Corona is een complot van Bil Gates om bij iedereen een chip in te planten na vaccinatie. Of nee Corona is een bio-wapen van de Chinezen. Corona bestaat niet, het wordt enkel gebruikt om onze vrijheden te beperken. Het zijn slechts enkele van de complottheorieën die de laatste tijd opgang doen en zeker niet alleen over dit thema.
De betoging in Brussel tegen de corona-maatregelen, zag tot hun eigen verrassing, gauchisten, libe-ralen, extreemrechts en voetbalhooligans samen optrekken. Je zou je afvragen waar de woede en ontreddering in de wereld vandaan komt bij het zien van zoveel onzin. Eén van de klassieke pogingen tot verklaring schuift de schuld in de schoenen van de sociale media. Het is waar dat wat vroeger cafépraat was door internet en de sociale media plots een miljoenenpubliek kan bereiken. Maar wie zich daartoe beperkt, zal nooit de achterliggende oorzaken vinden. De Oude Grieken hadden een mooi spreekwoord om dit fenomeen te beschrijven:
"Als de goden iemand willen vernietigen, maken ze hem eerst gek."
Wij zijn er van overtuigd dat zoveel waanzin in feite het begin aankondigt van de ondergang van het kapitalisme. Steeds grotere lagen van de bevolking voelen aan, bewust of onbewust, welk een krankzinnig politiek, sociaal en economisch systeem dit is. Juist omdat dit besef dikwijls onbewust is, kunnen de reacties allerlei vreemde vormen aannemen.
Ook de elite
Het zou ook verkeerd zijn deze fenomenen enkel in de schoenen te schuiven van gewone mensen, die niet slim genoeg zouden zijn om zich te handhaven in deze vlug veranderende wereld. Ook de intellectuele “elite” deelt in deze ziekte en nog geen klein beetje. De universiteiten en in het bijzonder de humane wetenschappen worden overspoeld door onwetenschappelijke theorieën zoals intersectionaliteit en vooral het postmodernisme. Het postmodernisme verwerpt het bestaan van vooruitgang en beweert dat je eigenlijk niets echt kan kennen. Het beweert dat de taal de werkelijkheid bepaalt en primair is. Vandaar de obsessie die we zien met de keuze van woorden. Hier is niet de plaats om deze theorieën ten gronde te weerleggen. We hebben dat vroeger al uitgebreid gedaan en zullen het blijven doen in de toekomst.
Voor marxisten maakt dat deel uit van de klassenstrijd. Uiteindelijk dienen deze theorieën om het kapitalisme te verdedigen en vooral om degenen te ontmoedigen die zich willen inzetten voor een andere maatschappij. Ze herleiden alles tot het individu en atomiseren zo de samenleving. Overi-gens is de kwaal niet beperkt tot de humane wetenschappen. Niets prestigieuzer bij de kapitalistische bobo’s dan de faculteiten economie aan de universiteiten en hogescholen. In de meeste van die faculteiten werd in de jaren ’90 van de vorige eeuw de theorie onderwezen van het “nieuwe pa-radigma”. Kort gezegd beweerde die theorie dat, onder andere door het ontstaan van het internet, het kapitalisme in de daarop volgende decennia significant grotere groeivoeten zou kennen. Eind jaren ’90 barste de internetbubbel uiteen. De volgende decennia kenden juist minder groei, landen als Griekenland kenden zelfs een steile achteruitgang.
Na de crisis van 2008 en de huidige crisis blijft er zeker geen spaander heel van het “new paradigm”. Wat Karl Marx 173 jaar geleden schreef in het Communistisch Manifest staat daarentegen nog steeds al een huis. Het kapitalisme kan niet functioneren zonder periodiek in crisis te verzinken. Het kan deze crisissen enkel te boven komen door maatregelen die in de toekomst nog grotere crisissen voorbereiden en de middelen om crisissen te voorkomen verminderen. Vandaag doet een andere economische theorie en praktijk opgang (een variant van het Keynesianisme). Vele biljoenen worden in de wereldeconomie gepompt, wat de schulden overal doet exploderen. Er wordt beweerd dat dit geen negatieve gevolgen zal hebben, of toch de minst slechte oplossing is. Vroeg of laat zal blijken dat ook dit voodoo-ecocomics zijn.
Optimisme
Is het zien van zoveel onwetenschappelijke waanzin een reden om pessimistisch te worden? Geenszins! De geschiedenis geeft ons enkele voorbeelden van hetgeen nadien kan gebeuren. On-der Raspoetin kende het Russische Tsarenrijk hallucinatie taferelen, waartegen zelfs Trump ver-bleekt. Enkele maanden na Raspoetin’s dood brak de Russische revolutie uit, die eerst de tsaar afzette (in februari 1917) en in oktober het kapitalisme zelf afschafte. In deze omstandigheden is het dus belangrijk om het hoofd koel te houden en klaar te staan voor de kansen die zeker zullen komen. Overgangseisen zijn zeker belangrijk, maar er is nog een ander wapen dat soms wordt vergeten; humor.
Onzin in tijden van corona
De arbeiders in het negentiende eeuwse Parijs hadden twintig jaar te lijden onder de dictatuur van Napoleon 3. Ze verbeten hun haat tegen het corrupte “Tweede Keizerrijk”, zolang ze zich niet sterk genoeg voelden om de confrontatie aan te gaan. Maar ze bleven hun eigen cultuur houden en onder andere met prachtige cartoons Napoleon 3 en zijn politiek personeel beschimpen. Beroemd waren ook de operettes van Offenbach. Altijd waren de figuren uit die operettes goden of stervelingen uit de Griekse mythologie, maar ze hadden uitgesproken kenmerken van toenmalige politici, die in allerlei dwaze avonturen stuntelden. Zo hielden de Parisiens de spieren soepel voor de ultieme confrontatie, die in 1871 kwam met de Commune van Parijs, waarvan we nu de honderdvijftigste verjaardag vieren.
Wie wil kijken kan zien dat vandaag ook dergelijke fenomenen aanwezig zijn. Het internet en de so-ciale media bevatten niet alleen bagger, maar ook veel geslaagde humor, vooral van de mensen ter linkerzijde. Humor is een belangrijk wapen om aan te tonen dat de kapitalistische keizer geen kleren aan heeft en zo de handen vrij te houden om voorgoed komaf te maken met dit rotte systeem.