Sinds President Pēna Nieto en zijn EPN-regering begin 2017 energiehervormingen hebben opgelegd, kent Mexico een nationale golf van massaprotest.
In de laatste tien jaar is de prijs van petroleum met 180 procent gestegen, maar de recente prijsstijging van 2 peso's per liter was de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. De prijsverhoging had onmiddellijk een dominoeffect op de prijs van het openbaar vervoer, basis producten, huishuur en gas voor verwarming.
Dit gebeurt tegen een achtergrond van een economische situatie die dag na dag verergert, toenemende werkloosheid en een spectaculaire daling van de koopkracht met 60 procent. Gevolg is dat het minimum inkomen te laag is om in de basisbehoeften te voorzien van een arbeidersgezin.
In december 2013 werd door een raad bestaande uit PRI, PAN en de Groene Partij een hervorming van de energiesector goedgekeurd. De hervorming is er niet alleen op gericht PEMEX (de oliemaatschappij van de staat) te privatiseren en te verdelen onder de olie-oligarchie, maar maakt de weg vrij voor privé-exploratie en ontginning van olie op het Mexicaanse grondgebied. Oliereuzen zoals BP, Chevron, Total en ExxonMobil zijn er als de kippen bij om hun aandeel op te eisen, net zoals Carso Gas en Olie waarvan Carlos Slim (de tweede rijkste man ter wereld) de belangrijke aandeelhouder is.
De regering stelt de prijsstijgingen nu voor als een maatregel die moet helpen de milieuproblematiek aan te pakken door autogebruik terug te dringen. Verder beweert ze gewoon de prijs te hebben aangepast aan de internationale prijs, wat eveneens een absurde leugen is aangezien een liter in de VS nu $ 0,55 kost, terwijl in Mexico $ 0,79 wordt aangerekend.
In 2014 was Mexico voor het laatst getuige van een grote spontane protestbeweging tegen de verdwijning van 43 studenten in Ayotzinapa. Door deze en vele andere verdwijningen, de moorden op vrouwen, 30 jaar van besparingen en regeringscorruptie heeft zich een enorme onderhuidse spanning opgehoopt in de Mexicaanse samenleving. De “gasolinazo” zoals de nieuwe spontane massabeweging werd gedoopt, verrast de gevestigde politici en boezemt hen angst in. De machthebbers maken echter gebruik van de chaotische situatie door provocateurs te betalen om te plunderen en zo de roep naar militaire interventie te doen toenemen.
De afloop van deze nieuwe beweging is nog verre van duidelijk. Wat ook de onmiddellijke uitkomst zal zijn, de gebeurtenissen illustreren duidelijk de enorme opgestapelde onvrede in de Mexicaanse samenleving en de grote bereidheid deel te nemen aan directe actie in de strijd voor meer rechten.
Meer over de “gasolinazo” kan u lezen in het artikel “Mexico: price of fuel increase sparks mass protest movement” op www.marxist.com
