13
zo, juli

België

Achtduizend mensen kwamen in Charleroi op straat in solidariteit met de glasarbeiders van AGC Automotive en tegen de patronale eisenbundel in het interprofessioneel overleg. Een kort verslag.

Het moest ervan komen. Na maandenlange provocaties, speldenprikken en aanvallen van de bazen tegen het brugpensioen, de koopkracht en de arbeidsorganisatie is er een einde gekomen aan het geduld van de vakbondstop. Het geduld van vele arbeiders en bedienden was echter al lang op.

De spontane staking van het personeel van de Belgium Refining Corporation kan uitlopen op een testcase voor de hele petrochemische sector. De directie weigert er de bestaande CAO toe te passen op de vooravond van de onderhandelingen voor een nieuwe sectorale CAO. Wij gingen praten met het piket.

De Post staakt tegen het uitblijven van de beloften uitgestippeld in hun CAO. Bovendien heerst er veel ongenoegen over de Georoute. De liberalisering brengt grote haast in hun leven.

De kalender van het sociaal overleg brengt de verhoudingen tussen arbeid en kapitaal terug op de voorgrond. Hoewel iedereen liever spreekt over ‘sociale partners’. Hoewel de communautaire heibel de aandacht verplaatst. Maar het patronaat kan niet braaf zwijgen na een eis van arbeidsduurverlenging. En de syndicale beweging kan ook niet een autistische toeschouwer zijn. Tijd om een gepaste strategie en tactiek te ontwikkelen. Wij doen een voorstel.

Het brugpensioen is voor vele oudere arbeiders of bedienden de enige manier om vroegtijdig te ontsnappen aan de ondermijnende werkdruk en de stress. Het patronaat wil het brugpensioen graag afschaffen of de leeftijd wanneer men er recht op heeft verhogen. De regering blijkt te kiezen voor een zachtere aanpak. Maar is het doel verschillend?

De regering beweert de begroting in evenwicht te hebben zonder pijnlijke ingrepen. De woorden van Vandenbroucke zeggen echter al genoeg: “Geen opslag!” De Witte Woede betoogt op 21 oktober en toont hoe alle arbeiders en bedienden moeten reageren op de besparingen, namelijk door te eisen wat ons toekomt.

Het opstappen van ABVV-voorzitter De Vits kreeg half september een pijnlijk vervolg. Veel syndicalisten keken verbouwereerd toe hoe de leiding ging bakkeleien over de post van algemeen secretaris. We werpen een blik op dit bureaucratische conflict.

Het patronaat heeft deze zomer veel proefballonnetjes opgelaten die de mensen ongerust en kwaad hebben gemaakt. De herinvoering van de 40-urenweek is er zo een. Wij zetten dit voorstel en de patronale manoeuvres hier rond even tegen het licht.

Binnenkort starten de onderhandelingen over het nieuwe IPA tussen de vakbonden en de werkgeversorganisaties. Het patronaat legt alvast zware eisen op tafel, zoals de 40-urenweek.

Op zondag 18 juli overleed Albert Faust, algemeen secretaris van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde en voorzitter van de Brusselse Intergewestelijke. Wij brengen hem een laatste groet en schetsen het kleurrijke personage dat de syndicale beweging verloren is.

De vestiging van de multinational BASF aan de Schelde in Antwerpen is het grootste chemische bedrijf van België. Enkele weken na de sociale verkiezingen kondigde de directie aan dat BASF Antwerpen 10 procent ‘efficiënter’ moet produceren. We interviewden hierover een arbeider van BASF.

Begin mei kondigden de vakbonden een staking aan voor 19 mei in de grote winkelketens. De Federatie van Distributiebedrijven (Fedis) wil immers de openingstijden van de winkels verlengen. Het patronaat gaf echter al toe voor de strijd gestreden was. Een interview over deze overwinning met Georges Seclef en Benny Willems, beiden BBTK-secretaris te Antwerpen.

Enkele maanden geleden werd een plaatselijke afdeling van een Vlaamse overheidsinstelling geconfronteerd met een vraag van de directie dat elk personeelslid over zijn mailbox de volledige inzagerechten zou geven aan zijn directe overste.

Tijdens de sociale verkiezingen kiezen zo’n 1,4 miljoen werknemers zo’n 50.000 vertegenwoordigers in 6.000 Comité’s ter Preventie en Bescherming van de Werkplaats en in 3.000 Ondernemingsraden. Volgens de vakbonden een ware hoogmis in sociale democratie. Aangezien wij niet echt voorstander zijn van uit de lucht gegrepen rituelen, is het de moeite waard om even stil te staan bij het democratische gehalte van de sociale verkiezingen in ons land.

De rechterzijde binnen het ABVV probeerde de linkse, democratische vakbondswerking van ACOD Onderwijs Antwerpen teniet te doen. De acties van de militanten slaagden er echter in een eerste slag thuis te halen. Dit verhaal is van belang voor elke syndicalist die voor een democratische vakbondswerking is.

Op 1 april betoogde de sociale sector met 20.000 mensen in Brussel, de zoveelste actie in de afgelopen maanden. Er wordt gesproken van een nieuwe Witte Woede. We interviewden een delegee van de bediendenvakbond BBTK over deze mobilisaties en de mensonwaardige toestanden in de sector.

Mia De Vits heeft ontslag genomen als voorzitter van het ABVV. Ze gaat de lijst van de SP.a trekken voor de Europese verkiezingen. Voor haar ontslag geeft ze verschillende redenen. Wij denken dat het drogredenen zijn. Haar vlucht weg van de ABVV-top duidt op een politieke en strategische impasse in de vakbond. Lees onze analyse.

Op 20 maart betogen de vakbonden in Oostende om het regeringsconclaaf socialer te tinten. Ondertussen broeit er vanalles onder de oppervlakte van de sociale strijd. Tijd om enkele zaken op een rijtje te zetten.

Binnen enkele maanden zijn er in ons land weer sociale verkiezingen. Voor veel mensen is dit een grote onbekende, waarvan de inzet door de burgerlijke pers al te vaak gereduceerd wordt tot het verkiezen van machtsposities in de bedrijven. Natuurlijk gaat het over veel meer. Daarover hebben we in de aanloop naar de verkiezingen een gesprek met enkele betrokkenen op de werkvloer.

Zijn de Limburgse arbeiders nu echt zo mat en gehoorzaam als er beweerd wordt? Een korte terugblik in de geschiedenis helpt ons te antwoorden op die vraag.

De staking bij de openbare bibliotheken van Antwerpen is nu al tien maanden bezig. Binnenkort neemt het conflict een nieuwe draai met een overkoepelende actie van alle diensten van de stad.

Ze waren een tijd niet meer uit het nieuws weg te slaan, de mensen die elke dag de zorg voor anderen op zich nemen. Wekelijks confronteerden ze de regering met stakingen van de gezins- en bejaardenzorg, van de gehandicaptensector enzovoort.

De antisyndicale proza van de krant De Morgen tegen de staking van het personeel van de Antwerpse bibliotheken zorgt gelukkig voor verdere reactie. Hier volgt de brief die Fons Van Cleempoel adresseerde aan de redactie van de minder en minder onafhankelijke krant van Vlaanderen. Fons is coördinator van de ACOD-afvaardiging ‘Sport en Cultuur’ bij Stad Antwerpen.

Het regent aanvallen op het personeel van de Antwerpse bibliotheken. Terwijl de Raad van Bestuur via een brief aan het personeel manoeuvreert om hun staking te stoppen zonder iets te bekomen, ging De Morgen in haar editie van 13 december frontaal in de aanval. Dit keer is het Karl van den Broeck, ‘chef cultuur’ van de krant, die in een opiniestuk doorspekt met leugens de staking in een slecht daglicht wil stellen. ‘Chef propaganda’ lijkt ons een betere titel voor dit heerschap. Lin van Rompaey, ACOD-hoofdafgevaardigde bibliotheken, geeft hem lik op stuk.

"Het is een echt schandaal", roepen de professoren, journalisten en ministers die de 'gijzeling' veroordelen van de directie door het personeel van de verffabriek Sigma. Wij gingen praten met deze beruchte gijzelnemers.

We zijn nu ongeveer zes maanden voor de sociale verkiezingen van mei 2004. Een goed moment dachten we om eens te kijken naar de sociale strijd in België. Want het stormt aan het sociale front. Enerzijds zitten werkgevers en de regering aan de lonen, de pensioenen en de uitkeringen en willen zij ons langer en harder laten werken. Anderzijds zitten de vakbonden al een hele tijd in het defensief.

Burgemeester Janssens zalft en slaat het personeel. Volgens zijn woorden zij wij voor het overgrote deel hardwerkende en bekwame ambtenaren die respect verdienen. Maar voor het bibliotheekpersoneel zet hij alvast een stok achter de deur klaar. Commentaar op het antisyndicale duet van Janssens met De Standaard van 31 oktober.

Net zoals vandaag ontspon er zich tien jaar geleden een recessie en kwamen vele bedrijven in de problemen. De acties tegen het Globaal Plan staan in het geheugen gegrift van vele syndicalisten. Het is een herinnering van gemiste kansen en van een nederlaag, die men echter niet aan zichzelf kan wijten.

Vrijdag 10 oktober besliste het Antwerpse schepencollege om de lineaire besparingen op het personeel in te trekken. Daarmee is een einde gekomen aan een lange periode waarin het stadsbestuur de kwadratuur van de cirkel trachtte te maken door de illusie van méér dienstverlening met minder personeel na te streven!

De gemoedstoestand van de Fordarbeiders wordt sinds de aankondiging van de 3.000 afdankingen sterk op de proef gesteld, wat sommige media ertoe leidt hen als "apathisch" af te schilderen. De onophoudelijke acties deze week, gekoppeld aan de controle op de productie van de Transit tonen echter aan dat het Fordpersoneel van zich begint af te bijten. Woordbreuk door de directie pikken zij niet. Dit gesprek hadden wij met een viertal arbeiders en syndicalisten aan het piket van de nachtploeg.

De massale afdankingen bij Ford Genk zijn een catastrofe van formaat voor de werkende klasse. Tegelijkertijd is het een virulente aanklacht tegen het tewerkstellingsbeleid van de de regeringen op alle niveaus. De vakbondsleiding van het ACV en het ABVV, die dit beleid hebben gevolgd, moet nu een drastische koerswijziging voorstellen. We spraken hierover met Stephen Bouquin, arbeidssocioloog en militant actief in ATTAC en andere sociale bewegingen.

De stakingen van deze zomer tegen de Georoute lieten zien welke actiebereidheid er bestaat onder de postwerkers. In plaats van de kwestie te verengen tot een technische onderhandeling over de toepassing van de Georoute, zouden de vakbonden beter de mobilisatie ter verbetering van de werkomstandigheden koppelen aan een strijd van alle overheidsbedrijven, incluis Spoor en Belgacom, voor werkzekerheid en tegen privatiseringen.

Het plan Move 2007 van NMBS-baas Karel Vinck is geen toekomstvisie voor een verbeterde mobiliteit. Het is een louter financiële visie opgesteld op basis van uitsluitend boekhoudkundige redeneringen, die een aanzet zijn tot privatisering en een regelrechte aanval op het personeel en de reizigers.

Ze houden het nog steeds vol! Na veertien stakingsweken is de vastberadenheid van de Antwerpse bibliotheken nog steeds intact. Nochtans is het geen gemakkelijk conflict voor het bibliotheekpersoneel.

Hier vindt u de recentste update van de ondertekenaars van de oproep voor een syndicale boycot van de wapentransporten. Ondertussen kreeg de oproep ook steun van Danny Maertens, gewestelijk secretaris ABVV West-Vlaanderen en van de syndicale afvaardiging van ACOD-LRB van de Stad Antwerpen en van het Gewest Antwerpen van de hele ACOD. Ook in het ACV en in Franstalig België wordt de oproep nu verspreid. Neem contact met ons op voor een Franstalige versie van de tekst.

De slecht draaiende economie laat een ravage achter op de arbeidsmarkt. In de laatste vier maanden verloren dagelijks gemiddeld honderd arbeiders en bedienden hun baan. De vakbonden bieden weinig steun aan delegees, hoewel het potentieel voor een grote beweging voor jobs wel degelijk bestaat.

Subcategorieën

Syndicaal Aantal artikelen: 308