Maandag 30 april in Deurne. Een flink stakerspiket staat voor het Lidl filiaal in Deurne. Toch branden alle lichten in de winkel als wij er toekomen, ook de rekken lijken gevuld.
Vonk: gefeliciteerd met jullie actie; maar waarom staan hier alle lichten aan?
Stakers: de directie wil de schone schijn redden zeker? Maar wees gerust: al vier dagen is hier niemand meer aan het werk behalve de filiaalverantwoordelijke.
De staking is algemeen. Een goed en duidelijk pamflet wordt verdeeld, dat uitlegt waar het schoentje wringt. De werkdruk is al lang te hoog. De directie heeft al te veel beloofd om dat op te lossen en is die beloften daarna niet nagekomen. Deze maal willen de stakers dat alles duidelijk op papier staat in een CAO. De directie was in laatste instantie bereid om een periode van 6 maanden te voorzien voor het onderhandelen van een CAO en gedurende die periode de 42 uur die voorzien zijn voor de filiaalverantwoordelijke niet meer in rekening te brengen en ze toe te kennen aan de uitbreiding van de uren voor de rest van het personeel. Het ABVV zag als enige in dat dit een valstrik kon zijn en eiste dat dit een regeling van onbepaalde duur zou worden die enkel zou kunnen gewijzigd worden door het afsluiten van een CAO. Het afhaken van de andere vakbonden heeft geen negatieve invloed gehad op de actiebereidheid. Aan het piket zelf krijgen we nog te horen dat ook het Lidl filiaal op Linkeroever het werk heeft neergelegd, in gans het land blijven meer dan 100 vestigingen staken; alle distributiecentra zijn geblokkeerd door stakers, zodat de winkels niet kunnen bevoorraad worden.
Vonk: Leg eens uit wat er allemaal mis gaat.
Stakers: Wij zijn onderbemand en dat wreekt zich op onze gezondheid. Soms werken we hier met slechts vier mensen, drie aan de kassa’s en slechts één persoon tussen de rekken. De ziektecijfers schieten de lucht in en dat maakt de toestand nóg moeilijker. Voor de directie zijn alleen de doelcijfers heilig, alles wordt er ondergeschikt aan gemaakt. Soms worden mensen vervroegd naar huis gestuurd als er “niet voldoende klanten” zijn. We hebben onregelmatige uren, die we slechts twee weken vooraf meegedeeld krijgen en die zelfs dan nog dikwijls op het laatste nippertje worden gewijzigd of geschrapt. Er komen ook dikwijls gedwongen mutaties voor naar andere Lidl vestigingen.
Vonk: Wat willen jullie met deze staking bereiken?
Stakers: Meer tijd om ons werk fatsoenlijk te doen, ook in het belang van de klant. We werken allemaal parttime, ook degenen die dat anders zouden willen. Wij willen betere contracten, met meer contracturen.
