Op 28 januari heeft het ABVV een nationale betoging aangekondigd voor de sociale zekerheid. De oproep komt op een moment van groeiend verzet. Met duidelijke eisen rond herinvesteringen in openbare diensten, de verhoging van het minimumloon naar 14 euro en een minimumpensioen van 1500 euro, kan dit het begin zijn van een krachtige stakingsbeweging.
Sinds een maand strijdt de cultuursector tegen de besparingstsunami van de Vlaamse regering. De buschauffeurs van De Lijn staakten in november tegen het personeelstekort, en zullen dat tussen 30 december en 3 januari opnieuw doen. Het Brusselse gemeente, ocmw- en ziekhuispersoneel is gemobiliseerd voor een loonsverhoging en meer personeel. Andere sectoren wachten dan niet meer af tot er een nieuwe regering is. Zo staakten de cipiers op 12 december en het spoorpersoneel op 19 december. Beiden tegen het jarenlang aanslepende personeelstekort als gevolg van besparingen. Ook in de privé loopt de spanning op. De vijf distributiecentra van Coca Cola lagen tussen 18 en 20 december drie dagen plat. Het personeel staakte in solidariteit met hun collega’s in de centra van Hasselt en Heppignies, die de directive wilt sluiten.
De gespannen situatie op de werkvloer wordt versterkt door de institutionele crisis. De recente VRT-peiling bevestigt het verzet van de bevolking tegen de gang van zaken: alle traditionele en regeringspartijen verliezen nog meer t.o.v. de laatste verkiezingen. Ondertussen komt de federale regeringsvorming met geen meter vooruit. Het laatste decennium heeft ons land maar liefst twee-en-half jaar geen regering gehad. De ‘nieuwe’ Vlaamse regering voert verregaande besparingen door, ongezien op regionaal niveau. Tegelijkertijd wordt er 10 miljoen ‘klimaatsubsidies’ vrijgemaakt om de grootste vervuilers zoals Electrabel en Arcelor Mittal etc. te vergoeden.
In deze situatie jeuken de handen van de werkenden om zich te laten horen. We willen niet wachten tot er een volgende besparingsregering op touw wordt gezet. De strijd van de sectoren die nu al in beweging zijn, moet gekoppeld worden rond de algemene onvrede. Dan zullen er wel concrete eisen nodig zijn dan die voor de mobilisatie van 28 januari naar voor worden gebracht. Wij denken aan: herinvesteringen in openbare diensten, de verhoging van het minimumloon naar 14 euro en een minimumpensioen van 1500 euro.
Daarrond kunnen we net als in 2014 een algemene stakingsbeweging organiseren. En liefst op Franse wijze: door middel van hernieuwbare stakingen die niet worden stopgezet om te onderhandelen. In het gewoel van zulke strijd, zullen de echte machtsverhoudingen in de samenleving duidelijk worden. De werkende klasse doet deze samenleving draaien, en zal om de macht en de omverwerping van het kapitalisme moeten strijden om de opeenvolging van besparingen, werkdruk en verrechtsing te bestrijden.
Mobiliseer voor 28 januari, zet de leiding van ACV onder druk om deel te nemen!
Voor een algemene stakingsbeweging rond concrete eisen!
Arbeidsduurvermindering met bijkomende aanwervingen zonder loonsverlies!
Verslag: Cultuursector voert actie in Vlaams Parlement
Op de dag van de goedkeuring van de begroting ging een aantal delegees van de getroffen sectoren op de tribune van het Vlaams Parlement zitten. Volgens de instructies van het parlement, is het niet toegelaten om te interveniëren in de discussies. Best bizar, aangezien deze discussies een grotere impact hebben op de delegees dan op de parlementsleden.
Simultaan, ging een kleine groep naar de achterkant van het parlement, met het idee een burgerparlement op te zetten in de bezoekersruimte. Het burgerparlement diende een parallel parlement te zijn. Waar het volk, de facto uitgesloten van de besluitvorming, zijn stem kan laten horen, ervaringen kan uitwisselen, en inzicht kan verwerven in het geladen parlementaire debat. De organisators werden echter weggestuurd door veiligheidsagenten. “We appreciëren je recht om je stem te laten horen, maar dat mag niet in de neutrale zone.”
De stemming van de massale besparingen in de cultuursector kon niet worden tegengehouden. Maar de strijd moet verder gaan. De ‘zachte’ cultuursector zal verder evolueren tot een sector van harde strijd.
Verslag: Piket spoorstaking Vorst
Op de avond van woensdag 18 december waren marxistische jongeren aanwezig aan het piket van de NMBS-werkplaats van Vorst om het startschot te geven van de spoorstaking. 2/3 van het personeel staakte, en om goede redenen. De cijfers over het personeelstekort en de werkdruk begrijp je pas echt wanneer je de gevolgen uit de monden van de werknemers hoort:
- Treinbegeleider en -bestuurder die met geweld af te rekenen krijgen, en de directie die het niet de moeite vindt om de rechtszaak ernstig te nemen. (Die rechtszaak tegen drie geïdentificeerde daders werd gewoon geseponeerd.)
- De directie vond wel middelen om een gerechtsdeurwaarder naar het piket te sturen.
- Om de staking te breken, verschoof de directie personeel naar werkplaatsen, zonder dat ze de nodige veiligheidscertificaten hebben! De directie heeft nog niets geleerd uit de dodelijke treinramp in Buizingen. En dat terwijl er doorgaans strenge boetes worden uitgedeeld voor minimale overtredingen.
Solidariteit met de spoorstaking! Respect voor het spoorpersoneel. Massale herinvesteringen in het openbaar vervoer en weg met de EU-opgelegde privatiseringen!
