Twee vakbondsleden vertellen ons over de staking in hun bedrijven. Abdellah is een vakbondsvrijgestelde in de sector Schoonmaak; Stavros is werknemer bij Audi te Vorst.
De interviews werden afgenomen door Matthis Dartevelle.
Schoonmaaksector: “De staking wordt zeer goed opgevolgd door de arbeiders.”
We ontmoeten Abdellah op het Vrijheidsplein in het centrum van Brussel, de megafoon in de hand, te midden een groep werknemers uit de schoonmaaksector. Deze ontmoetingsplaats is niet toevallig gekozen. De vakbonden pleiten er voor de “vrijheid” van loononderhandelingen, wat vandaag door de opgelegde loonnorm onmogelijk is.
Vonk: Kan je jezelf voorstellen?
Ik ben Abdellah Misslimani, vakbondsvrijgestelde van de Algemene Centrale Brussel-Vlaams Brabant. Ik werd anderhalf jaar geleden aangenomen als propagandist bij de vakbond, ik werkte in de schoonmaaksector als arbeider. Door mijn activisme ben ik opgenomen in het team van de vakbondssecretarissen om de werknemers beter te verdedigen.
Waarom doe je vandaag mee aan de staking?
De bedoeling van de staking vandaag is het Interprofessioneel akkoord te verwerpen. Een opslag van 0,4% is niet genoeg voor de werknemers. We moeten op het terrein aanwezig zijn om te zien wat er gebeurt. Wanneer de mensen je bellen en zeggen: “Ik heb niet genoeg om mijn ijskast te vullen, om mijn rekeningen en mijn huishuur te betalen”, dan moet je iets doen. En als de regering blind is voor alle noodkreten dan moeten we in actie komen.
De dienstensector wordt ongelofelijk hard getroffen. Mensen moeten het een hele maand uitzingen met een salaris van 200/400 euro.
Is dat genoeg?
Neen, zeker niet?
Wordt de staking ondersteund?
Ze wordt goed opgevolgd door de werknemers. De arbeidsters hebben zich veel moeite getroost om tot hier te geraken door de verstoring van het openbaar vervoer. Sommigen bleven thuis om te protesteren en zijn niet komen werken. Voor mij is het een succesvolle staking.
Hoe zie je het vervolg ervan?
Alleen de toekomst zal het uitwijzen, het is nu aan de politici om te reageren, om ons te vertellen waarom ze bij deze 0,4% blijven. Het is niet aan mij om een antwoord te geven. Het is aan de politici om te zeggen dat ze onze eisen hebben gehoord en dat ze bereid zijn om rond de tafel te gaan zitten.
Audi Vorst: “De enige manier om ze te doen plooien is door de strijd voort te zetten”
Stavros is een werknemer bij Audi, de autofabrikant te Vorst. Dit is zijn derde stakingsdag sinds de start van de acties tegen de loonnorm. De fabriek werd, met de steun van de vakbond, drie keer gesloten.
Vonk: Waarom ben je vandaag in staking?
Wat het VBO ons wil geven is 0,4%, dat is ongeveer 9 euro bruto per maand. En als je de prijs bekijkt van onze boodschappen, brandstof,..enz dan stelt 4 of 5 euro netto per maand niets voor.
Welke steun betonen de werknemers aan deze staking?
In de Audi-fabriek kwamen veel werknemers niet werken en bleven ze thuis. Door de Covid-maatregelen kan je geen piket zoals gewoonlijk organiseren, daarom hielden de vakbondsafgevaardigden een symbolisch piket. Maar de arbeiders hebben de beweging gesteund door thuis te blijven. Natuurlijk zijn het niet alle werknemers, maar het management is helemaal niet blij dat ze de 300 à 400 arbeiders die aanwezig zijn in de fabriek moeten betalen om niet te produceren.
Hoe zie je de volgende stappen?
We zullen moeten doorgaan, want het VBO en hun Vlaamse tegenhanger, Voka, willen geen duimbreed wijken. De enige manier om ze te doen plooien is door de strijd verder te zetten!
