Op het ogenblik dat we dit schrijven is Dewever begonnen als informateur voor de vorming van een regering. Het spreekt vanzelf dat voor ons de sociaal-economische kant van dergelijke onderhandelingen het voornaamste is. Wat wordt er gedaan tegen de toenemende armoede, de werkloosheid, de toenemende stress op het werk? Hoe maken we een economie die werkt voor het welzijn van de bevolking en niet dat van de banken? Maar gezien de enorme overwinning van N-VA zal er ook moeten worden gesproken over een staatshervorming, grote staatshervorming, confederalisme (maak zelf uw keuze) en natuurlijk over BHV: Brussel Halle Vilvoorde.
Tijd om daar iets over te zeggen, want je mag nooit een terrein overlaten aan de tegenstander. Nee, dat toch niet, horen we velen nu denken, zo saai en onbenullig, niemand begrijpt daar iets van. Wel, lees toch even verder. Alles wordt duidelijker als je de juiste vragen stelt, bijvoorbeeld: “Wat zou de splitsing van BHV bijbrengen aan de bevolking die er woont?” Het lijstje van de zaken waarover het gaat wordt dan ook veel korter.
Een eerste argument dat steeds terugkomt is de situatie van het gerecht. Halle, Vilvoorde en de kleine landelijke gemeenten er rond moeten zich voor hun rechtspraak wenden tot het gerechtelijk arrondissement Brussel. Het spreekt vanzelf dat er grote verschillen zijn tussen de rechtszaken die daar voorkomen en die in de grootstad Brussel. Bovendien is er de grote achterstand van het gerecht in Brussel zodat veel zaken niet voorkomen (geseponeerd worden). Inwoners van BHV kunnen ook kiezen volgens welke taalrol zij voor de rechtbank komen. Er wordt beweerd dat sommige misdadigers in de Brusselse rand speciaal de Franse taalrol zouden kiezen omdat hun zaak dan meer kans maakt om geseponeerd te worden. Maar ook in die kwestie klinken er andere geluiden. Zo zeggen Glenn Audenaert, hoofd van de gerechtelijke politie, hierin bijgevallen door veiligheidsexpert Brice Deruyvere, dat de splitsing geen goede zaak zou zijn. De gangsters wonen doorgaans in Brussel maar plegen hun feiten meestal in de rand. Dat vraagt dus een gezamenlijke aanpak, zeggen zij. Maar goed, dit is in ieder geval een reële problematiek. Maar let nu goed op: voor de eventuele splitsing van het gerechtelijke arrondissement is geen staatshervorming nodig! Geen grondwetsherziening, geen tweederdemeerderheid, niets. Een gewone wet is voldoende. Beste bewijs: de hervorming van het gerecht, die minister Declercq wilde voorstellen vlak voor de val van de regering bevatte veel veranderingen aan de gerechtelijke arrondissementen. Maar je hebt het helemaal verkeerd begrepen, zullen onze N-VA-vrienden (dixit Caroline Genez) zeggen: het gaat over de splitsing van het kiesarrondissement Brussel Halle Vilvoorde.
Het is toch niet normaal dat inwoners van het eentalige Halle-Vilvoorde ook voor de lijsten van Franstalige partijen kunnen stemmen? Toegegeven, het is een wat vreemde situatie, al kennen we er velen die niet in BHV wonen en graag de keuze zouden hebben om voor de PS te stemmen. Het is meer op de maat geschreven van de faciliteitengemeenten in de Brusselse rand, die in naam Vlaams zijn maar in feite een grote meerderheid Franstaligen herbergen. Maar zou de splitsing van dat kiesarrondissment iets wezenlijks bijbrengen voor de inwoners van BHV? Pfff… Probeer het eens bij Vlaams-nationalisten en stel steeds opnieuw deze vraag. Uiteindelijk komen ze steeds met hetzelfde voorbeeld. De grond-, bouw- en huurprijzen zijn in de Brusselse rand zodanig gestegen dat zelfs kinderen van traditionele bewoners moeten uitwijken. Wonen in hun geboortestreek is voor hen onbetaalbaar geworden door de Franstalige inwijking uit Brussel, stellen zij verontwaardigd.
Die discussie willen wij nu eens ten gronde aangaan, want we hebben een oplossing voor het probleem. Die oplossing is een socialistisch grond-, woon- en bouwbeleid. Voor er op grond kan gebouwd worden moet die verkaveld worden. Daar heeft de overheid een beslissende stem in. Worden er verkavelingen gemaakt van 1500 m2 of meer, dan weet je zo dat daar geen arbeider van Audi Vorst zal komen bouwen. Dan wordt het een kapitaalkrachtige inwijkeling uit Brussel en ja, die is meestal Franstalig (er zijn ook al heel wat Duitsers). Voorzie dus voldoende kleine verkavelingen van een paar honderd m2 en ook de prijzen zullen dalen. De overheid kan ook over vele instrumenten beschikken om de bouwprijzen en de huurprijzen onder controle te houden. Dit kan onder meer door voldoende verkavelingen te voorzien voor sociale woningen. En welke overheid is daar voor verantwoordelijk: de Vlaamse! Nu, zonder splitsing: de Vlaamse gewestregering, provincies en gemeenten.
Toegegeven, voor sommige gemeenten in de Brusselse rand is het te laat. Die zijn volgebouwd met kasten van villa’s. Er zijn vooral Vlaamse grondeigenaars rijk aan geworden. De grondprijzen zijn er gemiddeld 800 euro per m2 terwijl het landelijk gemiddelde slechts honderd is. Om eens te vloeken in de Vlaamse kerk: die gemeenten zou men best overhevelen naar Brussel. Niet in de eerste plaats omdat een grote meerderheid er Frans spreekt. Wél omdat zo een meer gezonde mix in Brussel zou ontstaan. Door hun zeer kapitaalkrachtige inwoners zwemmen deze gemeenten nu in het geld. Dat geld zou veel beter kunnen besteed worden in de hoofdstad, waar die gemeenten toch voor een groot stuk op gericht zijn. De onderfinanciering van Brussel is een algemeen erkend feit; dat zie je bijvoorbeeld aan de wegen. Ook in Brussel is trouwens een socialistische huisvestingspolitiek broodnodig. Zelfs de prijzen van bescheiden woningen swingen er de pan uit. Als er alleen in de Brusselse rand bescheiden woningen tegen een aanvaardbare prijs beschikbaar zouden komen, zou dat trouwens onmiddellijk een nieuwe emigratie uit Brussel veroorzaken. Zo zie je maar dat alles met elkaar verbonden is. En wat heeft dit nu met de splitsing van de kieskring BHV te maken? Niets, geen fluit, niente, nada, rien du tout!
Wij zijn benieuwd wat de regeringsvorming zal geven. We zijn ervan overtuigd dat de tegenstellingen tussen de hoofdrolspelers N-VA en PS niet communautair zijn maar in de eerste plaats sociaal-economisch. Al worden de communautaire problemen in dit land dikwijls van stal gehaald om te verbergen waar het wél om gaat. Als er een oplossing komt voor BHV zijn we benieuwd of dat zal leiden tot een betere rechtspraak en goedkoper wonen.
21 juni 2010
