De porseleinfabriek Royal Boch in La Louvière legde deze morgen de boeken neer bij de handelsrechtbank van Mons. Gisteren beslisten de 47 arbeiders het bedrijf te bezetten. "Occupation jusqu'au finish" vertelden de socialistische en christelijke vakbondsverantwoordelijken aan de media.
In november kreeg het laatste porseleinbedrijf in België een gerechtelijk akkoord. Volgens de vakbond Setca hebben de twee commissarissen die in november aangeduid waren, dinsdag een aanvraag ingediend om het gerechtelijk akkoord op te heffen omdat het bedrijf er niet in slaagt de voorwaarden van het concordaat te respecteren. "Er zijn bestellingen voor 850.000 euro, maar we kunnen niet produceren omdat de grondstoffen vastzitten in Antwerpen", aldus ABVV-secretaris Manuel Morais. De grondstoffen komen niet aan omdat de Oostendse leverancier Arovo, die nog 2 miljoen euro aan onbetaalde facturen vordert van Royal Boch, weigert te leveren zolang de schuld niet afbetaald is. De totale schuld bedraagt 16,285 miljoen euro. 12 miljoen euro is echter in de handen van baron Frédéric de Mévius mede-eigenaar van het bedrijf! Dat geld vordert hij terug. "Zonder dit zou de schuld van Royal Boch draaglijk zijn", lichten de vakbonden ons in. "Het is het bewijs dat de Baron speculeert op de verkoop van de onderneming." Een cynisch spel waarvan het personeel het slachtoffer is. De baron heeft ondermeer aandelen in de multinational Inbev waarvan hij ook bestuurder was. Eind 2004 werd zijn vermogen geschat op 822 miljoen euro. De vakbonden eisen een industrieel plan met overheidshulp om het bedrijf weer levensvatbaar te maken.
Dit is de eerste bezetting in België sinds het begin van de recessie. In de rug geduwd door de dreigende sluitingen zien de arbeiders zich verplicht nieuwe actievormen in te zetten. Bij Bekaert Hemiksem verhindert een waakzaamheidspiket al meer dan twee maanden lang dat de machines uit de vestiging worden gesmokkeld. Arbeiderscontrole als het ware op het gebruik van de machines. In andere landen, zoals Frankrijk, Ierland, Oekraïne en zelfs in Indonesië, zien we gelijkaardige actievormen opduiken. De bezetting in Chicago bij Republic Windows and Doors werd in december 2008 zelfs een tijdje wereldnieuws. Veel voorbeelden van bezetting zijn er nog niet maar ze vallen sterk op. Tot voor kort bleek dit uitsluitend een Latijns-Amerikaans fenomeen te zijn. Die actievorm wijst vooral op een verandering in het bewustzijn bij een gedeelte van de arbeidersklasse en de vakbondsmilitanten. Om hun banen te redden zijn de werknemers bereid het heilige eigendomsrecht van de kapitalisten over het bedrijf, de grondstoffen en de machines te betwisten. Wij denken dat elk bedrijf dat sluit of dreigt met sluiting bezet moet worden. ‘Een gesloten bedrijf wordt een bezet bedrijf' is een ordewoord dat de vakbonden ernstig moeten overwegen. De nationalisatie onder arbeiderscontrole van het desbetreffende bedrijf is dan de volgende stap.
De bezetting van Royal Boch verdient onze solidariteit. Vandaag komen delegees uit de hele streek samen voor het bedrijf om de bezetters een hart onder de riem te steken. Wij stellen voor dat vakbondsdelegaties steunbezoeken organiseren aan de bezette fabriek in de volgende dagen. Een nationale solidariteitsbetoging is een andere stap die de vakbonden zouden kunnen nemen. Belangrijker nog is dat de bezetting navolging krijgt in andere bedrijven waar gedreigd wordt met sluiting.
