decennia besparingen, daling van de lonen en afbraak van de sociale zekerheid. Dat zijn de zaken die verborgen zijn onder termen als “modernisering van de arbeidsmarkt”, die opduiken in de eisenbundels van de patroonsfederaties.
Klassenstrijd
Maar we kunnen er op rekenen dat de Belgische arbeidersklasse dergelijke aanvallen niet onbeantwoord zal laten. Nu al zien we opflakkeringen van de klassenstrijd, ondanks de beperkingen die de pandemie opwerpt. Maar strijdbaarheid is niet voldoende, ook een correct programma is nodig. Het voornaamste antwoord dat de huidige arbeidersbeweging aanbrengt op de vraag “wie betaalt?” is een belasting op de grote fortuinen in de vorm van een vermogensbelasting of een vermogenswinstbelasting. Dat is goed (het eerste duidelijk beter dan het tweede, want enkel winsten belasten maakt de opbrengst zeer onzeker). Maar het is verre van voldoende in een tijd dat de wereldmarkt ineenstort en overal handelsoorlogen uitbreken, om van de klimaatcrisis niet te spreken. Een concreet programma van overgangseisen, zoals je steeds kunt terugvinden op de voorlaatste pagina van elke Vonk is onmisbaar. Onmisbaar, niet alleen om de aanvallen af te slaan, om de verworvenheden van de arbeidersbeweging veilig te stellen, maar ook om onze klasse voor te bereiden op de socialistische omvorming van de maatschappij. Dat is geen utopie; degenen die denken dat het mogelijk is een kapitalistische maatschappij te maken waarin de rechten van de arbeiders gegarandeerd blijven, dat zijn de utopisten.
Het nationaal probleem
De marxistische theorie en praktijk beperkt zich niet tot het economische aspect. Een belangrijk thema voor ons is ook het nationaal probleem. Hiermee bedoelt het marxisme de tegenstellingen die in een zelfde land kunnen bestaan tussen bevolkingsgroepen die een andere achtergrond of een andere taal hebben. Marxisten zijn voor een zo groot mogelijke eenheid van de arbeidersklasse, binnen één land en internationaal. Maar om dat te bereiken is het essentieel om ook oog te hebben voor tegenstellingen die de arbeidersklasse kunnen verdelen. De laatste verkiezingen hebben in Vlaanderen bijna een meerderheid opgeleverd voor partijen die Vlaamse onafhankelijkheid prominent in hun beginselverklaring hebben staan. Wij zijn tegen een splitsing van België, niet omdat we een nostalgie hebben naar de Belgische eenheidsstaat -met de Belgische vlag zal je ons niet zien zwaaien- maar omdat we tegen elke maatregel zijn die de arbeidersklasse verdeelt. Het eigenaardige is dat, ook al gebruiken ze dikwijls nationale tegenstellingen om de arbeidersklasse te verdelen, ook de overgrote meerderheid van de kapitalisten de splitsing van België niet willen. Zij beseffen dat dit slecht zou zijn voor hun zaken, door bijkomende administratieve rompslomp en door onoplosbare problemen als het statuut van Brussel en de verdeling van de staatsschuld. Dat is de reden waarom zij er zo lang op aangedrongen hebben om te proberen de N-VA te betrekken bij de regeringsonderhandelingen. In de vorige regering had N-VA immers bewezen dat zij zowel de dictaten van het grootkapitaal slaafs volgden als ook bereid waren hun nationalistische eisen in te slikken voor lucratieve baantjes. Nu komt N-VA waarschijnlijk in de oppositie, samen met het Vlaams Belang. Het is een bijkomende complicatie van de klassenstrijd in ons land, waaraan we in de volgende nummers veel aandacht zullen besteden.
Kroniek van een aangekondigde catastrofe in de rust- en verzorgingstehuizen
De gezondheidscrisis die we nu doormaken heeft onze senioren hard getroffen. Meer dan 51% van de sterfgevallen te wijten aan COVID-19 viel te betreuren in de rusthuizen en de rust- en verzorgingstehuizen. Van bij de aanvang van de besmetting luidden deze instellingen onverdroten de alarmbel: een tekort aan personeel, een gebrek aan materiaal, onvoldoende testmateriaal en veel te laat beschikbaar. Dit alles tevergeefs...
Het post-corona tijdperk: sociaal pact of strijd tegen het kapitalisme?
Net voor 1 mei lanceerde Robert Verteneuil, de voorzitter van het ABVV een oproep voor een nieuw sociaal pact “genre 1944”. Het patronaat, via de voorzitter van het VBO, Pieter Timmermans, reageerde hier onmiddellijk positief op.. Deze houding van het patronaat zou ons nu reeds zorgen moeten baren…..
Nationale eenheid is bedrog !
‘‘Nationale eenheid’ is het nieuwe mantra van de regering en van de meeste politieke partijen. Het wordt oneindig herhaald bij elke politieke verklaring, in elk editoriaal van de mainstream media, bij elk persbericht van de regering. In crisissituaties duwen onpopulaire regeringen meestal in paniek op de noodknop van de nationale eenheid. Ze hopen hiermee hun eigen verdeeldheid te verbergen. Vooral proberen ze de reële klassentegenstellingen te verdoezelen.
[Video] Het coronavirus en de crisis van het kapitalisme
Herbekijk hier de Facebook-Live van zondag 22 maart 2020 (19u) over de coronacrisis.
‘Fight and STRIKE for €14’
De centrales van het ABVV uit de privé sector zijn gestart met een campagne voor de verhoging van het minimumloon naar 14 euro per uur. Een Engelstalige benaming voor een vakbondsinitiatief dat de mosterd vooral gaat halen in de Verenigde Staten. Daar wordt al een hele tijd actie gevoerd voor een uurloon van $15.
“Er moet vlug iets veranderen of we vinden in de nabije toekomst niemand meer om de zieken te verzorgen”
Carine Rosteleur, werkzaam in de gezondheidszorg en regionaal secretaris van CGSP ALR Brussel doet een boekje open over de staat van de gezondheidszorg in België.
Niet wachten op regeringsvorming, organiseer het verzet!
Drie maanden na de verkiezingen zit er nog geen millimeter schot in de vorming van een federale regering. Het enige waar de politici van de traditionele partijen mee bezig lijken te zijn, is hun eigen kopmannen prestigieuze en lucratieve jobs bezorgen in de Europese Unie. Wij Belgen, Vlamingen, Walen en Brusselaars verdienen beter dan dit stuitend cynisme waarbij het eigenbelang primeert.
Eerste Deliveroo-koeriersstaking in Gent meer dan geslaagd
Toen midden mei de minimale verdienste per levering onder de 4 eur dook, naar 3,75 eur/rit, was het genoeg.
Verkiezingen: traditionele partijen worden afgestraft, grote sociale woede zorgt voor sterke polarisering
De verkiezingen van 26 mei zijn uitgedraaid op een duidelijke nederlaag voor de uittredende regering. De partijen van de Zweedse coalitie hebben geen meerderheid meer in het federale parlement.
Stem PVDA/PTB!
Vonk/Révolution roept op om voor de PVDA/PTB te stemmen. De Partij van de Arbeid is op dit ogenblik de beste politieke vertolking van vijf jaar ononderbroken strijd tegen de regering Michel.
Koerierscollectief in actie tegen daling van vergoedingen en overvolle shiften
Op vrijdag 10 mei begaven tien maaltijdkoeriers uit Brussel en Gent zich naar de hoofdzetel van Deliveroo om hun eisen te overhandigen en te spreken met het management.
Is het Vlaams Belang een sociale partij geworden?
Voor het Vlaams Belang waren de lokale verkiezingen van 2018 een comeback. In 2014 waren ze zes op de tien kiezers verloren tegenover vijf jaar eerder, maar in 2018 wonnen ze de meesten weer terug.
Rechts verslaan met een radicaal socialistisch programma
Zelden is een verkiezingsperiode met zoveel beroering ingezet. Meer dan 20 klimaatbetogingen en –stakingen, een geslaagde algemene staking op 13 februari, talloze goed opgevolgde stakingen zoals de recente algemene staking van het onderwijs. En dat alles met een ontslagnemende minderheidsregering! Het is duidelijk dat er een enorm ongenoegen leeft bij de bevolking.
De ‘sociale klimaatrevolutie’ van de PVDA doorgelicht
De PVDA pleit voor een sociale klimaatrevolutie. Haar programma werd gebundeld in 10 punten. In tegenstelling tot de andere partijen begrijpt de partij zeer goed dat er geen oplossing is voor de klimaatcrisis binnen het systeem.
Beschouwingen bij een rampzalige algemene ledenvergadering
De algemene ledenvergadering van sp.a Antwerpen heeft met een meerderheid van 71% haar goedkeuring gegeven aan de coalitie met N-VA en VLD. Het was een bevreemdende ervaring.
N-VA en sp.a samen in het bestuur in Antwerpen - Hoe is zoiets mogelijk?
De Antwerpse sp.a stapt samen met de N-VA in het stadsbestuur. Hoe is het toch mogelijk hoor je op vele plaatsen? Hoe kan een socialistische partij een bestuursakkoord afsluiten met een openlijk anti-socialistische partij, een nationalistische, racistische en anti-syndicale partij?
Sociale verkiezingen NMBS - Boemerang in het gezicht van de regering
De socialistische ACOD-CGSP heeft de eerste sociale verkiezingen bij de Belgische spoorwegen begin december 2018 overtuigend gewonnen. Dit zijn de verkiezingen voor de personeelsafgevaardigden in talrijke (85) overlegorganen met de directie. Met 58 procent van de stemmen haalt de rode bond langs beide kanten van de taalgrens de meerderheid.
Ontwaak , verworpenen der aarde!
De regering Michel is gevallen. Na een ridicule poging om nog met een minderheidsregering verder te gaan onder de noemer Michel 2 is ook die na tien dagen gekapseisd. Op zich is dit zeer verwonderlijk. Bij haar aantreden werd deze regering beschreven als de meest homogene sedert jaren.
Machthebbers niet onder de indruk van grootste klimaatmars – tijd om onze stoute hesjes aan te trekken
Op zondag 2 december vond de grootste klimaatmars ooit in België plaats. 75000 mensen kwamen op straat om de machthebbers op de urgentie van de ecologische problemen te wijzen. En wat deden die? Het patronaat zat op de golfbaan, want die wisten al dat hun werk rond was. De toenmalige minister van Energie en Leefmilieu Marie-Christine Marghem liep mee op de betoging. En wat deed Marghem daarna? Ze stapte op een zakenjet naar Katowice, om daar samen met enkele andere landen de klimaattop te kelderen.
Ons werk staat onder constante tijdsdruk!
Interview met Veronique, verpleegster intensieve zorgen Pediatrie en syndicaal afgevaardigde.
Ons gezondheidssysteem wordt steeds ongelijker. Om beter de dagelijkse afbraak van onze sociale zekerheid te begrijpen geven we het woord aan een ingewijde. Ze geeft ons haar visie op haar beroep en op de toekomst van de zorgsector in ons land.
Lost Connections: de materiële basis van depressie
Wat is de onderliggende oorzaak van depressie en angststoornissen? En hoe kunnen we deze problemen echt oplossen? De Britse journalist Johann Hari probeert hier op in te gaan in zijn nieuwe boek, Lost Connections.