Een paar weken geleden heeft staatssecretaris Schouppe geprobeerd het Koninklijk Besluit (KB) voor de invoering van de ‘derde handler’ op de regeringstafel te agenderen (zie dit artikel op deze site). De toekomst van het luchthavenpersoneel werd zo plots een ‘lopende zaak’ die nog door de regering kon worden behandeld. Onder de enorme druk van de Transportarbeidersbond van het ABVV heeft hij zijn plannen even opzij gezet. Roger Collin, ABVV-delegee bij Flightcare, geeft meer uitleg:
“Het gevaar is nog helemaal niet geweken. Er zijn nog talloze opties om het toch door te drukken. Bij het schrijven van dit artikel is nog geen definitieve beslissing genomen. Het KB dat momenteel circuleert bevat een mechanisme om van een derde handler in de komende zeven jaar een zekerheid te maken.”
“De cargo- en passagiersactiviteiten zouden opgesplitst worden, waardoor theoretisch snel vier handlers kunnen opereren. Aan de passagierszijde kan er een derde handler komen indien er een bepaalde grens van passagiers wordt overschreden. Er zouden ook clausules in het KB komen om stakingen te breken.”
“En vooral is er geen sluitende garanties dat deze handler ingeschreven staat in het paritair comité 140.08 voor de arbeiders en pc 226 voor de bedienden.”
“Met andere woorden, de derde handler zal vrij kunnen bepalen welke lonen hij hanteert. Dit is dus pure concurrentievervalsing waardoor de lonen en de werkomstandigheden bij de huidige handlers nog meer onder druk te komen staan.”
“Wij zijn al meer dan een jaar waakzaam en blijven dit. Indien Schouppe dit allemaal doordrukt zullen er zeker acties volgen.”
Deze zomer hebben ze het bijzonder hard te verduren op de tarmac van de Brusselse nationale luchthaven. Roger sjouwde mee tijdens deze zotte maanden.
“Wij kunnen genoeg voorbeelden aanhalen dat voor het werk met twee handlers de concurrentie al moordend genoeg is. Zoals deze zomer. Er is nu een enorme toename van transitbagage door het optimaliseren van de groep ‘Star Alliance’ (commercieel bondgenootschap tussen 28 vliegtuigmaatschappijen).”
“Dit brengt met zich mee dat de bagagisten nog meer koffers moeten sjouwen en dit allemaal met hetzelfde effectief. Een bagagist versleept gemiddeld tien ton bagage per dag! Het tweede grote effect ervan is dat niet al die passagiers op tijd hun vlucht halen hier in Brussel. Om veiligheidsredenen zijn wij genoodzaakt deze bagage terug te gaan zoeken tussen de rest. Wij hebben zware syndicale druk gezet om het toch draagelijk te houden maar het blijft moeilijk.”
De rode delegee wil nog iets kwijt…
“Wij bagagisten zijn een grote familie waar Walen, Vlamingen en een dertig andere verschillende nationaliteiten een sterk groepsgevoel hebben. Het is zeer cultuurverrijkend. Op de tarmac in het centrum van de Europese gemeenschap is het beste bewijs dat diversiteit werkt. Daar kunnen de politici nog eens een lesje komen leren.
Ten slotte is dit een mooi voorbeeld waar het neoliberale gedachtegoed alles wil doordrukken. Maar ze zullen de syndicalisten van de luchthaven tegenkomen en tot de confrontatie overgaan.”
