Tijdens de zitting van de Oostendse gemeenteraad in januari vielen een honderdtal jongeren onverwacht de inkomhal van het stadhuis binnen, met een geluidsinstallatie, djembé' s, blikken bier en een spandoek: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.? Ze nemen het niet dat er nog steeds geen concrete vooruitgang is in het fuifzaal- dossier, waarover door de huidige coalitie nochtans beloftes werden gedaan. De actie was - de korte mobilisatie in acht genomen- meer dan geslaagd.
Enigszins verbaasd verlieten de gemeenteraadsleden hun zitjes en begaven zich naar de inkomhal, waar ondertussen een heuse fuif was losgebarsten. De jonge gemeenteraadsleden (SP.a) lieten zich daarbij niet onbetuigd. De gemeenteraad had al het verenigd vakbondsfront over de vloer gekregen naar aanleiding van het niet toepassen van de CAO's, maar dit was toch andere koek: een kleurrijk eenheidsfront van Oostendse jongeren die op een luidruchtige manier hun ongenoegen kwamen uiten. En kleurrijk was het: heel wat vertegenwoordigers van de verenigingen uit de jeugdraad, leden van Bulldozer, onafhankelijken en sympathisanten.
Aanleiding van dit alles is het groeiende ongenoegen bij veel Oostendse jongeren over het uitblijven van faciliteiten die naam waardig. De enige zaal waarin fuiven kunnen georganiseerd worden door het jeugdwerk, (het Bosjoenk, aan de rand van de stad) mag wegens klachten over geluidshinder maar 1 keer per maand als fuifzaal gebruikt worden. Bij de recentste begrotingsbesprekingen werd een budget vrijgemaakt voor fuifsubsidies, waardoor erkende jeugdverenigingen tot 620 Euro subsidies kunnen krijgen om een privé zaal te huren. Maar dit blijft behelpen.
Nochtans had het stadsbestuur geprobeerd om op een alternatieve manier tot de broodnodige faciliteiten te komen. Met wat kunst- en vliegwerk werd er door burgemeester Jean Vandecasteele (SP.a) een deal gesloten met Frank Verstraeten, de baas van de mega-dancing Zillion, om een "Zillion Beach"- dancing onder te brengen in hangar n° 1, een historisch beschermd stapelhuis aan de haven. Tijdens de rest van het jaar zou die dan kunnen gebruikt worden als fuifzaal voor de Oostendse jongeren en hun verenigingen. Het eerste deel van het plan lukte: de "Zillion Beach" kwam er, en met succes. Daarna liep het echter fout: Frank Verstraeten belandde in de cel op verdenking van moord, de "Zillion Beach" haalde z'n materiaal op, en Hangar n° 1 werd weer zoals voorheen: een mooi, maar leegstaand stapelhuis. Weer geen fuifzaal dus...
Dit alles heeft zeker niet bijgedragen tot een positieve beeldvorming bij jongeren over het hedendaagse reilen en zeilen van de beleidspolitiek: Een wereld waarin voor kapitaalkrachtige investeerders blijkbaar alles mogelijk is, terwijl de stad zelf geen middelen kan of wil vrijmaken om de jongeren te voorzien van een infrastructuur waarin ze evenementen kunnen organiseren en zo hun werkingen een (financiële) impuls te geven. Ook de jonge SP.a-mandatarissen, die bij de aanvang van het Zillion-avontuur waren opgetrommeld om het project naar buiten uit te verdedigen, bleven verweesd achter: voor hen was de eerste kennismaking met deze beleidspolitiek ontnuchterend.
Positief daarentegen is wel dat er bij jongeren steeds meer het besef groeit dat ze zelf moeten en kunnen zorgen voor verandering: een trend die zich sinds verleden jaar steeds verder doorzet. Waar er vroeger slechts heel af en toe werd geprotesteerd of actie gevoerd, begint nu alles te bewegen en wordt er steeds luidruchtiger vorm gegeven aan het ongenoegen: Oostende kan en mag niet enkel een stad zijn voor gepensioneerden, toeristen en zakenlui, de uitstroom van jongeren moet gestopt worden en er moet werk gemaakt worden van een positieve jongerencultuur: het idee dat je als jongere 'maar' van Oostende bent (waar er voor de rest niets te beleven valt) moet voor eens en voor altijd uit het collectieve zelfbeeld verdwijnen.
Burgemeester Jean Vandecasteele (SP.a) en schepen voor jeugd Hilde Veulemans (CD&V) beloofden de actievoerders dat er volgend jaar een fuifzaal komt. De jongeren vragen zich na de escapades van 2001 af wat die beloftes nog waard zijn. Het protest gaat verder. Er komen dan toch andere tijden...
