16
ma, sept

België

De Beweging voor Syndicale Democratie, ontstaan uit het basisprotest tegen de ondemocratische afdanking van de Algemeen Secretaris van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde, brengt een bulletin uit. Dit is het edito van de eerste uitgave, die eerstdaags verspreid wordt bij vakbondsmilitanten. Indien u een exemplaar wil ontvangen van dit bulletin, stuur dan een mail naar de redactie van onze website of contacteer een van onze militanten.

Dit is de analyse die het Coördinatiecomité van de Beweging voor Syndicale Democratie heeft gemaakt van het recentste ontwerp van Interprofessioneel Akkoord. Tegelijkertijd worden ook voorstellen uitgewerkt waarvan delegees op alle niveaus gebruik zouden moeten van maken.

We stelden deze vraag aan de ABBV-delegee Rudy Sohier van FCI Mechelen. Rudy Sohier ligt met zijn andere syndicale makkers aan de basis van het netwerk ‘Gedaan met Sluiten’, gelanceerd in de zomer van 2002 naar aanleiding van de aangekondigde sluiting van het hoogtechnologische bedrijf.

“Wat ik nu begrijp is dat wij enkel en alleen maar economische wegwerpproducten zijn”, vertelde een verbitterde arbeidster van Philips Hasselt een paar uur na de aankondiging van de sluiting. Dat is de harde ervaring met het kapitalisme. Alles verwordt tot koopwaar.

In het Italiaanse klinkt het: “Nazionalizzare la Fiat, senza indennizzo e sotto il controllo dei lavoratori”. In het Nederlands wordt dit dan: “Nationaliseer Fiat, zonder schadevergoeding en onder arbeiderscontrole”. Dat is de oproep die linkse delegees uit de automobiel- en metaalindustrie gegroepeerd rond het tijdschrift ‘La Nostra Voce’ (Onze Stem) verdelen in de vakbonden.

Op het moment dat we dit artikel begonnen te schrijven, zaten de onderhandelingen voor een nieuw Interprofessioneel Akkoord (IPA) muurvast en zag het er niet naar uit dat er veel te rapen zou zijn. Ondertussen is er een minimaal akkoord rond de loonnorm en zijn er inderdaad niet veel kruimels van de tafel gevallen.

Binnenkort zullen de onderhandelingen tussen vakbonden en patronaat over een nieuw interprofessioneel akkoord (IPA) van start gaan. Het menu ziet er ongeveer hetzelfde uit als in 2001-2002: loonnorm, flexibiliteit, einde van de loopbaan, opleidingen, mobiliteit, wegwerken van discriminatie enzovoort. Wat kunnen we van het patronaat onder de huidige omstandigheden verwachten? En hoe kunnen we vermijden dat we vastlopen in een moeras?

Een dodelijke ontploffing bij het Waalse staalbedrijf Cockerill Sambre zorgt voor zware commotie bij de staalarbeiders en hun gezinnen. Fabian Defraine, marxistisch gemeenteraadslid in Tubeke, waar ook de Forges de Clabecq gevestigd zijn, nagelt het winstbejag van de patroons aan de schandpaal.

Veel discussie en veel volk op het Eerste Forum voor Vakbondsdemocratie geboren in het kielzog van de onder voogdij stelling van BBTK Brussel en het ontslag van Albert Faust. Er werd gepoogd om de 'zaak BBTK Brussel' te begrijpen maar tegelijkertijd slaagden de deelnemers er in om het ook te overstijgen. Er wordt nu gewerkt aan een beweging waarmee de vakbondsleden en militanten zich hun organisatie weer kunnen eigen maken.

Op 7 oktober hield Albert Faust, de afgedankte Algemeen Secretaris van BBTK Brussel, een persconferentie. Hij deed daar de verergerende situatie in de BBTK en het ABVV uit de doeken. Maar op basis van deze vaststelling willen Albert Faust en talrijke vakbondsmilitanten niet bij de pakken zitten. Zij lanceren daarom een nieuwe 'beweging voor vakbondsdemocratie'.

Sommigen zijn geneigd om de ‘zaak Faust’ te interpreteren als een late maar noodzakelijke operatie om orde op zaken te stellen. Dit getuigt van een eenzijdige en beperkte visie. De poging tot afdanking van Albert Faust maakt vandaag duidelijk dat bepaalde personen het ABVV willen besturen zoals anderen een bedrijf besturen, zijnde van de top naar beneden, met niet alleen toenemende ondoorzichtigheid hoe dichter je de top nadert, maar tevens steeds minder betrokkenheid en raadpleging van de basis.

We geven hier in tien punten ons standpunt rond de ‘affaire Faust’, de algemeen secretaris van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde die de nationale leiding wil afdanken.

Wij publiceren hier integraal een brief aan de regering, opgesteld als e-mail, van de BBTK-delegatie Alcatel-Bell over de eindeloze stroom herstructureringen in hun onderneming.

De sluiting van het Mechelse connectorenbedrijf FCI is kenmerkend voor de zware crisis die de ICT-sector doormaakt. De syndicale delegatie van FCI lanceerde de kreet “Gedaan met sluiten!” om de nieuwe stroom van sluitingen en afdankingen te kunnen keren. Omdat ze beseffen dat er een nationale en interprofessionele beweging op gang moet komen, roepen ze op voor een nationale betoging op 7 september in Mechelen (zie Rode Agenda voor details).

In juli kreeg Albert Faust, algemeen secretaris van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde, zijn ontslag van de nationale BBTK-leiding onder voorwendsel van ‘corruptie’. Dit is de brief van Faust aan de militanten van Brussel-Halle-Vilvoorde eind juli – begin augustus.

De ondemocratische afdanking van de algemeen secretaris van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde, Albert Faust, gaat gepaard met een campagne van leugens en roddels, die slechts als doel hebben de politieke afrekening met de syndicale linkerzijde in het Brusselse te verbergen onder een mesthoop. Hier volgt een verslag van Stephen Bouquin, BBTK-militant en lid van ATTAC, als tegengif op de lastercampagne van de nationale ABVV en BBTK-leiders. We moedigen al onze lezers, en in het bijzonder de vakbondsmilitanten binnen hun vakbond, aan om dit verslag te bespreken en het zo breed mogelijk te verspreiden.

Begin juli werd de afdeling van Brussel-Halle-Vilvoorde van de socialistische bediendenbond BBTK door de nationale leiding van de Centrale onder voogdij geplaatst. Drie vrijgestelden werden afgedankt waaronder de algemeen secretaris, Albert Faust. Hier volgt een oproep van basisdelegees van het BBTK. Deze oproep is ook in het Frans beschikbaar bij de redactie.

De sluiting van het nochtans winstgevende FCI in Mechelen, deel van de Franse multinational Framatome, is een zoveelste aanklacht tegen dit rotte systeem. We publiceren hier dan ook, met een inleiding van onszelf, de volledige speech van een van de syndicalisten van FCI.

De redactie van Vonk vroeg Patrick Humblet, professor Sociaal Recht aan de RUG, om commentaar naar aanleiding van de uitspraak in het proces tegen de 13 van Clabecq.

Na de zomer zullen de onderhandelingen voor een nieuw Interprofessioneel Akkoord 2003-2004 (IPA) op kruissnelheid komen en indien de vakbonden een eisenbundel daadwerkelijk op de agenda willen krijgen, lijkt het ons het aangewezen tijdstip om deze onderhandelingen voor te bereiden. De leden informeren en raadplegen, de leden mobiliseren, kortom de nodige krachtsverhoudingen opbouwen. De hoogste tijd dus om een aantal zaken op een rijtje te zetten.

Op vrijdag 31 mei en zaterdag 1 juni komt het Federaal Congres van het ABVV bijeen. Een nuchtere balans van de syndicale werking in de laatste 4 jaar pleit ondubbelzinnig voor een ommekeer in de syndicale strategie. De huidige leiding rond Mia De Vits volhardt echter in een beleid dat de vakbeweging verzwakt en de burgerij tot nog meer agressie aanzet.

Na een eindeloos proces is de hele beschuldiging van het Openbaar Ministerie tegen "de 13 van Clabecq" totaal ineengestort. Op een paar kleine vergrijpen na blijft er eigenlijk niets meer over.

Begin maart werd het rusthuis Berkenhof in Herent failliet verklaard, waardoor 27 bejaarden van de ene dag op de andere op straat stonden. Naar aanleiding van dit faillissement interviewde Vonk een vakbondsafgevaardigde over de situatie in de sector. Blijkt dat die allerminst rooskleurig is. Als u dacht een rustige oude dag te slijten dan kan u zich wel eens deerlijk vergissen.

Deze oproep van een aantal vakbondsmilitanten-en secretarissen werd als opiniestuk geweigerd door de Franstalige krant Le Soir wegens... plaatsgebrek. Tegen 9 april 2002, de laatste zitting in het proces tegen de 13 van Clabecq hopen de initiatiefnemers met deze oproep toch nog binnen te breken bij de grote media. Ondertussen publiceren we hem op onze site met de hoop nog meer handtekeningen in te zamelen en te mobiliseren voor 9 april aan het Justitiepaleis in Brussel

Minister Onkelinx heeft op maandag 18 maart 2002 de patroons en vakbonden in haar kabinet op het matje geroepen. Ze wil de onderhandelingen over de regeling van de sociale conflicten kost wat kost weer aanknopen. Deze zijn gestrand na een regelrechte rebellie in de syndicale rangen van zowel het ACV als het ABVV. De opwelling van onderuit was zowel gericht tegen het wetsvoorstel van Onkelinx als tegen het zogenaamde ‘herenakkoord’ tussen de patronale en syndicale hoofdonderhandelaars. Om deze ‘heren’(waaronder tenminste één dame) ‘aan te moedigen’ dreigt de minister met een grote stok: als dit overleg faalt zal ze zelf de spelregels van de sociale strijd vastleggen. De countdown is begonnen. Binnen tien dagen moet er een akkoord op tafel liggen. Op 28 maart hebben patroons en vakbonden opnieuw een afspraak bij Onkelinx. Moeten de vakbonden nu kiezen tussen de pest en de cholera?

Filip Dorssemont en Jan Buelens publiceerden dit opiniestuk vandaag (woensdag 20 maart 2002) in het dagblad De Morgen. Het circuleert ook reeds een aantal dagen in vakbondsmiddens. Gezien de hevigheid van discussies deze week in de vakbeweging over het 'herenakkoord', het ontwerp Onkelinx en haar ultimatum aan de vakbonden en de patroons hebben we beslist met de toelating van de auteurs dit opiniestuk een zo groot mogelijke echo te geven.

Sinds de wereldrecessie wild om zich heen slaat, gaan de zaken voor het airconditioning-bedrijf, afkomstig uit het land van de rijzende zon, ook minder goed. Met als gevolg delocatie en jobverlies.

Sabena en het sociaal, politiek en syndicaal faillissement

Half december vorig jaar keurde de regering een mededeling goed over de ”collectieve arbeidsbetrekkingen en de bevordering van het sociaal overleg”. Dit is een nota die de inmenging van de rechtbanken in sociale conflicten moet regelen. Het is inderdaad bijna een constante geworden dat patroons een beroep doen op de burgerlijke rechtbanken om stakingen te breken en piketten zware dwangsommen op te leggen.

België produceert tot nader order 12,34 auto’s per 100 inwoners per jaar en bekleedt daarmee de eerste plaats in de wereld. Die productie is goed voor 30.000 arbeidsplaatsen. Tot zover het goeie nieuws. Het slechte nieuws is dat er momenteel 22 miljoen auto’s te veel gemaakt worden in de wereld, en dat er zowat 90 autofabrieken te veel staan op onze planeet.

Het schot voor de boeg van VLD-voorzitter Karel De Gucht om het stakingsrecht aan banden te leggen is een belangrijke waarschuwing aan het adres van de vakbonden. Schermen met ‘fundamentele rechten’ en ‘algemene principes’ volstaat niet om de zoveelste aanval tegen de arbeidersbeweging tegen te houden.

Een decennium van herstructureringen, meer flexibiliteit en privatiseringen hebben niet kunnen verhinderen dat het kapitalisme opnieuw in een neerwaartse spiraal terechtkomt. Na de periode van riante winsten komt opnieuw een periode aanzetten waarin de werknemers nog eens het gelag dreigen te betalen voor een nieuwe crisis. De vakbeweging kan zich niet veroorloven mee te glijden in deze neerwaartse spiraal. Een aantal ACOD-militanten stelden de volgende petitie op die oproept voor een daadwerkelijke mobilisatie op 19 oktober.

Op 5 april ll. verzamelden een driehonderdtal ACOD-leden en afgevaardigden van het stads- en OCMW-personeel voor het stadhuis van Antwerpen. Reden was het bezoek van minister Sauwens, die opnieuw het zoveelste saneringsplan voor Antwerpen had voorgesteld.

Op 5 april verzamelden enkele honderden ACOD-militanten op de Grote Markt van Antwerpen naar aanleiding van het bezoek van VU-minister Sauwens. We moeten een kat een kat noemen: ACOD-LRB, de socialistische vakbond van o.a. het Antwerpse stadspersoneel is er niet echt in geslaagd voogdijminister Johan Sauwens een ‘warme ontvangst’ te bezorgen...

Het ABVV ging naar de onderhandelingstafel met vier sleuteleisen: meer loon, minder werkuren, betere werkomstandigheden en verhoogde verplaatsingsonkosten. De ontwerp-CAO was ondermaats en de patroons wensten bovendien meer flexibiliteit en interimarbeid door te voeren, terwijl dat laatste er tot nu toe verboden is.

De niet aangekondigde actie is het havenpatronaat in het verkeelde keelgat geschoten. De overheid moest het ontgelden omdat de operationele betrouwbaarheid van de haven in het gedrang was gekomen.

644 miljard Bef, zo rondde de ministerraad in maart 2001 de besprekingen af over de toekomst van het vervoer per spoor in België. Dit plan behelsde zowel de uitwerking van een algemeen vervoerplan voor de toekomst, alsook de rol die de NMBS zal moeten, kunnen, mogen spelen.

De bedrijfs-cao van Sidmar zit in een vernieuwingsfase eind maart. De arbeiderscentrales van het ABVV en het ACV voeren prikacties op 28 maart; de eisen zijn duidelijk: één uur arbeidsduurvermindering met 27 frank verhoging van het uurloon.

De staking van de werknemers van het Zeewezen op 13 februari 2001 in navolging van hun actie van 17/11/00 heeft geen windeieren opgebracht. De resultaten mogen terecht historisch genoemd worden. De kabinetten Sauwens, Dewael en minister Stevaert waren de onderhandelaars van regeringszijde. De resultaten van de onderhandelingen moeten nog in een protocol worden gegoten en op 20 april ondertekend. Indien de gemaakte afspraken niet worden nagekomen, hervatten de werklieden onmiddellijk hun actie.

Eind februari viel op de redactie een brief van De Post in de bus, getiteld “Hoe beter we elkaar begrijpen, hoe meer we voor u kunnen doen.” Je krijgt niet iedere dag een brief van De Post, dus begonnen we geboeid te lezen. Wat de praktische kant van de zaak betreft, werden we gewezen op een nieuw aanbod informatiebrochures, maar er was meer. De Post, zo werd ons met fierheid verteld, was een nieuwe weg ingeslagen.

Het personeel van de zwembaden en musea te Antwerpen, de buschauffeurs, het onderwijs, de ministeries en parastatalen, Sabena, Electrabel, de maatschappelijk assistenten van 60 OCMW’s... het lijstje van de actievoerd(st)ers en stakers in de openbare diensten leek de eerste twee maanden van 2001 wel eindeloos. Het ongenoegen bij de basis is zo groot dat de leiding van de twee grootste vakbonden - ACOD en CCOD - gedwongen werd om op woensdag 14 maart een nationale betoging te organiseren en alles wijst erop dat er tegen eind maart een nationale 24-urenstaking komt.

Op 15 februari verzamelden vakbondsafgevaardigden uit alle Electrabel-vestigingen om actie te voeren aan het hoofdkwartier in Brussel. Iets voor 11u30 bezetten de manifestanten een tijdje de Regentlaan. Die dag gingen de vakbonden en bedrijfsleiding opnieuw rond de tafel zitten om te praten over de toekomst van het personeel. Vonk had een gesprek met André Debacker, ABVV Gazelco Syndicaal Afgevaardigde bij Electrabel Antwerpen.

Naar aanleiding van de laatste gemeenteraad op 5 maart 2001, heeft de meerderheid een motie neergelegd betreffende de toekomst van Duferco-Clabecq. Ongerust over de grote manoeuvres in de staalnijverheid, stelde de motie voor dat het College van de gemeente Tubeke een delegatie zou sturen naar de Waalse regering om ze te sensibiliseren rond de problematiek van Duferco-Clabecq en de reconversie van het Westelijke gedeelte van Waals-Brabant.

De fusie tussen Usinor, Arbed en Aceralia is een nieuwe stap in de wereldoorlog tussen staalreuzen die de hand willen leggen op de zwakkere industriegroepen in de staalnijverheid. Het concentratieproces in de staalindustrie is het onvermijdelijke gevolg van de zogenaamde vrijemarkteconomie en leidt tot de vorming van “NewCo”, die met de fusie meteen de nieuwe koplopers worden in de wereldranglijst van staalgiganten.

Subcategorieën

Syndicaal Aantal artikelen: 287