"De stakingsoproep wordt beter opgevolgd dan verwacht", meldde het ochtendnieuws van de Franstalige privé-radio RTL. De 90.000 metaalarbeiders van het ABVV in Brussel en Wallonië reageerden met een 24 urenstaking op de impasse in de CAO-onderhandelingen met Agoria.
De voorstellen van de patroonsfederatie liggen onder het niveau van het afgesloten interprofessioneel akkoord. Zo wil Agoria de premies van respectievelijk 125 en 250 euro enkel uitkeren aan de voltijdse metaalarbeiders en niet aan de deeltijdse krachten. "Ecocheques, daar eten we niets mee. Wij willen de volledige 250 euro zoals voorzien in het IPA", roept een deelnemer aan de betoging in de Waalse hoofdstad Namen. Zo'n 4500 rode metallo's zetten daar hun eisen kracht bij met een strijdbare betoging. 'Ecocheque' is de laatste ecologische stunt van de patroons om een echte verhoging van de lonen te omzeilen. Naar het voorbeeld van de maaltijdcheques, kan je met ecocheques groene en milieuvriendelijke aankopen doen voor bijvoorbeeld je woning. De studiekosten van je kinderen kan je hier echter niet mee betalen.
De kritiek op het meer algemene kapitalistische systeem was ook voelbaar en leesbaar op de betoging. "Sans notre travail, votre capital ne vaut pas un bal", pronkte op een spandoek van het FGTB. In het Nederlands klinkt dat: "Zonder onze arbeid is jullie kapitaal niet veel waard". Als het ware een gevatte marxistische analyse! De arbeiders worden met de dag ongeruster. Nu Arcelor, ondanks de uitkering van 4 miljard euro aan de aandeelhouders, meer dan duizend jobs opoffert, warmen de gemoederen zich op. Het twintigtal bezetters van de IAC garages en kantoren in Brussel, kreeg later op de dag ook steun van verschillende honderden metallo's. Morgen staken en betogen de staalarbeiders van Arecelor Mittal opnieuw.
De zeer goede respons op de stakingsoproep in de Brusselse en Waalse metaal, toont aan dat ook in volle crisis de arbeiders strijdbaar kunnen reageren. Bedrijf per bedrijf is de strijd vaak uitzichtloos, alhoewel die natuurlijk gevoerd moet worden. Meer dan ooit echter, vraagt de economische recessie een algemene respons van de arbeidersbeweging. Als er maar het begin van leiding en initiatief wordt getoond aan de top van onze vakbonden zijn de arbeiders bereid massaal in actie te komen. Om er voor te zorgen dat de arbeiders en bedienden de crisis niet betalen, wordt er best snel een nationale staking voorbereid in heel België. De Europese vakbondsbetoging, nu vrijdag 15 mei in Brussel, is een uitgelezen kans om zo een staking zelfs op Europees niveau te tillen. Zulk een actie zou de kapitaalkrachtigen (in de hele wereld) koude rillingen over de ruggengraat bezorgen. De geplande betoging in Brussel zal een succes zijn en moet wat ons betreft het startschot betekenen om met alle Europese vakbonden samen in het offensief te gaan tegen de crisis en het plan dat gesmeed wordt om de arbeidersklasse ervoor te laten betalen.
Tegen de afdankingen stellen wij arbeidsduurvermindering voor met behoud van loon. Bedrijven die dreigen met sluiting moeten hun boekhouding openen en moeten desnoods genationaliseerd worden onder de controle van het personeel. Een crisisbelasting op de grote vermogens moet ervoor zorgen dat de sterkste schouders eindelijk de zwaarste lasten torsen. Zo een programma, gekoppeld aan de nationalisatie van de banken en een campagne van acties, stakingen en betogingen, kan het tij helpen keren.
