Dit is het relaas van wat er schuilgaat achter de klik waarmee je een bestelling plaatst op de website van Amazon.
Ik werk al vijf jaar in de ‘outbound’ bij Amazon.fr. Om 5.50 uur badge ik in en laat ik mijn identiteit achter. Die wordt gedurende 7 uren vervangen door het nummer van mijn badge. Bij elke bediende hoort een nummer en een barcode, net zoals bij de artikels die hij/zij verzendt naar de klanten.
Om 5.55 uur gaat de bel, het begin van de shift. De meeste bedienden (de ‘associates’ in het Amazonjargon) werken in ploegen. Van 5.55 uur tot 13.05 uur of van 13.35 uur tot 20.45 uur. Natuurlijk is er geen sprake van een ploegenpremie.
Bij het begin van de shift geeft de ploegleider ons de cijfers van de dag: het aantal pakjes die moeten verzonden worden, het aantal pakjes die de dag ervoor werden verzonden, de gemiste verzendingen en de productiviteitsdoelstellingen voor de verschillende posten. Deze posten zijn ‘orderpicking’ , ‘rebin’ (het sorteren van artikels), ‘packaging’ (verpakking) en ‘safety’ (de veiligheid). De briefing duurt ongeveer 5 minuten en daarna vertrek ik naar de post die mij werd toebedeeld. De scanner begeleidt me door de 100.000 vierkante meter die de site groot is. Dagelijks stap ik zo een 8 à 10 kilometer.
Twintig minuten pauze
Om 9.30 uur is het eindelijk pauze. Officieel duurt die 30 minuten, maar ze wordt slechts voor 20 minuten betaald. In werkelijkheid nemen we amper 20 minuten rust. De verplaatsing naar de refter, heen en terug via veiligheidsdeuren, neemt 10 minuten in beslag. Eens in de zaal, om 9.35 uur, praten we met een bekertje koffie in de hand over alles en niets, maar dikwijls over de werkomstandigheden en de dagelijkse druk van de managers om de productiviteit op te krikken. Niet zelden steken we de draak met de CEO van Amazon, Jeff Bezos, die beweert dat loonsverhogingen ‘moeilijk liggen’, maar tegelijkertijd toeristen naar het heelal wil sturen.
Om 9.55 uur moeten we de refter verlaten om stipt om 10.00 uur weer de dienst op te nemen. Te laat komen is geen optie! Om 10.00 uur geeft een andere manager ons een overzicht van de productiviteit sinds de aanvang van de shift en deelt ons mee hoeveel artikels we nog moeten verzenden. Dan hervat iedereen zijn/haar taak.
Om 13.05 uur is de slopende werkdag voorbij. Iedereen rept zich naar huis. Nog vier dagen en het is weekend!
Arbeidsomstandigheden
Het werk bij Amazon is heel repetitief. Dezelfde bewegingen worden honderden, zelfs duizenden keren per dag herhaald, steeds aan een hoger ritme. We halen artikels op, sorteren ze, verpakken ze, bijna zonder onderbreking, altijd maar sneller en sneller. Arbeidsongevallen of gezondheidsproblemen zijn legio: rugpijn, peesontsteking, blessures ten gevolge van botsingen met karren, enz.
De productieleider komt regelmatig langs om te wijzen op onze productiviteit en zet ons aan om harder te werken. Als je de doelstellingen niet haalt, krijg je bezoek van een manager die je trakteert op een preek.
Mis je herhaaldelijk de productiedoelstellingen, dan wordt je opgeroepen voor ‘een voorafgaandelijk onderhoud met het oog op een disciplinaire sanctie’. Dit gesprek gebeurt in aanwezigheid van de manager en iemand van Human Ressources. Alle middelen zijn goed om de productiviteit hoog de houden. Anderzijds vindt men het normaal dat we genoegen nemen met een nettoloon van 1.260 euro.
Natuurlijk weten onze managers ons ook te belonen: als we uitstekende cijfers behalen, worden we bedankt met snoep. Jawel, bij Amazon worden de bedienden als klein kinderen behandeld. Alsof we hier komen werken voor een beetje snoepgoed. Volgende keer vraag ik mijn huisbaas of ik de huur met chocoladerepen kan betalen.
