Bij Zonnewende en Zonnetij, twee rusthuizen in handen van de investeringroep Senior Living Group, een van de grootste commerciële groepen in de Belgische rusthuissector, heeft het personeel er genoeg van. Sinds SLG de rusthuizen overnam en de neoliberale doelstellingen de overhand gingen nemen, zijn zowel de arbeidsomstandigheden van het personeel als de kwaliteit van de verzorging in vrije val. Maandag 7 december kwam deze etterende situatie nog maar eens aan de oppervlakte en legde het personeel bij Zonnewende gedurende een half uur spontaan het werk neer.
De stand van meeruren (uren die het personeel buiten de normale uurrooster presteert) staat op 1116 uur. Aan deze hoge werkdruk en gebrek aan personeel wordt niets gedaan. In tegendeel, er komen geen nieuwe vaste en/of tijdelijke contracten bij en personeel dat van een halftijdse betrekking wil overschakelen naar een voltijdse krijgt de kans niet. Het personeel van alle diensten lijdt er onder en gezien de omstandigheden wordt het steeds moeilijker (en regelmatig onmogelijk) om de boel op een fatsoenlijke manier draaiende te houden. In Zonnewende zal ook op 15 december opnieuw overleg tussen de vakbonden en de directie plaats vinden, gevolgd door een werkonderbreking die als informatiemoment moet dienen om het personeel op de hoogte te brengen van het resultaat van de gesprekken.
Open VLD, de partij van de rijken die onder andere ook ijvert voor minimum dienstverlening, wil de vakbonden de verantwoordelijkheid voor de wachtlijsten in de rusthuissector aansmeren. De wachtlijsten zouden er volgens hen zijn omdat de vakbonden waarschuwen voor de gevolgen van vermarkting in de zorg en tegen een verdere commercialisering zijn. Open VLD zit ondertussen al 8 jaar in de Vlaamse Regering. Die regering is bevoegd voor de bouw van rusthuizen. Beweren dat de vakbond de schuld dragen voor de wachtlijsten in de rusthuissector, is meer dan kort door de bocht.
Zaken zoals deze zijn een schrijnende illustratie van de prioriteiten in het huidige economische systeem. De neoliberale dogma's, blinde winsthonger en de drang om alles te privatiseren zorgen er voor dat niet de levenskwaliteit van mensen (in dit geval de bewoners maar ook het personeel) centraal staat, maar de persoonlijke verrijking van enkelen. Participatiemaatschappij Waterland Private Equity Investments (Waterland) richtte in 2004 Senior Living Group op, om een leidende positie te verwerven in de Belgische sector van de rust- en verzorgingstehuizen. De voorbije jaren groeide de groep gestaag, zowel door de ontwikkeling van nieuwe rusthuizen als door de overname en/of uitbreiding van bestaande rusthuizen. SLG maakte in 2008 35,1 miljoen euro winst en keerde daar 28 miljoen van uit aan haar aandeelhouders. De dagprijs bij Zonnewende is 52 euro en bij Zonnetij 50. Dat terwijl de gemiddelde dagprijs in een Vlaams rusthuis 44,42 bedraagt. Wat het bedrijf doet, is dan ook op systematische wijze gepensioneerde en werkende mensen op allerhande manieren uitbuiten om zoveel mogelijk winst te genereren en deze over te maken aan mensen die reeds heel rijk zijn. Er moet dringend gebroken worden met deze logica die een destructieve impact heeft op onze samenleving. Het wordt hoog tijd dat de verzorging van de bewoners en de arbeidsomstandigheden van het personeel centraal komen te staan. Enkel op die manier kan een kwaliteitsvolle dienstverlening gegarandeerd worden.
Bron: http://www.bbtk.org/nieuws/Pages/%E2%82%AC28miljoenvooraandeelhouders.aspx
