De nucleaire proeven in het Indisch subcontinent hebben de wereld opgeschrikt. De vijf traditionele kernmogendheden, die gezamenlijk reeds meer dan 4000 nucleaire proeven hebben uitgevoed met de VS op kop steken een vermanende vinger uit naar India en Pakistan en hebben een reeks economische sancties opgelegd.
In de berichtgeving heeft men het steevast over de "druk van de publieke opinie en de oppositie" op de Pakistaanse eerste minister Sharif om India van antwoord te dienen na de 5 Indische ondergrondse kernproeven in Rajastan op 11 en 13 mei. Het lijkt wel alsof die arme Sharif niets anders kon dan ook maar uit te pakken met de nucleaire proeven en de schuld eigenlijk bij de bevolking lag. In werkelijkheid kwam de druk op Sharif vooral van extreem rechts en de fundamentalisten, en is de PPP-leiding van Benazir Bhutto op schandalige manier gezwicht voor dit nefast chauvinisme. Maar de meerderheid van de werkers en de bevolking in het algemeen staan onverschillig tegenover de 'trucjes' van deze heersers.
We publiceren hier een vertaling van een column van Munnoo Bhai uit de Daily Jang, de meest gelezen krant in Pakistan met een dagelijkse oplage van 700.000. Ze verscheen op 22 mei en heeft een massale reactie teweeggebracht. De redactie werd bestookt met honderden telefoontjes en brieven ter ondersteuning van de ideeën die werden verdedigd in onderstaand stukje. We brengen hier een exclusieve vertaling voor de Vonk-lezers, al was het maar om te bewijzen dat de voorstelling in onze media over de "reacties in Pakistan" op zijn zachtst uitgedrukt ongenuanceerd -en ja, racistisch zijn.
Explosie is essentieel
Tijdens de campagne voor geboortecontrole was de slogan "een pauze is zeer essentieel" gedurende vele jaren enorm populair. Vandaag werd dit vervangen door de slogan "een explosie is zeer essentieel".
Vandaag worden moderne slogans ingevoerd van buitenaf en gecommercialiseerd voor de verdediging van gevestigde belangen. Na een bloedneus te hebben opgelopen in Vietnam vond het Westen een nieuw instrument uit onder de vorm van de NGO's om binnen te dringen in de interne aangelegenheden van andere landen.
De slogan "een pauze is essentieel" kwam samen met een pakket buitenlandse hulp via de NGO's ter ondersteuning van de geboortenbeperking. Pakistans Koningin van de melodie, Noor Jehan, die zelf niet zeer overtuigd is van deze pauzes, zette deze slogan om een schitterend muzikale toon en maakte er een nationaal lied van. Dit lied werd nu omgezet door liefhebbers van nucleaire explosies in de slogan "een explosie is zeer essentieel," die voorlopig de opgewonden hartslag is geworden voor een primitief gedeelte van de bevolking.
Het is niet uitgesloten dat de explosie zal worden uitgevoerd om deze hartslag te verzachten. En diezelfde regering die er prat op gaat dat haar mandaat gebaseerd is op een agenda om de problemen met India op een verzoenende en vriendschappelijke manier op te lossen, haalt nu een agenda van vuurwerk boven. Dit kan uitmonden in nog zwaardere economische en handelssancties dan deze die Iran en Irak treffen. Het zal voor de Minister van Financiën Sartaj Aziz zeer moeilijk worden om zelfs maar de salarissen uit te betalen aan zijn eigen bureaucratie. De onwetende en emotionele bomliefhebbers beschouwen de ontsteking van atoombommen als een soort van vuurwerk dat wordt afgestoken op bruiloften en andere festiviteiten. Ze willen zich gewoon amuseren. Ze snappen niets van de gevolgen van de radioactieve straling ten gevolge van de explosies. Deze zal niet alleen dramatische gevolgen hebben voor het milieu, maar ook vernietigende gevolgen hebben op de reeds in crisis verkerende economie. Deze verwarring onder de bomliefhebbers wordt voorts bestendigd door de zwarte economie. De zwarte economie vangt de vis van de gevestigde belangen in vervuild water, en vervuilt hetzelfde water om de vis te kunnen vangen.
Niet alleen Pakistan, maar elk land in de wereld zou het recht moeten hebben om gebruik te kunnen maken van de energie van het atoom. Net als elk land toegang zou moeten hebben tot penicilline. Maar deze energie zou, net als andere vormen van energie, moeten gebruikt worden voor de verbetering van het menselijk leven en niet om volkeren en landen te terroriseren en uit te buiten. Nucleaire energie zou goedkope elektriciteit moeten leveren, waarop fabrieken en industrieën drijven, de prijzen van essentiële goederen naar beneden halen en de faciliteiten voor gezondheid en opvoeding uitbreiden. In plaats van vernietiging, moet het licht branden en zich verspreiden. In plaats van vernietiging zouden constructieve activiteiten moeten toenemen. De wangen van onze kinderen zouden gezond rood moeten kleuren, de ogen van onze jeugd zouden moeten schitteren, de ouderlingen en armen zouden comfort moeten hebben en voldaan worden in hun levensbehoeften.
Maar het kapitalisme, het slechts mogelijk systeem van uitbuiting, zijn racistische politiek, de monopolies van de overheersende imperialistische landen, de door schulden overladen economieën en een samenleving van nood en gebrek, maken het onmogelijk om dergelijke menselijke gratie en waardigheid te bekomen. Deze kwestie stelt zich niet in de economie van het marktplein of de bazaar, die niet kan aanvaarden dat er zelfs maar zou kunnen gedacht worden aan een andere gedachte dan deze van de winst van de winkelier.
Hun kunnen de belangen van de jager en het wild met elkaar verzoend worden? Hoe kan een vreedzaam samenzijn van de tiran en de getiranniseerde blijven duren? Indien katten handschoenen zouden dragen, zouden ze omkomen van de honger. Indien de valk medelijden zou hebben met de duif, zou hij een aasgier worden en leven van het vlees van gestorven dieren.
Indien mensen de hoogste levensvorm zijn, dan zouden ze ook moeten beschikken over de hoogste vorm van economie, waarbij alle volkeren en naties zouden kunnen genieten van dezelfde mogelijkheden en toegang krijgen tot de faciliteiten, gecreëerd door menselijke arbeid, wetenschap en techniek. Ze zouden ook over dezelfde privileges moeten beschikken. Geen enkele natie zou een andere moeten veroveren. Geen enkele natie zou de dreiging van een ander mogen vrezen. Het concept van een of andere supermacht of wereldmacht zou voor eens en altijd moeten verdwijnen. Alle hulpbronnen ter wereld zouden moeten gebruikt worden door alle volkeren van de planeet. De collectieve inspanning van de hele mensheid zou geconcentreerd moeten worden op de uitroeiing van armoede, onwetendheid, honger en ziekte. Alle volkeren van de wereld zouden dezelfde kans moeten hebben om te genieten van de uitvindingen en ontdekkingen van onze tijden.
Dit zijn geen waanzinnige dromen, noch dromen van de waanzin. Het is het onvermijdelijk product van de hoogste vorm van menselijke ontwikkeling. Elk mens zou moeten ontvangen naar zijn of haar arbeid en behoefte. De obstakels en hindernissen van erfenis en privé bezit zouden opgeruimd moeten worden. Alle muren en grenzen zouden afgebroken en gesloopt moeten worden. De rivieren van melk en honing zou niemands eigendom mogen zijn. Het concept van hemel op aarde is geen utopie, maar de onvermijdelijke bestemming van de mensheid. De mens zal eigenhandig zijn lot scheppen. De tijd dat dit een werkelijkheid zal worden en het begrip van menselijke emancipatie tot leven zal komen is niet meer ver weg. Degenen die deze wapens van massavernietiging wereldwijd creëren, leggen de zaden van vernietiging in de grondvesten van hun systeem. Ze gaan steeds gezwinder hun doemdag tegemoet, de dag van de afrekening. De onderdrukten zullen zich verheffen en de mensheid zal openbloeien.
Munnoo Bhai is één van de meest vermaarde columnisten van Pakistan. Reeds veertig jaar verzorgt hij een column in de grootste Urdukrant van Pakistan. Hij is ook bekend scenario schrijver en dichter. Als mede-opdrichter van de PPP stond hij zeer dichtbij de vermoorde president Butho. Inmiddels is hij overtuigd marxist geworden en medewerker van "The Struggle", ons Pakistaans zusterblad.
