Het is al weer ruim vijf jaar geleden dat de ultra-rechtse Nederlandse politicus Pim Fortuyn werd vermoord. De dader was een extreem-linkse dierenactivist, hoewel dat uiteindelijk geen motief was. Hij zei op te komen voor de mensen en zijn dierenactivisme stond hier in principe los van. Na de moord voerden de media eerst een offensief tegen de linkse partijen en vervolgens tegen milieu- en dierenorganisaties. Waar de schutter ook voor stond, zijn daad had het tegenovergestelde effect. De Partij van de Arbeid haalde een historisch dieptepunt. Een ander effect was dat veel mensen hun lidmaatschap opzegden van milieuorganisaties, aangezien zij de daders waren volgens de media. Het heeft toen een aantal jaar geduurd voor links weer hersteld was. Het is duidelijk, dit soort terreuracties hebben het tegenovergestelde effect.
Pim Fortuyn was een rechtse populist, met demagogische trucs zoals het politieke establishment afstempelen als ‘de linkse kerk'. Zo bracht hij de linkse partijen en organisaties in diskrediet. Hij was een fel voorstander van privatiseringen. Fortuyn was de eerste die met succes de islam als zondebok aanduidde. Zijn opkomst was mogelijk doordat de PvdA geen echt links programma meer gevoerd had en zich dus van een gedeelte van de arbeidersklasse had vervreemd. Er was toen nog geen bekend links alternatief, dus een flamboyante populist kwam op het juiste moment om een zogenaamd ‘alternatief' te brengen. Juist door de moord werd de illusie groter en dachten mensen dat hij echt iets anders en beters kon brengen.
De Lijst Pim Fortuyn bestaat niet meer. Na de dood van Fortuyn kwamen er wel allemaal imitators, maar de meeste partijtjes kregen niks voor elkaar. Nu zijn er evenwel nieuwe fenomenen zoals Geert Wilders en Trots op Nederland, die duidelijk meer succes oogsten.
Geert Wilders
Geert Wilders zat bij de VVD (de liberale partij), maar was eruit gestapt omdat hij vond dat Turkije niet bij de EU mocht, vanwege de "on-Europese Turkse cultuur". Wilders begon aanhang te krijgen na de moord op Theo van Gogh. Deze filmmaker was een aanhanger van Fortuyn en deed nogal platte, beledigende uitspraken tegen de islam. Hoewel tegen de islam? Eigenlijk tegen moslims in het algemeen. Dat houdt in dat volgens hem een islamitische arbeider en een reactionaire imam even erg zijn. Deze Theo van Gogh werd door een extremistische moslim op brute wijze vermoord. Hierna kwam er onder een gedeelte van de bevolking een ‘islamhaat'. Hieruit blijkt maar weer hoe erg reactionaire politici extremistische islamisten nodig hebben. Ze vullen elkaar aan en versterken elkaar. Geert Wilders kon nu een partij oprichten die dit ‘islamkwaad' zou bestrijden.
Pim Fortuyn had nog zijn charmes en humor, Wilders is gewoon hard en brutaal. Hij haalde met de laatste kamerverkiezingen wel 9 zetels, ofwel 5,9 procent van de stemmen. Zijn standpunten zijn uitermate reactionair. Wilders stelt dat de meeste problemen door islamieten worden veroorzaakt. Hij verbindt daarbij werkloze jongens van Marokkaanse afkomst die voor overlast zorgen, met imams die reactionaire preken houden en met islamitische terroristen. Dat soort vergelijkingen slaat uiteraard nergens op. Antilliaanse jongeren die werkloos zijn en voor overlast zorgen, worden niet gekoppeld aan Rooms-katholieke priesters in de VS die schuldig zijn bevonden aan kindermisbruik of aan de radicale pro-life-beweging.
Achter het anti-islamisme schuilt echter een partijprogramma. Als we dat onder de loep nemen, wat zien we dan? Een extreem neoliberaal programma, dat nog verder gaat dan dat van de VVD. Privatisering van alles, Nederland uit de EU omdat die vrijhandel tegengaat(!) en het afschaffen van CAO's (bindende collectieve arbeidsovereenkomsten), die het resultaat zijn van jarenlange vakbondsstrijd. Hij wil af van de Antillen, niet om die mensen zelfbeschikking te geven, maar omdat hij het een ‘smerig boevennest' vindt dat we moeten laten rotten. Geert Wilders haalt nu steeds het nieuws, maar door zijn steeds extremere uitspraken vervreemdt hij zich al van sommige van zijn kiezers. Zo heeft hij gezegd de koran te verbieden, met scherp te schieten op demonstranten die rellen veroorzaken en de VS te steunen met een aanval tegen Iran. Wilders zegt zoveel dingen dat overheden van islamitische landen Nederland vragen gaan stellen, waarop de Nederlandse regering zich duidelijk probeert te distantiëren.
Het politieke establishment in Nederland is deze avonturier inderdaad zat aan het worden. De grote kapitalisten staan veel meer achter de traditionele partijen en houden niet van deze onruststoker, die voor polarisatie zorgt in de samenleving. Alle andere politieke partijen zijn tegen hem en iedereen is het een beetje beu. De koningin hield laatst haar kersttoespraak met de boodschap dat er eenheid in de maatschappij moet zijn, dat al laat zien dat Wilders een pure populist is die voornamelijk steun heeft van de gedesillusioneerde middenklasse en wat kleinere bedrijven. De grootste bedrijven staan achter de traditionele partijen. Veel meer dan een vertegenwoordiger van de burgerij is Wilders een symptoom van een radicalisering binnen de middenklasse en het ‘lompenproletariaat'.
Trots op Nederland?
Naast Wilders is er nu ook een tweede, meer ‘respectabele' leider van radicaal-rechts. Rita Verdonk zat eerst bij de VVD en was minister van vreemdelingenbeleid. Ze kreeg de bijnaam IJzeren Rita omdat ze zo hard optrad tegen vreemdelingen. Het was af en toe een haast absurd beleid. Ze gebruikte als excuus dat het tijd was voor een duidelijk vreemdelingenbeleid, wat ook waar was want voor haar tijd duurde het soms wel tien jaar voor het duidelijk was of iemand kon blijven. Maar in plaats van een humaner beleid voor asielzoekers kregen we een nieuw systeem dat het erg moeilijk maakte om nog Nederland binnen te komen als vluchteling. Eerst moet er een inburgeringscursus gemaakt worden, maar niet eentje die zich alleen richt op belangrijke zaken, maar waarbij de buitenlanders de meest nutteloze details moeten weten over van alles en nog wat. Het was ook mogelijk een voorbeeldtest online te doen en daarvoor was ondergetekende gezakt, wat bewijst hoe absurd het is, aangezien ik me behoorlijk red in de Nederlandse maatschappij. Het was haar merkwaardig genoeg ook bijna gelukt om Iraanse homo's die gevlucht waren voor het theocratische regime, terug te sturen. Gelukkig ging dit niet door want ze zouden al opgewacht worden met stroppen.
Na een bits gevecht met de liberale partijtop over het leiderschap van de VVD heeft Rita Verdonk zich uiteindelijk eveneens afgesplitst van de VVD en is een eigen beweging begonnen: Trots Op Nederland. Zij denkt slim te zijn door iets milder dan Wilders te doen en zo mensen te winnen voor haar chauvinistische praat. Ze staat in de peilingen nu op 7 procent van de stemmen en heeft zelfs steun gewonnen bij een gedeelte van de SP-achterban. Hoe is dit mogelijk?
De SP is inderdaad qua populariteit weer wat gedaald sinds de laatste verkiezingen. Daarvoor bestaan diverse redenen. Ten eerste, wordt de SP minder in beeld gebracht. Ze zitten niet in de regering, maar van de oppositie krijgt nu vooral Wilders veel media-aandacht. Wilders wordt gebracht als een soort rebel tegen het 'systeem', terwijl hij eigenlijk alleen maar een hardere versie van het kapitalisme wil. Toch hoeft de SP niet het slachtoffer te zijn van de media-aandacht voor Wilders, socialisten hebben hun eigen radicale programmapunten waarmee ze de publieke opinie kunnen winnen.
Wat de SP meer kwaad heeft gedaan, is het incident met Yildirim en de daaropvolgende hetze. Yildirim was een SP-senator die van het partijbestuur zijn functie aan iemand anders moest overdragen. Hij ging hier tegenin en richtte met enkele anderen het Comité Democratisering SP op. Er is wel wat te zeggen over de manier waarop het bestuur de partijdemocratie organiseert. Yildirim begon echter de SP in zijn geheel te beledigen als ondemocratisch. Daarbij verbond hij zijn strijd nooit met een politiek programma om van de SP een vehikel voor het socialisme te maken. Er bestaat al geruime tijd een tendens in de SP waarbij alles wordt toegespitst op het behalen van stemmen en verkozenen. De parlementaire activiteit neemt stilaan de belangrijkste plaats in ten koste van de actie en vooral ten koste van ideologische diepgang. Het socialisme heeft plaats gemaakt voor een "beter beheer van de maatschappij", dat wil zeggen "beter beheer van het kapitalisme". Een gevecht om parlementaire postjes is een symptoom van het belang dat het parlementaire werk voor de SP heeft gekregen.
Yildirim heeft de democratisering van de SP nooit verbonden met strijd voor het socialisme en het opbouwen van krachtsverhoudingen om dit te bekomen. ‘Democratie' lijkt hier in de eerste plaats om persoonlijke posten te gaan en krijgt een kleinburgerlijke invulling, alsof het op zichzelf staat en geen middel is om de verzuchtingen van de werkende klasse in de partij te vertalen. Vervolgens richtte Yildirim een nieuwe partij op die de socialistische beweging verder verdeelt en zelfs in niets essentieel verschilt van de SP. Deze verdelingsdrang omwille van gefrustreerde ego's wijzen wij sterk af. De media vonden dit natuurlijk geweldig en vergeleken partijleider Jan Marijnissen meteen met stalinistische dictators. De maoïstische roots van de SP deden daar zeker geen goed aan. De burgerlijke partijen hebben de SP echter geen lessen in democratie te geven. Op de congressen van de VVD bijvoorbeeld rivaliseren rijke egotrippers met elkaar om de hoogste post. De enigen die de democratisering van de SP kunnen eisen, zijn haar basis en de arbeidersbeweging omdat de SP hun vehikel voor maatschappijverandering is.
Oppositie tegen uiterst-rechts
De SP heeft nog maar weinig gebruik gemaakt van de situatie om de oppositie tegen Wilders te organiseren. Een belangrijke groep waar de SP relatief weinig aandacht voor heeft, zijn de immigrante arbeiders. De PvdA is traditioneel hun partij, maar dat kan natuurlijk veranderen. Wegens de maoïstische erfenis van ‘socialisme in één land' is de SP erg gericht op Nederland en heeft weinig internationale oriëntatie. Dit heeft er toe geleid dat de SP traditioneel meer praat over aanpassing van immigranten. In de jaren '80 had ze een wel erg dubieus programma voor deze bevolkingsgroep. De SP was daarom altijd minder in trek bij immigranten en hun kinderen. Doordat de partij zelf ten dele heeft meegedaan aan de stigmatisering weet ze nu geen degelijk socialistisch alternatief van klasseneenheid tegen uiterst-rechts te formuleren. Hieraan verhelpen zou de partij geen windeieren leggen.
Er zijn nog genoeg mogelijkheden om Wilders te ontmaskeren als een demagoog die niks te bieden heeft. Alleen wordt de oppositie tegen uiterst-rechts nu voornamelijk gevoerd door CDA en PvdA. Dat houdt in: rechtse lieden in het establishment die al lang de toon voeren en verantwoordelijk zijn voor aanvallen op het welzijn van de allochtone en autochtone arbeider. Dit soort hypocrieten kan nooit echte oppositie voeren. Dat kunnen alleen de arbeidersorganisaties doen. Daarom is het tijd dat de SP in actie komt en samen gaat werken met de basis van GroenLinks en van de PvdA om Wilders te onthullen als een racistische neoliberaal, iemand waarvan geen enkele werkende Nederlander profijt kan hebben.
Geen beledigingen meer tegen islamitische Nederlanders!
Weg met uiterst-rechts, inclusief het islamitisch fundamentalisme!
Geen verdeling van de arbeidersklasse op basis van geloof of huidskleur!
Geen privatiseringen, maar een goede sociale zekerheid voor alle Nederlanders!
Voor een eenheidsfront van de SP, PvdA en Groenlinks: tegen racisme en voor sociale zekerheid!
Voor een sociaal en socialistisch Nederland, en een socialistisch Europa!
