Vonk: De scholieren en de studenten zijn in actie geschoten in het Verenigd Koninkrijk. Tegen welke maatregelen wordt er eigenlijk geprotesteerd?
Arsalan: Op woensdag 10 november verzamelden meer dan 50.000 studenten uit het hele Verenigd Koninkrijk in Londen om te protesteren tegen het regeringsbesluit om de inschrijvingsgelden te verhogen en te bezuinigen op het onderwijs. De studenten worden ondersteund door de leerkrachten en door de vakbonden. Het is een van de grootste protesten sinds de anti-oorlogsbeweging. De studenten trokken in het centrum van Londen rond met spandoeken en riepen slogans tegen de bezuinigingen en voor gratis onderwijs. Voor meer dan 90 procent van de demonstranten was dit de eerste ervaring van politieke strijd.
Waarom zijn de jongeren zo razend om die maatregelen?
Arsalan: Bezuinigingen in het onderwijsbudget zijn niet nieuw voor de Britten. De Labour-regering sloopte het gratis onderwijs in 1998. Dezelfde partij verhoogde de inschrijvingsgelden van 1250 pond (1500 euro) naar 3290 pond (4000 euro) per jaar. De oppositie, dit wil zeggen de conservatieven en liberalen, steunden het wetsvoorstel volledig.
De nieuwe conservatief-liberale coalitie wou aanvankelijk de maximumgrens op de inschrijvingsgelden afschaffen. Later moest ze hierop terugkomen uit angst voor de sociale en politieke gevolgen. Uiteindelijke kondigde de regering een nieuwe bovengrens voor de inschrijvingsgelden aan van 9000 pond per jaar (bijna 11.000 euro). Hoewel studenten niet verplicht zullen worden om dit geld vooraf te betalen, zullen ze moeten aankloppen bij de banken voor leningen, leningen die komen met rente die dan weer rechtstreeks naar de zakken van de al geredde bankiers gaat!
Een verdere aanval op de onderwijssector kwam er toen de conservatief-liberale regering op 20 oktober aankondigde in de Comprehensive Spending Review dat het onderwijsbudget voor universiteiten zou worden teruggebracht met 40 procent. Als gevolg hiervan zullen verschillende universiteiten wellicht de deuren moeten sluiten en in de andere universiteiten zullen cursussen worden geschrapt. Studenten zijn dus niet de enigen die worden beïnvloed door de bezuinigingen; volgens een schatting zijn meer dan 22.000 banen aan de universiteiten in gevaar, zowel van docenten als van ondersteunend personeel.
Wie heeft het vuur aan de lont gestoken?
Arsalan: De leiding van de studentenverenigingen in de meeste universiteiten houdt zich voornamelijk bezig met studentikoze drankpartijen. De situatie waarin studenten uit voornamelijk de onderste lagen zich bevinden, veranderde de situatie echter volledig. De voorzitters van de studentenverenigingen moesten oproepen tot protesten, zonder het eigenlijk zelf echt te willen.
In onze media was er veel sprake van het geweld op de betoging in London. Het hoofdkwartier van de Conservatieve partij zou er aan diggelen zijn geslagen. Wat is daar van waar?
Arsalan: De meest negatieve commentaren op de studentenprotesten van 10 november kwamen van Aaron Porter zelf, de voorzitter van de National Union of Students. Hij richtte zich geheel op het veroordelen van de studenten die gewelddadig werden en een ruit ingooiden van het hoofdkwartier van de Conservatieven in Londen. Wat er werkelijk gebeurd is, is dat ongeveer 2000 studenten het hoofdkwartier van de Conservatieve partij omsingelden en leuzen scandeerden. Slechts 10 studenten braken de deur van de hoofdingang af en ongeveer 70 studenten bezetten het gebouw. Daarnaast waren er echter ongeveer 50000 studenten die protesteerden zonder enig geweld te gebruiken.
De overheid en alle burgerlijke media waren volledig gericht op de gewelddadige minderheid, wat de angst van de burgerij en hun plan om de studentenbeweging te saboteren, bewijst. Toen ook de leiding van de studentenbeweging de demonstraties veroordeelden, bereikte de frustratie onder de studenten een hoogtepunt. De zwakte van de zogenaamde studentenleiders wordt duidelijk. Studenten beginnen in te zien dat het eerste wat ze moeten doen, is zich confronteren met hun eigen studentenleiding.
Hoe zit het nu met het protest?
Arsalan: De laatste stand van zaken is dat de studenten elke week demonstraties in alle steden plannen en gebouwen van de universiteit aan het bezetten zijn. Er zijn bezettingen door de studenten aan de universiteiten van Birmingham, Warwick, Leeds, Londen, Oxford, Sheffield, Strathclyde, Edinburgh, South Bank, Roehampton, Essex, Cardiff, Newcastle, SOAS en Royal Holloway.
Vonk: Je bent actief in de studentengroep van Socialist Appeal (de Britse tegenhanger van Vonk). Hoe gaan jullie te werk?
Arsalan: De kameraden van Socialist Appeal in het Verenigd Koninkrijk steunen de studentenbeweging volledig en nemen actief deel aan alle demonstraties. Verder leren zij de studenten dat het succes van hun beweging ligt in een juist leiding en gezamenlijke strijd met de arbeidersklasse. De ideeën van Marx, Lenin en Trotski winnen aan populariteit onder studenten.
Wil je nog iets kwijt?
Arsalan: De recente studentendemonstraties kunnen dienen als een katalysator voor de strijd van de arbeidersklasse. Elke nieuwe golf van demonstraties brengt een nieuwe laag van activisten met zich mee en inspireert meer mensen. Uiteindelijk is het echter alleen de arbeidersklasse, met de steun van studenten, die de macht heeft om de maatschappij te veranderen. Arbeiders en studenten, gewapend met een socialistisch programma om de banken en industriële monopolies te nationaliseren, hebben samen de macht om de bezuinigingen tegen te houden, de regering omver te werpen, en een einde te maken aan de belemmering van de samenleving die het kapitalisme is.
Voor nieuws 'heet van de naald' kan je terecht op www.militantstudent.com, de website van de studentengroep van Socialist Appeal.
