Na de brutale uitwijzing van twee medestudenten zonder papieren, hebben de Parijse scholieren massaal hun scholen geblokkeerd en zijn ze de straat opgetrokken. Ze kristalliseren de groeiende ontevredenheid van de massa's met de asociale politiek van de regering. Dat de “linkse” François Hollande zonder schroom Sarkozy's ultrarechtse beleid verderzet, roept steeds meer weerstand op.
Op 24 oktober zette de minister van binnenlandse zaken Manuel Valls (PS) de toon door te verkondigen dat Roma-zigeuners een totaal verschillende levensstijl dan de Fransen hebben, en “terug” naar Roemenië of Bulgarije horen te gaan. De directe aanleiding van de protesten waren echter de deportaties van Khatchik en vervolgens Leonarda, twee scholieren “zonder papieren”. Het politieoptreden lokte veel verontwaardiging uit: Leonarda werd door de politie van de schoolbus gehaald tijdens een schooltrip...
Daarop werden op donderdag 18 oktober een twintigtal scholen in Parijs geblokkeerd. In de namiddag trok er een betoging van zevenduizend scholieren naar de symbolische Place de la Bastille. Op vrijdag werd dit nog eens overgedaan, met maar liefst 36 geblokkeerde scholen en een betoging met tienduizend deelnemers. Ook in andere steden zoals Avignon, Bordeaux en La Rochelle vonden zowel donderdag als vrijdag scholierenbetogingen plaats. Na deze twee helse dagen, werd de beweging tijdelijk afgestopt door het ingaan van de twee weken durende schoolvakantie.
De eisen van de scholieren zijn bijzonder duidelijk: alle uitwijzingen van schoolgaande jongeren moeten stoppen. De slogans “Personne n'est illégal”, “Valls dehors” etc. werden vol overtuiging gescandeerd. Op de talloze plakkaten stond er te lezen: “Stop à la Valls des expulsions”, “Khatchik en France, Valls en Arménie” en “Lycéens en colère, on ne vas pas se laisser faire!”
Hollande in paniek
De boodschap is duidelijk aangekomen bij de regering. Nadat een sterke studenten- en scholierenbeweging, gesteund door de vakbonden, in 2006 een hervorming van het arbeidsstatuut voor jongeren wist neer te halen, lopen de ministers nu op hun tippen. De minister van binnenlandse zaken Valls, keerde vrijdag hals over kop terug van een officieel bezoek aan Martinique. Zaterdag bemoeide de president François Hollande zich ook met de zaak. Hij probeerde de contestatie te breken door een uitzonderingsmaatregel toe te staan: Leonarda mag terugkomen, maar zonder haar familie!
De reactie van de jongerenvakbonden UNEF (Union Nationale des Etudiants de France) en UNL (Union Nationale Lycéenne) was wederom duidelijk: geen halfslachtige concessies! De uitwijzingen van de schoolgaande jongeren moeten stoppen en de voltallige familie van Leonarda moet terugkomen. “De president verschuilt zich achter het argument dat hij de wet respecteert. Maar hij vergeet dat hij en zijn regering een onrechtvaardige wet kan veranderen,” was de scherpe reactie van UNEF.
Deze kordate reactie zorgde ervoor dat de beweging niet gebroken werd. Meer zelfs, Hollande zette zichzelf voor schut. Zijn gezag wordt nu langs alle kanten aangevallen en de oppositie binnen zijn partij tegen zijn xenofobe beleid wordt steeds sterker. Door de angstvallige reactie van de president en zijn minister is er een heuse regeringscrisis uitgebroken!
Europees migratiebeleid onder druk
De maand oktober zorgde voor een bruuske bewustwording van de onmenselijkheid van het migratiebeleid in Europa. De heersende klasse tracht de migranten als zondebok uit te spelen, maar het wordt steeds duidelijker dat het kapitalistische systeem de kern van het probleem is. In geen geval is het beperkte aantal vluchtelingen dat Europa bereikt de oorzaak van de werkloosheid, fabriekssluitingen, besparingen en andere materiële ontberingen van de arbeidersklasse. Integendeel, vluchtelingen zijn de eersten die lijden onder het wereldwijde kapitalistische systeem in crisis! De strijd voor de rechten van vluchtelingen is deze maand sinds lang opnieuw via de stem van de onderdrukten naar boven gekomen. Waar het heersende discours steevast op xenofobe wijze de vluchteling als probleem ziet, werd het duidelijk dat de toestand waarin deze mensen geduwd worden, onhoudbaar is.
De tragedie na het zinken van een vluchtelingensloep aan de kust van Lampedusa, met meer dan driehonderd slachtoffers tot gevolg, is een trieste herinnering aan de slachting die er aan de Europese buitengrenzen aan de gang is. Ook de strijd van de Afghaanse vluchtelingen tegen hun deportatie, toont op gewelddadige wijze hoe de Belgische staat immigranten behandelt. Telkens de Afghanen de straat optrekken, reprimeert de politie de beweging op uiterst bloedige manier.(1)
Ook de gebeurtenissen in Frankrijk zorgden voor een snelle bewustwording van de menselijke realiteit achter het migratiebeleid. Zo vertelde Alice tijdens de betoging aan Le Monde dat “ze [de PS] exact hetzelfde doen als rechts. Als er zoveel jongeren gemobiliseerd zijn, is dat omdat het [de uitwijzingen] scholieren treft, mensen zoals wij.”
Het falen van de sociaaldemocratische regering toont pijnlijk de noodzaak aan van een socialistisch programma. Het kapitalisme in crisis brengt enkel achteruitgang en repressie met zich mee.
Verderzetten van de strijd
Op dinsdag 5 november zullen er nieuwe mobilisaties tegen de uitzettingen zijn in verschillende steden. Studenten en vakbonden moeten op 5 november mee de straten optrekken tegen de “linkse” regering met een rechts beleid! De rechten van de arbeidersklasse in al haar diversiteit zijn één en dezelfde en moeten verdedigd worden!
Stop de uitwijzingen van schoolgaande jongeren, niemand is illegaal!
Weg met de asociale regering!
(1) Zie voor foto's: http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2013/10/22/fotos-actievoerende-afghanen-hardhandig-opgepakt-in-wetstraat , voor een gedetailleerd artikel over de strijd van de Afghanen: http://www.sap-rood.be/cm/index.php?view=article&id=2216%3Ajullie-repressie-houdt-onze-strijd-niet-tegen-steun-de-afghaanse-asielzoekers&Itemid=53&option=com_content
