Antiracisme

Als alle levens inderdaad heilig zijn, zijn sommige levens duidelijk heiliger dan andere.

De komende periode zal iedereen die strijdt tegen racisme, seksisme, homofobie, islamofobie, en andere vormen van onderdrukking, goed moeten nadenken en discussiëren op welke termen we de ‘cultuuroorlog’ die de rechterzijde op ons afstuurt zullen voeren.

Frederick Douglass vatte zijn ‘strijdparcours’ als volgt samen: ‘Toen ik voor de slavernij vluchtte, was dat voor mijzelf; toen ik voor emancipatie pleitte, was dat voor mijn volk; maar toen ik voor de rechten van de vrouw opkwam, was er geen sprake van mijzelf, en ik vond er een beetje nobelheid in.’

In dit artikel leveren we een bijdrage aan de discussie over 'wit privilege', dat nu veel in de media voorbij komt sinds de geweldige golf van anti-racistische protesten in Nederland en andere landen. Het is overduidelijk dat er sprake is van systemisch racisme in de VS, Nederland en andere landen. De protesten hebben de kwestie van racisme op de agenda gekregen. Maar in hoeverre kan het begrip 'wit privilege' een verklaring bieden over waar het racisme vandaan komt en hoe we het kunnen uitroeien?

De zwarte volksopstanden in de jaren 1960 in Harlem, Los Angeles, Chicago en Detroit waren het antwoord op de pertinente onwil om gehoor te geven aan de verzuchtingen van de beweging voor burgerrechten en hun leiders, zoals Martin Luther King. Het “Black Nationalism’ dat hieruit ontstond kreeg zijn politieke uitdrukking in de “Black Power” beweging. Het nieuwe radicale zwarte bewustzijn, dat mede aangewakkerd werd door de onafhankelijkheid van voormalige Afrikaanse kolonies, had een grote invloed op de moderne Amerikaanse literatuur.

Een vloedgolf van antiracistische betogingen rolt al weken over de Verenigde Staten. De moord op George Floyd door de politie van Minneapolis heeft vooral de jeugd, zwart maar ook blank, in een zeldzame staat van grote opstandigheid gebracht. Snel werd het een internationale beweging.

Honderdduizenden mensen protesteerden afgelopen weekend in honderden steden in de Verenigde Staten tijdens de grootste demonstraties sinds de racistische moord op George Floyd door de politie in Minneapolis op 25 mei. Wereldwijd waren er ook protesten in honderden steden met honderdduizenden jongeren en arbeiders, die manifesteerden tegen racisme en politiegeweld, zowel lokaal als in solidariteit met de massabeweging in de VS.

Het racistische kapitalistische systeem heeft opnieuw eenzelfde tragedie veroorzaakt. Dit gaf aanleiding tot één van de grootste protestbewegingen ooit in Minneapolis.