De rechterzijde binnen het ABVV probeerde de linkse, democratische vakbondswerking van ACOD Onderwijs Antwerpen teniet te doen. De acties van de militanten slaagden er echter in een eerste slag thuis te halen. Dit verhaal is van belang voor elke syndicalist die voor een democratische vakbondswerking is.

Op 1 april betoogde de sociale sector met 20.000 mensen in Brussel, de zoveelste actie in de afgelopen maanden. Er wordt gesproken van een nieuwe Witte Woede. We interviewden een delegee van de bediendenvakbond BBTK over deze mobilisaties en de mensonwaardige toestanden in de sector.

Op 26 maart had in Oostende de provinciale Vlaams Blok-verkiezingsmeeting plaats in de zaal Ten Stuyver met Filip Dewinter als spreker. Op initiatief van Vonk Oostende, die alle progressieven had opgeroepen, werd een protestactie gehouden.

Mia De Vits heeft ontslag genomen als voorzitter van het ABVV. Ze gaat de lijst van de SP.a trekken voor de Europese verkiezingen. Voor haar ontslag geeft ze verschillende redenen. Wij denken dat het drogredenen zijn. Haar vlucht weg van de ABVV-top duidt op een politieke en strategische impasse in de vakbond. Lees onze analyse.

Op 20 maart betogen de vakbonden in Oostende om het regeringsconclaaf socialer te tinten. Ondertussen broeit er vanalles onder de oppervlakte van de sociale strijd. Tijd om enkele zaken op een rijtje te zetten.

België is weer eens wereldnieuws geworden met het begin van het proces van Marc Dutroux in Aarlen. Maar waar draait dit proces allemaal om? Hierop geven we in een reeks artikels een antwoord. Vandaag starten we met de vraag wie Dutroux is en waarom hij is wie hij is.

In dit laatste deel van onze vooruitzichten voor België analyseren we de toestand van de belangrijkste progressieve krachten: de linkse partijen, de vakbonden en bewegingen zoals de antiglobalisten en het verzet tegen de oorlog. Tijdens de jaren ’90 is de linkse leiding aanzienlijk naar rechts opgeschoven. Nu de heersende klasse een groot offensief inzet, is de linkerzijde onvoorbereid, hoewel zich in de maatschappij een duidelijke verlinksing voordoet, in de eerste plaats onder de jongeren. Het marxisme is actueler dan ooit.

Eind januari, begin februari bezochten de Amerikaanse militaire supertransportschepen Dahl, Watkins en Charlton de haven van Antwerpen. Bij die gelegenheid heeft het Amerikaanse leger het over een andere boeg gegooid wat haar media-strategie betreft. Eind januari werden de VRT en de regionale televisiezenders uitgenodigd om opnamen te maken van de laad- en losactiviteiten van het VS-leger aan kaai 1239. Vanwaar die plotse openheid?

Binnen enkele maanden zijn er in ons land weer sociale verkiezingen. Voor veel mensen is dit een grote onbekende, waarvan de inzet door de burgerlijke pers al te vaak gereduceerd wordt tot het verkiezen van machtsposities in de bedrijven. Natuurlijk gaat het over veel meer. Daarover hebben we in de aanloop naar de verkiezingen een gesprek met enkele betrokkenen op de werkvloer.

ACOD-LRB, de socialistische vakbond van het Antwerpse stadspersoneel, verhoogt de druk op het college. Het moet gedaan zijn met besparen op het personeel. En eigenlijk moet het gedaan zijn met besparen tout court. Er moet opnieuw worden aangeworven, want er is tekort aan personeel. En dat is een tijdbom! De ACOD-delegatie van de bibliotheken lanceerde alvast een eigen website www.bibliotheekstaking.be om de medialeugens te counteren.

Zijn de Limburgse arbeiders nu echt zo mat en gehoorzaam als er beweerd wordt? Een korte terugblik in de geschiedenis helpt ons te antwoorden op die vraag.

Het superconclaaf van de regering in het weekend van 17 januari besloot de jacht te openen op de werklozen. Hiermee bewijst minister van Dwangarbeid Vandenbroucke, in tegenstelling tot zijn officiële verhaal, dat hij de werklozen helemaal niet opnieuw aan het werk wil zetten, maar dat hij juist op zeer liberale wijze de werkloosheid wil bestrijden met verarming van alle loon- en weddetrekkenden.

Ook al is de oorlog in Irak officieel voorbij, de Amerikaanse militaire transporten naar de Golf gaan nog volop door. Momenteel vervangen de VS op grote schaal troepen in Irak. Dit brengt ook transporten van en naar Duitsland met zich mee van de daar gelegerde troepen, en militaire uitrusting. Volgens onze informatie gaat een groot deel van dit materieel via de Antwerpse haven. Een gezamelijk persbericht van het Forum voor Vredesactie, Vrede en Vonk.

De staking bij de openbare bibliotheken van Antwerpen is nu al tien maanden bezig. Binnenkort neemt het conflict een nieuwe draai met een overkoepelende actie van alle diensten van de stad.

In deel 1 hebben we onze vooruitzichten voor de economie en de nieuwe regering uiteengezet. In deel 2 graven we dieper naar de oorsprong en de verschuivingen binnen de Belgische rechterzijde. Er doet zich immers een hergroepering van rechts voor onder invloed van het neoliberalisme, de ontkerkelijking, de nationale kwestie en de reconstructie van het staatsapparaat. In dit deel willen we het dus vooral hebben over de strategie van de Belgische heersende klasse.

Ze waren een tijd niet meer uit het nieuws weg te slaan, de mensen die elke dag de zorg voor anderen op zich nemen. Wekelijks confronteerden ze de regering met stakingen van de gezins- en bejaardenzorg, van de gehandicaptensector enzovoort.

De moslimsluier in de scholen zou de rechtsstaat ondermijnen. Erger nog, de meisjes met een hoofddoek zouden de voorpost zijn van een fundamentalistische opmars! Ons lijkt dit allemaal opgeklopt. Toch moeten we de dreiging van een verbod op de hoofddoek ernstig nemen. Hier volgt ons standpunt.

Marxisten bestuderen de wereld om die te veranderen. Met dit document willen we nagaan hoe het gesteld is met het Belgische kapitalisme en hoe het in de komende periode zal evolueren, om zo beter te kunnen inspelen op de ons omringende realiteit. Deze tekst, die in drie delen verschijnt op onze website, wil een bijdrage zijn tot de strijd voor socialisme in België.

Het Amerikaanse militaire transportschip Cape Henry werd opnieuw verwacht in de Antwerpse haven op zondag of maandag (21 of 22 december) om oorlogsladingen te lossen en te laden aan kaaien 1239-1241. Dit is bijna dag op dag een maand na zijn vorige bezoek in november. Naar aanleiding daarvan haalde het protest van het Antwerps Anti-Oorlogscomité opnieuw de media. Dit protest heeft effect gehad want ook in het parlement werd het onderwerp opnieuw aangesneden.

De antisyndicale proza van de krant De Morgen tegen de staking van het personeel van de Antwerpse bibliotheken zorgt gelukkig voor verdere reactie. Hier volgt de brief die Fons Van Cleempoel adresseerde aan de redactie van de minder en minder onafhankelijke krant van Vlaanderen. Fons is coördinator van de ACOD-afvaardiging ‘Sport en Cultuur’ bij Stad Antwerpen.

Het regent aanvallen op het personeel van de Antwerpse bibliotheken. Terwijl de Raad van Bestuur via een brief aan het personeel manoeuvreert om hun staking te stoppen zonder iets te bekomen, ging De Morgen in haar editie van 13 december frontaal in de aanval. Dit keer is het Karl van den Broeck, ‘chef cultuur’ van de krant, die in een opiniestuk doorspekt met leugens de staking in een slecht daglicht wil stellen. ‘Chef propaganda’ lijkt ons een betere titel voor dit heerschap. Lin van Rompaey, ACOD-hoofdafgevaardigde bibliotheken, geeft hem lik op stuk.

"Het is een echt schandaal", roepen de professoren, journalisten en ministers die de 'gijzeling' veroordelen van de directie door het personeel van de verffabriek Sigma. Wij gingen praten met deze beruchte gijzelnemers.

Binnenkort varen opnieuw twee Britse oorlogsschepen de haven van Antwerpen binnen. Het zijn bovendien de eerste 'geprivatiseerde' oorlogsschepen van de Britse marine.

We zijn nu ongeveer zes maanden voor de sociale verkiezingen van mei 2004. Een goed moment dachten we om eens te kijken naar de sociale strijd in België. Want het stormt aan het sociale front. Enerzijds zitten werkgevers en de regering aan de lonen, de pensioenen en de uitkeringen en willen zij ons langer en harder laten werken. Anderzijds zitten de vakbonden al een hele tijd in het defensief.

De groenen hebben hun congres gehad. In plaat van een inhoudelijke, bleek het vooral een therapeutische waarde te hebben. Er werd een sterke leidster op het schild gehesen, en de interne verdeeldheid en de frustraties werden afgereageerd op een externe vijand, de SP.a.

Dinsdag 18 november werd het gemeentelijk stemrecht voor niet-Europese migranten alvast in de senaatscommissie van Binnenlandse Zaken goedgekeurd. Dit zou een overwinning zijn voor de migranten en de linkerzijde. Volgens ons een overschatting.

De Rode Rechter bekijkt de problematiek van de brugpensioenen en komt tot onthutsende vaststellingen. Alle onderzoeksmateriaal vertelt ons immers dat de afschaffing van het conventionele brugpensioen de arbeidsparticipatie van ouderen niet verhoogt. Wat kan er dan wel gedaan worden?

Gisteren bracht Powell een bezoek aan Louis Michel en bleek alles weer koek en ei tussen België en de Amerikaanse heersers. Intussen gaan de wapentransporten via de Antwerpse haven gewoon verder. De regeringsbelofte om de akkoorden daarover te herzien, lijkt in een vergeten lade van Verhofstadt te liggen. Daarom voerde het Antwerps Anti-OorlogsComité gisteren actie.

Vandaag worden veel asielzoekers, waaronder de Iraanse, gedefinieerd als ‘illegalen’ of ‘economische vluchtelingen’. Toch zijn de omstandigheden in Iran niet veranderd of verbeterd. We kregen dit artikel en oproep voor een steunpetitie van Behzad Javaheri, student aan het King’s College, Universiteit van Londen.

Een Brits troepentransportschip op weg naar Irak doet op 18 november de Antwerpse haven aan. Het is de voorbode van hernieuwde logistieke activiteiten via Antwerpen in dienst van de wederrechtelijke bezetting van Irak. De Belgische regering overtreedt daarmee op flagrante wijze het internationaal recht. Wij roepen op tot een protestwake.

Burgemeester Janssens zalft en slaat het personeel. Volgens zijn woorden zij wij voor het overgrote deel hardwerkende en bekwame ambtenaren die respect verdienen. Maar voor het bibliotheekpersoneel zet hij alvast een stok achter de deur klaar. Commentaar op het antisyndicale duet van Janssens met De Standaard van 31 oktober.

Agalev is nodig, noch overbodig. Heel wat van hun militanten en kiezers, alsook een deel van het groene ideeëngoed, maken deel uit van het antikapitalistische potentieel in Vlaanderen. De vraag is dus veeleer hoe we dit potentieel het best tot uitdrukking brengen. In de regering heeft Agalev het verschil niet gemaakt. De crisis binnen Agalev kan dit wel.

Net zoals vandaag ontspon er zich tien jaar geleden een recessie en kwamen vele bedrijven in de problemen. De acties tegen het Globaal Plan staan in het geheugen gegrift van vele syndicalisten. Het is een herinnering van gemiste kansen en van een nederlaag, die men echter niet aan zichzelf kan wijten.

Vrijdag 10 oktober besliste het Antwerpse schepencollege om de lineaire besparingen op het personeel in te trekken. Daarmee is een einde gekomen aan een lange periode waarin het stadsbestuur de kwadratuur van de cirkel trachtte te maken door de illusie van méér dienstverlening met minder personeel na te streven!

De gemoedstoestand van de Fordarbeiders wordt sinds de aankondiging van de 3.000 afdankingen sterk op de proef gesteld, wat sommige media ertoe leidt hen als "apathisch" af te schilderen. De onophoudelijke acties deze week, gekoppeld aan de controle op de productie van de Transit tonen echter aan dat het Fordpersoneel van zich begint af te bijten. Woordbreuk door de directie pikken zij niet. Dit gesprek hadden wij met een viertal arbeiders en syndicalisten aan het piket van de nachtploeg.

Het grote banenberaad is nog maar pas opgestart en de actualiteit duwt iedereen met de neus op de feiten: de huidige recessie zal nog maar eens duizenden banen doen sneuvelen, niet het minst in Vlaanderen. Dit terwijl de voortschrijdende productiviteitsaangroei reeds in hoogconjunctuur de aangroei van banen afremt. De belofte van premier Verhofstadt om tegen het einde van de legislatuur 200.000 banen gecreëerd te hebben klinkt hierbij als bijzonder ambitieus. Dit artikel werd geschreven tijdens het banenberaad. We komen binnenkort terug op de povere resultaten van deze conferentie.

Het zogenaamd dissidente standpunt van België in de Irak-crisis kost 3.000 Fordarbeiders hun baan. En als Ford toch nog in België blijft, zal het enkel zijn dankzij de oneindige vergevensgezindheid van de Forddirectie. Wie heeft er te winnen en wie heeft er te verliezen bij deze sensationele onthulling?

Wie het debat volgt over de vergrijzing en de betaalbaarheid van de pensioenen krijgt grijze haren van de toekomst die ons geschetst wordt. Het kan echter ook anders. De Rode Rechter probeert een alternatief te formuleren.

Subcategorieën