Zoals aangekondigd in het vorige nr. van dit blad hield de Studentenvakbond een protestactie tegen een Vlaams Blok-meeting te Hemiksem op vrijdag 27 maart. De opkomst was zonder overdrijven goed te noemen. Een kleine honderd mensen waren aanwezig om hun ongenoegen te uiten. Meestal jongeren, maar ook enkele mensen van ABVV, ACV, AFF, SP, Wordt Vervolgd, Hand in Hand en Agalev. De werkgroep "dam tegen verrechtsing" van het ACV had voor de gelegenheid zelfs een eigen, inhoudelijk zeer goed pamflet gemaakt.
Rond 19:30 uur gingen we met z'n allen recht tegenover "de Molens van Hemiksem" staan, de plaats waar de meeting zou doorgaan. We hadden een groot spandoek mee waarop te lezen stond, "Gelijke rechten voor iedereen, het Vlaams Blok geeft ons er geen. Sociale verandering nu!" Aan de ingang van het gebouw stonden een dertigtal blokkers ons op te wachten. Een combinatie van gorilla-achtige skinhead types, zij aan zij met de plaatselijke Vlaams Blok "politici" netjes uitgedost in maatpak en stropdas. Er stond zelfs een vrouw tussen. "Vrouwen moeten toch in de keuken blijven volgens het Vlaams Blok?!", werd haar toegeroepen van onze kant.
Slogans en schertsende opmerkingen werden op de Vlaams Blok-militanten afgevuurd. De gorilla's riepen af en toe iets terug en deden teken dat we moesten afkomen. Niemand had echter oor naar deze domme provocaties en de actie verliep dan ook zonder incidenten. De aanwezige politie en BOB feliciteerden ons na afloop voor het vlotte verloop van de actie. Ze wisten ons te vertellen dat degenen die voor de deur stonden bijna de enige aanwezigen waren en zij konden het weten want ze waren binnen een kijkje gaan nemen. Enkele honderden strooibriefjes van de STUDENTENVAKBOND hadden 100 tegenbetogers bijeengebracht. 70.000 aan huis afgeleverde folders en affiches in al de Rupelgemeenten konden slechts een 50-tal Blokmilitanten en -sympatisanten mobiliseren. De tegenactie was dus een groot succes!
Wat voorafging
Aanvankelijk had een vergadering van het plaatselijke Hand in Hand comité, waarop zowat alle partijen en vakbonden vertegenwoordigd waren, het idee opgevat om een multiculturele markt te organiseren op de avond van de Blokmeeting. De jongerenorganisaties moesten een fuif organiseren om te zorgen dat er zeker geen jongeren zouden afzakken naar de plaats van de Blokmeeting. Op een volgende vergadering bleek dat er bij heel wat van de betrokken organisaties geredeneerd werd dat het nóg beter was gewoon niets te doen. De Studentenvakbond bleef bij haar standpunt en stelde op die vergadering dat er een tegenactie zou komen, met of zonder de andere organisaties. Het is een noodzaak zo veel mogelijk te reageren tegen meetings, betogingen enz, die het Vlaams Blok en aanverwanten zoals NSV organiseren. Hiermee geef je een duidelijke boodschap naar de omgeving dat het Vlaams Blok geen gewone partij is. Het effect ervan kan soms minimaal lijken, maar het geeft op z'n minst de gelegenheid om het bewustzijn van de aanwezigen te verhogen. Er bestaat een tendens bij anti-racisten en anti-fascisten om zo weinig mogelijk aandacht aan het Blok te schenken omdat tegenacties publiciteit zouden zijn voor hen. Die bewering steunt werkelijk op niets en lijkt ons eerder ingegeven door een gebrek aan argumenten en angst. Dat zijn nu juist zaken waarvan het Blok dankbaar gebruik maakt om ongestoord verder te gaan met haar haatcampagnes.
Eenheid tegen fascisme en racisme is natuurlijk fantastisch, maar in vele gevallen moet je besluiten dat die zogezegde éénheid er enkel voor zorgt dat de standpunten worden afgezwakt.
