"Latijns-Amerika is in beweging, naar links en dan vooruit. Wereldwijd is dat een enorm belangrijk signaal dat er verandering mogelijk is, dat een andere wereld mogelijk is, stap voor stap. En daarin speelt het Venezuela van Hugo Chavez een voortrekkersrol. In Venezuela wordt de democratie momenteel heruitgevonden. Het volk legt de sporen van de democratie veel verder dan ooit, juist omdat het zo direct en concreet vanuit de basis gebeurt. Venezuela is een rijk olieland en nu pas begint de meerderheid van de bevolking daar iets van te merken. De gevolgen zijn tastbaar in het leven van miljoenen mensen in Venezuela, maar ook buiten Venezuela. En toch zijn het niet eens die sociale verworvenheden die op termijn het meest betekenisvol zullen zijn, maar wel het verleggen van de bakens van de democratie. Venezuela breidt de democratie uit naar het echte machtscentrum, de economie. En dat maakt de sociale revolutie in Venezuela zo universeel... en dus ook gevaarlijk voor de verdedigers van de heersende vrijemarkteconomie met winstbejag als doel en moordende concurrentie als middel."
Guy Tordeur, regiosecretaris van het ACV Brussel, zette meteen de toon van de derde solidariteitsdag met Venezuela met een inhoudelijk zeer opstandige openingsspeech. Niet toevallig organiseerde het samenwerkingsverband Venezuela Solidaridad haar activiteit in de zaal Dom Helder Camara in Brussel. Deze Braziliaanse 'rode bisschop' geloofde net zoals velen vandaag in Venezuela (en heel Latijns-Amerika) in de maakbaarheid van de samenleving.
Zo'n 170 deelnemers, nogal veel nieuwe gezichten, luisterden en debatteerden er een hele namiddag. Sprekers waren Antonio Garcia, ambassadeur van Venezuela in België, Michel Collon, de gekende mediawatcher, Maurice Lemoine, de journalist die voor het tijdschrift Le Monde Diplomatique scherpe analyses schrijft over Latijns-Amerika, en Dessiré Flores, van de ambassade van Honduras van Parijs. Daags na de coup tegen Zelaya koos zij in tegenstelling tot de meerderheid van de Hondurese diplomatie kant tegen de dictatuur. De genodigde uit Venezuela was de linkse studentenleidster Mathyerlina Aranguren. Het hoofdthema van de eerste discussie was de destabilisatie van Latijns-Amerika, Venezuela in het bijzonder.
Deze hele discussie vond plaats tegen de achtergrond van groeiende militaire retoriek en escalatie met het buurland Colombia. Michel Collon stelde terecht dat de Colombiaanse regering dezelfde rol is toegemeten op het continent als Israël in het Midden-Oosten. Dit waren allemaal zeer nuttige bijdragen die ons de plannen van het imperialisme zowel van de VS als deze van de Europese Unie beter hebben doen begrijpen. Opvallend was de invalshoek van Mathyerlina, eveneens militante van de jongerenbeweging van de jonge socialistische partij PSUV. Zij stelde dat de gevaren niet alleen 'extern' zijn maar ook 'intern'. Het imperialisme combineert verschillende tactieken. De interne destabilisering van zowel de nationale oligarchie van kapitalisten en landeigenaars is volgens haar samen met de bureaucratie in het staatsapparaat mogelijk nog gevaarlijker. Vandaar het enorme belang om de revolutie af te werken ('completar la revolucion') door het opbouwen van een nieuwe revolutionaire staat steunend op de arbeidersklasse en het volk en de nationalisatie van de belangrijkste economische hefbomen.
Daarna volgden drie geanimeerde workshops over de rol van de media, de vrouwen in de revolutie en een laatste waar we antwoorden kregen op tal van vragen over de revolutie.
Ten slotte was er een solidariteitsmeeting met Latijns-Amerika. Nieuwe sprekers waren naast anderen Paul Emile Dupret, medewerker van de parlementaire fractie in het Europarlement voor Verenigd Links en Erik Demeester van de campagne Handen Af van Venezuela. Allebei zijn voortrekkers van de Belgische solidariteit met de revoluties en de linkerzijde in Latijns-Amerika. Paul Emile onderstreepte de rol van het Europees imperialisme en de EU in Latijns-Amerika en meer in het bijzonder in coup in Honduras. Erik zag in Latijns-Amerika een perspectief voor de strijd tegen het kapitalisme en een hoop op een alternatieve socialistische maatschappij.
De sfeer zat er echt in die dag. Getuige de velen mensen die nog na 'het einde' van de dag nog bleven napraten in de cafetaria. Of lag het aan de smakelijke empanadas en het Cubaanse bier? In ieder geval heeft het hele team van vrijwilligers en organisaties van Venezuela Solidaridad weer een mooie prestatie neergezet. Vooruit naar een vierde solidariteitdag!
Wil je meewerken aan de volgende dag of informatieactiviteiten organiseren, neem dan contact op met Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of bel naar 0479/25.77.35
