De stookoliefactuur kost de gezinnen nu reeds 400 euro meer sinds het begin van het jaar. Tegen het einde van het jaar wordt er een meeruitgave voorzien van 600 euro. We weten niet of de winter koud zal zijn maar één ding weten we zeker: het wordt een dure winter. Veel arbeidersgezinnen, de armste in het bijzonder, vulden de laatste maanden de stookolietank maar voor de helft. Een volledige tank kunnen ze niet meer betalen.
De prijs van huisbrandolie is met 60 procent de lucht in gegaan tegenover vorig jaar. Schuldige is de prijs van de ruwe aardolie. De olieprijs blijft maar stijgen. Ondertussen botst de prijs per vat tegen het plafond van 70 euro. De petroleummaatschappijen worden er stinkend rijk van. Zo maakte Total in het tweede kwartaal een winst van 2,91 miljard euro of een stijging van 33 procent! Andere zoals Shell en Chevron varen ook goed bij deze prijsstijgingen. In de olielanden, op uitzondering van Venezuela, wordt de rijke elite enkel maar rijker.
De liberalen in de regering willen een energiecheque aanbieden van 75 euro per gezin betaald door de meeropbrengst in accijnzen en btw op olieproducten. Op deze manier betalen we eigenlijk zelf voor die ‘cadeau’. De spreiding van de betaling van de factuur over een periode van een heel jaar vermindert de factuur evenmin. Dat voorstel staat voor een trage pijn in plaats van een korte pijn. Maar de pijn blijft. Daarnaast is er nog het mazoutfonds waar je maximum nog eens 150 euro van kan krijgen. Maar om hiervan te ‘genieten’ moet je al bijna steuntrekker zijn bij het OCMW! Gezinnen met een klein inkomen krijgen hier geen hulp.
Wat moet er dus gebeuren? Ten eerste is het tijd om de olieproducten weer in de index op te nemen. De huidige zogenaamde ‘gezondheidsindex’ volgt de duurte van het leven niet meer. Ten tweede moeten de prijzen naar beneden. Met tenminste 60 procent, wat overeenkomt met de stijging sinds het begin van het jaar. De vakbonden moeten hiervoor het initiatief nemen en eisen dat de regering dit oplegt. Als de oliemaatschappijen tegenstribbelen en die maatregel proberen te omzeilen, wat zeker het geval zal zijn, dan moeten we strijden voor de nationalisatie van de hele energiesector onder arbeiderscontrole. Dat is een oude eis van de socialistische vakbond die vandaag weer aan actualiteit wint.
