"Het leven van het monopoliekapitalisme in onze tijd is een opeenvolging van crisissen. Elke crisis is een catastrofe." Leon Trotski, Marxisme vandaag, 1939
De gevolgen van de jarenlange onderdrukking van de arbeiders in de VS is een breekpunt aan het bereiken. De plaag treft niet alleen meer de arbeiders, de gevangenen van de "prikklok", maar ook de jeugd. Van postbedienden tot verkopers, van klaslokalen tot bestuurslokalen beginnen de gewelddadige perversiteiten van de kapitalistische samenleving te schijnen doorheen de stars en stripes van Amerika.
Het is bijna een dagelijkse routine geworden om de teeveeknop open te draaien en beelden te zien van een moorddadige schietpartij. Het geweld in de Amerikaanse samenleving is een rechtstreeks gevolg van het feit dat het kapitalisme uit puur winstbejag zoveel mensen in een diepe ellende stort. Dit is een historisch en diepgaand probleem, zo diepgaand dat Marx een hele theorie ontwikkelde over de toename van de miserie ten gevolge van kapitalistische groei. Deze theorie is altijd onderhevig geweest aan permanente aanvallen. Indien we echter de statistieken bekijken van de kampioen van het kapitalisme, de VS, zien we hoe deze theorie tot leven komt. Hier volgt een lijstje van de belangrijkste schietpartijen in de VS dit jaar (de zes schietpartijen in scholen van vorig jaar niet meegeteld):
* 10 augustus: een blanke directeur schoot vijf mensen neer in een Joods kinderdagverblijf te Los Angeles
* 10 augustus: De zeventienjarige Erik Kraemer van de Turtle Lake High School in Wisconsin werd driemaal beschoten toen hij aan het lopen was aan een meer.
* 12 juli: zes leden van een familie in Atlanta, waaronder vier kinderen, worden doodgeschoten door Cyrano Marks, de inwonende vriend van de moeder. De moordenaar pleegt nadien zelfmoord.
* 11 juni: De 27-jarige Joseph Brooks vermoordt zijn voormalige psychiater en een vrouw bij het Soutfield hospitaal te Michigan. Hij verwondt nog vier andere slachtoffers alvorens zelfmoord te plegen.
* 3 juni: Vier winkelbedienden van een kruidenier te Las Vegas worden doodgeschoten. De politie arresteert de 23 jarige Zane Floyd, een ex marinier en deeltijdse buitenwipper wanneer hij de zaak verlaat.
* 20 mei: T.J. Solomon, een vijftienjarige tweedejaarsstudent vuurt 14 kogels met een 22 kaliber geweer en een 357 kaliber magnum handpistool en verwondt hierbij zes studenten aan het Heritage High School in Coyners.
* 20 april: Dylan Klebold, 17 jaar en Eric Harris, 18 jaar doden 13 mensen en zichzelf aan de Columbine High in Littleton, Colorado.
* 15 april: Sergei Babarin, 71, opent het vuur in de Mormoonse Bibliotheek van Familiehistorie te Salt Lake City. Twee mensen blijven dood achter, vier anderen zijn gewond. De politie schiet hem dood.
* 18 maart: Walter V. Shell, 71, vermoordt zijn advocaat en een van zijn cliënten in Johnson City, Tennessee. Shell verweet de advocaat het verlies van 100.000 $ in een geschil rond de erfenis van zijn echtgenote.
* 14 januari: Di-Kieu Duy, 24, opent het vuur in een kantoorgebouw te Salt Lake City, waarbij hij één man dood en een andere verwondt.
* 5 augustus: Alan Eugene Miller, 34 wordt in beschuldiging gesteld van de moord op twee collega's op hun kantoor in Pelham, Alaska en vervolgens de moord op een derde persoon in een bedrijf waar hij vroeger werkte.
* 29 juli: De gefrustreerde belegger Mark O. Barton, 44, doodt negen mensen en verwondt er dertien in twee makelarijkantoren te Atlanta en schiet vervolgens zichzelf dood.
Geweld op de werkplaats is tegenwoordig een dagelijkse praktijk in Amerika. Het is zelfs een factor die meespeelt bij het afsluiten van een werkcontract, vakbondsonderhandelingen en individuele beslissingen om een bepaalde positie te aanvaarden op sommige werkplaatsen of sites. Werknemers willen vandaag weten welke voorzorgsmaatregelen de werkgever voorziet betreffende geweld op de werkplaatsen veel werknemers vinden dat op alle bedrijven veiligheidspersoneel moet aanwezig zijn gedurende de werkuren. Dit is echter een kost die veel bedrijven niet willen dragen, zodat veel mensen een job moeten aannemen beseffende dat ze hiermee hun leven in gevaar brengen. En het gaat hier niet om jobs in de bouwindustrie of een olieraffinaderij, maar jobs op kantoor of in een kruidenierszaak, een school..., waarbij duiken voor een kogel deel uitmaakt van de werkdag!
Uit een in 1996 afgenomen nationale telefonische opiniepeiling door Gallup bij 1000 volwassenen van minstens 18 jaar oud, die vol of deeltijds werkten, bleek dat 25% "over het algemeen of minstens enigszins kwaad waren tijdens het werk". In 1997 vonden 857 moorden plaats die in verband stonden met het werk. Uit een gelijkaardige studie bleek dat woedeaanvallen en uitbarstingen op de werkplaats vandaag zo gewoon zijn dat de meerderheid van die incidenten niet worden gerapporteerd bij de politie en soms zelfs onopgemerkt blijven voor de patroons. "Dergelijke toestanden zijn toe te schrijven aan de verslechterende werkomstandigheden in de VS" stelt het ministerie van arbeid. Hoewel het aantal moorden op de werkplaats toeneemt en het dagelijks geweld op de werkplaats de aandacht heeft getrokken van de regering en tewerkstellingsambtenaren, schijnen maar weinig stappen te worden ondernomen om hiertegen iets te ondernemen.
Karl Marx schreef: "De moderne burgerlijke samenleving die voortsproot uit de puinen van het feodalisme heeft geen einde gesteld aan de klassentegenstellingen. Ze heeft enkel maar nieuwe klassen voortgebracht, nieuwe uitbuitingsvoorwaarden, nieuwe vormen van strijd die de oude hebben vervangen." Ook dit is in de VS duidelijke dan ooit. De mensen schijnen te denken dat aangezien er steeds minder "fabrieksjobs" zijn en steeds meer kantoorjobs, de werkomstandigheden erop vooruit zijn gegaan. Sommigen denken dat werken bij Mc Donalds in elk geval beter is dan kolen scheppen. Men denkt dat de kloof tussen de "bediende" (vaak beschouwd als 'middenklasse') en "arbeider" (in sommige gevallen ook beschouwd als "lagere klasse") snel aan het verdwijnen is. Waarom is deze kloof tussen de zogenaamde "middenklasse' en "lagere klasse" aan het vernauwen?
Korte termijn-contracten zijn een belangrijke trend vandaag in de zakenwereld. Een bedrijf stelt iemand voor drie maanden tewerk, zodat hij geen extra voordelen moet bieden op vlak van sociale zekerheid, belastingen, e.d. Klinkt goed voor het bedrijf, maar is minder leuk voor de werknemer, die kan fluiten naar zijn ziekteverzekering of pensioen. Zo komt men in een nooit eindigende keten van werk en werkloosheid terecht. Dit systeem is voor de "bediende" zelfs nadeliger dan voor "de arbeider". In de meeste industriejobs zijn nog vakbonden aanwezig en zijn er doorgaans regelingen getroffen betreffende gezondheidszorg, ziekteverzuim en in sommige gevallen zelfs pensioenplannen.
Marx en Engels schreven in de vorige eeuw al dat verarming en ontwaarding niet alleen gevolgen zijn van een kapitalisme in verval, maar het normale gevolg is van werkloosheid onder het kapitalisme. Maar de werkomstandigheden in onze "moderne wereld" bestendigen de angsten en het geweld in de Amerikaanse samenleving, onze kinderen voelen deze druk al nog voor ze de arbeidsmarkt betreden. Het geweld neemt toe en de schietpartijen vergen steeds meer slachtoffers. Amerikaanse politici houden zich bezig met wetten over wapencontroles en houden de mensen hiermee voor de gek door ze voor te houden dat er iets zal veranderen en het land binnenkort zal bevrijd zijn van al het kwaad.
De VS geraakt snel buiten controle en in de ogen en daden van de jongeren kunnen we steeds een glimp van de toekomst ontwaren. En wat toont de jeugd wat de toekomst betreft? Nog meer massamoorden, meer lijden, meer achteruitgang. We moeten de gebeurtenissen in Amerika dan ook nauwlettend bestuderen, want het is een plaag die uitbreiding neemt, een plaag die een rechtsreeks gevolg is van het kapitalisme vandaag. Hervormingen, nieuwe wetten en oplapmiddelen zullen de kwaal niet uit de wereld helpen. De ontwikkeling van de samenleving heeft vandaag een beslissend stadium bereikt, waarbij enkel een rechtstreekse tussenkomst van de massa's de muren van reactie die werden opgeworpen kunnen wegvegen. Alleen de massa's kunnen de toekomstige generaties bevrijden van de huidige impasse.
"De bevrijde mens zal zich tot zijn volle lengte kunnen verheffen." Leon Trotski 1939
