Vandaag [29 juni, nvdr] ging het Belgische gasbedrijf Distrigas over de toonbank bij Suez voor de prijs van 4,8 miljard euro. Koper is de Italiaanse gasreus ENI. De koopsom lag zo hoog omdat Distrigas een paar zeer lucratieve doorvoercontracten op basis van hoge tarieven in de portefeuille heeft. Eerder werd de beslissing van de Belgische openbare energieregulator CREG om deze tarieven grondig te verlagen teniet gedaan door de regering, met instemming van PS-minister van energie Paul Magnette. Daardoor blijft de waarde van Distrigas erg hoog en is het dus kassa-kassa voor Suez. ENI van haar kant hoeft zich weinig zorgen te maken. De hoge aankoopprijs kunnen ze dankzij hoge doorvoertarieven rustig terugverdienen aan hun klanten. Aan het einde van de keten staan uw en mijn gasfornuis…
Datzelfde geldt voor de belasting van 250 miljoen euro die minister Magnette wou aansmeren aan Electrabel maar waarvoor hij ondertussen werd teruggefloten door premier Leterme. Zo’n belasting mag immers worden verrekend in de prijs aan consument. Alleen indien Electrabel een milde schenking aan de gemeenschap zou gedaan hebben mag dat niet. Maar zo zit de wereld niet in elkaar heeft Magnette ondertussen geleerd. Het is tenslotte uw energie niet, maar die van de aandeelhouders van Suez/Electrabel en nu ook van ENI.
Paul Magnette wordt naïviteit verweten. Al even naïef is echter de visie van Karel Van Miert. Die rekent er nog altijd op dat “vrije concurrentie” een neerwaartse invloed zal uitoefenen op de energieprijzen. Alsof de zes grote electriciteitsgroepen van Europa de markt niet territoriaal onder elkaar verdelen en op die manier de prijzen op een hoog niveau kunnen handhaven.
De laatste in de rij der naïevelingen ben ikzelf. Ik blijf voorstander van een Belgische en Europese energiesector in openbare handen. Omdat dit de enige manier is om zowel de prijs als de ecologische kwaliteit van energie democratisch aan te sturen. Het grote voordeel van mijn “naïef” idee is dat het werkt als je het kan realiseren. Maar daarvoor is politieke moed nodig. En wellicht moet die iets langer dan vijf minuten worden volgehouden.
