De Amerikaanse verkiezingen liggen eindelijk achter ons. Na 4(!) dagen van chaos, waar iedereen met volle aandacht op de telling van 4 staten aan het wachten was, is Biden eindelijk als de overwinnaar bestempeld. Trump legt zich hier echter nog niet bij neer, en heeft al aangekondigd dat hij de telling gaat aanklagen. Hij doet dit omdat er twee ‘golven’ van stemmen waren. De eerste die werd geteld, waren van mensen die de dag zelf ter plekke stemden, de tweede lading die werd geteld, waren de zogenoemde ‘mail-in ballots’. Deze tweedeling was dit jaar veel evenwichtiger (vroeger stemden de meeste mensen ter plekke), omwille van de corona pandemie.
De manier waarop mensen stemden hing deels af van hun politieke voorkeur: Democraten dienden hun stem vaker in per post, Republikeinen zakten af naar het stemhokje. Het was voorspelbaar dat dit waarschijnlijk tot een situatie zou leiden waar Trump (bewust) te vroeg victorie zou kraaien, hoewel Biden uiteindelijk de overhand zou krijgen. Dit is exact wat er is gebeurd.
Polarisatie
De economische crisis van 2008 lag aan het begin van een steeds meer gepolariseerde en gepolitiseerde bevolking in de Verenigde Staten. De economie groeide na de crisis wel onder Obama, maar het effect daarvan sijpelde niet door naar de werkende klasse die niets meer kreeg dan 8 jaar stagnatie. Het is mede hierdoor dat Clinton de verkiezing in 2016 verloor. Het proletariaat was de status quo beu en uitte dat op de enige manier dat het kon in het tweepartijenstelsel van de VS: stemmen voor de ‘outsider’ Trump. Sindsdien is de verdeeldheid alleen verergerd. Veel opiniemakers spreken over een stedelijk-landelijke breuklijn. Hoewel er veel verschillende Amerikaanse culturen bestaan in de Verenigde Staten, is de oorzaak van die polarisatie een steeds groter verschil in weelde tussen de bezittende en de werkende klasse. Deze klassenstrijd kan zich echter niet uiten in de groei van een socialistische partij. De VS is immers het enigste geïndustrialiseerde land dat nooit een echte arbeiderspartij van formaat heeft gehad!
Democratie?
Het feit dat iedereen zo lang moest wachten op de telling van maar 4 staten, is voor ons Belgen wellicht een absurd gegeven. In een ‘normale’ democratie zou dit niet voorkomen, aangezien Biden 4 miljoen stemmen voorloopt op Trump.
Maar is de Verenigde Staten zelfs in betere tijden een echte democratie? Wanneer men in presidentiële verkiezingen stemt, stemt men niet rechtstreeks voor de president, maar voor vertegenwoordigers voor het Electoral College. De kandidaat die de meeste stemmen binnen een staat krijgt, krijgt alle vertegenwoordigers van die staat. Wie dan op federaal niveau een meerderheid aan vertegenwoordigers binnenhaalt wordt president. Doordat elke staat een minimum van 3 vertegenwoordigers heeft, krijg je een dominantie van rurale en minder bevolkte staten in dit instituut. Californië heeft bv. 55 vertegenwoordigers en Montana 3, terwijl Californië haar bevolking 39 keer groter is! Hierdoor komt de presidentiële verkiezing uit op een situatie waar alles afhangt van staten waar de marge tussen de partijen klein is. Sinds 2000 worden verkiezingen zo door heel weinig stemmen bepaald, wat het vertrouwen in het systeem erodeert. Daarnaast mengt het hele gerecht zich systematisch in verkiezingen. Alle instellingen die oorspronkelijk de stabiliteit van de democratie moesten bewaken, verwezenlijken tegenwoordig enkel het omgekeerde. Nergens anders in het Westen zien we zo duidelijk dat de democratie in burgerlijke samenlevingen eigenlijk een illusie is.
Het mindere kwaad?
Mensen in beide kampen zeiden dat ze eerder stemden tégen de kandidaat van de andere partij dan vóór hun eigen kandidaat. Zeker langs links ontstond er een enorme druk om tegen Trump te stemmen ook al was Biden eveneens een slechte en neoliberale kandidaat. Trump zou een fascist zijn, en zelfs een neoliberale kandidaat is beter. Wij stelden vanaf het begin in vraag of Trump effectief een fascist is (zijn beleid wijkt niet ver af van het beleid van een doorsnee Republikeinse president) en poneerden dat uit de geschiedenis blijkt dat als je blijft stemmen voor het ‘mindere’ kwaad, het ‘grotere’ kwaad vroeg of laat terugkeert.
Hiermee willen we natuurlijk niet de gevoelens van opluchting die wellicht veel minderheden in de VS voelen ontkennen. Biden zal niet dezelfde retoriek voeren als Trump die de rechterkant van het land alleen sterker deed staan in hun haat. Uiteindelijk zal ook Biden echter genoodzaakt zijn om in naam van de economie keuzes te maken die hen benadelen.
Nood aan onafhankelijke arbeiderspartij
Bovenal merken we doorheen deze verkiezingsperiode (en de vorige) hetzelfde. Er is nood aan een onafhankelijke partij die strijdt voor de belangen van de werkende klasse! Het socialistisch gedachtegoed is populairder dan ooit en dit is ook electoraal vertegenwoordigd. De DSA, een socialistische tendens binnen de Democratische Partij, won bijna alle verkiezingen waaraan ze lokaal deelnam. Een grote meerderheid van Amerikanen steunt ‘socialistische’ eisen zoals een hoger minimumloon, een uitgebreide sociale zekerheid en verbeterde werkomstandigheden, ook in staten die Trump won. Dit bewijst dat er meer dan ooit behoefte is aan een onafhankelijke partij van de werkende klasse. Sluit u daarom bij ons aan, zodat we als internationalistische tendens deze organisatie wereldwijd kunnen opbouwen!
