De kogel is door de kerk. GM-topman Nick Reilly heeft vandaag aangekondigd dat de fabriek in Antwerpen in juni dit jaar dicht gaat. De wagens die hij Antwerpen eerder beloofd had, gaat hij nu in Zuid-Korea laten maken. 2.300 jobs worden daarmee in één beweging weggemaaid. Dat is voor de toplaag bij GM het meest economisch (lees: het goedkoopst). Met de rest van de wereld, laat staan een stadje zoals Antwerpen, kunnen zulke mensen natuurlijk geen rekening houden. Eerdere afspraken in verband met inleveringen in ruil voor gegarandeerde tewerkstelling, waar het personeel en de vakbonden zich aan gehouden hebben, worden nu door de GM-top verraden. De ontgoocheling over die gebroken beloften was dan ook groot bij sommigen; het woord 'schandalig' was alomtegenwoordig.
De vakbonden hebben in elk geval op de gepaste manier gereageerd door er voor te zorgen dat geen enkel afgewerkt product nog buiten gaat. Alle wagens die geproduceerd worden, blijven op het terrein onder controle van het personeel en haar vakbonden. Zo wil men een oorlogsbuit opbouwen om zo sterk mogelijk te staan ten opzichte van GM. Rudi Kennes, hoofdafgevaardigde van het ABVV bij Opel Antwerpen, laat in elk geval verstaan nog niet te willen praten over een sociaal plan. Hij wil eerst de uitdaging aangaan om er alles aan te doen de fabriek alsnog open te houden en een zo hoog mogelijk percentage van de tewerkstelling die er nu is te behouden.
Alsof het sluiten van Opel-Antwerpen op zich nog niet catastrofaal genoeg is, blijft het daar niet bij. Wanneer de GM-top deze beslissing neemt, zorgt ze er voor dat zeker 5 à 6.000 mensen, mogelijk zelfs 10.000 mensen, hun job verliezen. Toeleveringsbedrijven zoals Johnson Controls in Geel, die uitsluitend voor Opel werken, zullen door de sluiting van Opel ook dicht gaan.
SP.a Rood kwam alvast langs om solidariteit te betuigen en deelde een pamflet uit met een oproep tot nationalisering van Opel.
Ondertussen overlegt Kris Peeters met Agoria, een aantal ministers en de vakbonden om tot een plan voor de toekomst van de fabriek in Antwerpen te komen. Dat zal hoogstwaarschijnlijk niet tot een nationalisering van de fabriek leiden. Leterme zegt dat Agoria er in elk geval van overtuigd is dat de fabriek in Antwerpen flexibel en competitief is. De werknemers van Opel "zijn er vet mee", zoals ze in Antwerpen zeggen. Deze strijd begint in zekere zin nog maar pas en kan in de komende dagen alle solidariteit gebruiken. Hoewel het bij Opel om een heel andere situatie gaat, hopen we dat de overwinning van de strijd bij AB Inbev een hart onder de riem is. De nodige krachtsverhoudingen opbouwen om de Opel-saga tot een positief einde te brengen is misschien niet evident, maar zeker niet onmogelijk. Ook in Duitsland zal er nog een vervolg komen, want ook daar moeten er volgens GM 4.000 banen geschrapt worden.
Hieronder foto's van de poorten bij Opel-Antwerpen, geblokkeerd met wagens zodat er geen vrachtwagens meer buiten kunnen. Al wat geproduceerd wordt blijft onder controle van het personeel en de vakbonden. Verder ook foto's van vakbondsafgevaardigden en personeel in gesprek met de overvloedig aanwezige pers.